Σενεζίνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 9:
Μετά από μια φιλονικία με τον αυλικό συνθέτη Χάινιχεν το [[1720]], η οποία οδήγησε στην απόλυσή του, ο Σενεζίνο προσλήφθηκε από τον Χαίντελ σαν ''primo uomo'' στον θίασό του, την Βασιλική Ακαδημία Μουσικής. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε ένα της όπερας [[Ραντάμιστο]] ([[Ραδάμιστος]]) στις [[28 Δεκεμβρίου]] ενώ ο μισθός του αναφέρεται μεταξύ 2000 και 3000 γκινέες (και τα δύο εξίσου μεγάλα ποσά για την εποχή). Ο Σενεζίνο παρέμεινε στο [[Λονδίνο]] για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Έγινε φίλος και συνδέθηκε με πολλούς από την υψηλή κοινωνία, όπως ο Δούκας του Τσάντος, λόρδος Μπέρλινγκτον και ο σχεδιαστής τοπίων Γουίλιαμ Κεντ. Ενώ παράλληλα συγκέντρωσε μια εξαίσια συλλογή από πίνακες, σπάνια βιβλία, επιστημονικά όργανα και άλλα πολύτιμα αντικείμενα όπως ένα ασημένιο σερβίτσιο κατασκευασμένο από τον διάσημο Πωλ ντε Λαμερί.
Παρόλο που ενσάρκωσε δεκαεφτά πρωταγωνιστικούς ρόλους σε όπερες του Χαίντελ (όπως τον [[Ιούλιος Καίσαρ (όπερα του Χαίντελ)|Ιούλιο Καίσαρα]], τον [[Ορλάντο]] και τον Μπερταρίντο στην [[Ροντελίντα]]) η σχέση του με τον συνθέτη ήταν συχνά θυελλώδης. Μετά την διάλυση της Βασιλικής Ακαδημίας του Χαίντελ το [[1728]], ο Σενεζίνο τραγούδησε στο [[Παρίσι]] ([[1728]]) και την [[Βενετία]] ([[1729]]). Επαναπροσλήφθηκε από τον Χαίντελ το [[1730]] για να τραγουδήσει σε τέσσερις νέες όπερες καθώς και στα ορατόρια [[Εσθήρ]], [[Δεβόρα]] και στην δίγλωσση εκδοχή του [[Άκις και Γαλάτεια]]. Η αντιπάθειά του για τον Χαίντελ έγινε τελικά τόσο μεγάλη που το [[1733]] ο Σενεζίνο πήγε στον αντίπαλο οπερετικό θίασο Nobility. Έτσι βρέθηκε να τραγουδάει μαζί με τον μεγάλο [[σοπράνο]] [[καστράτο]] [[Φαρινέλλι]]. Η συνάντησή του στην σκηνή (στο παστίτσιο ''Αρταξέρξης'') οδήγησε στο διάσημο περιστατικό, που αναφέρει ο μουσικό ιστορικός Τσαρλς Μπέρνι: {{απόσπασμα|Ο Σενεζίνο είχε τον ρόλο ενός βίαιου τυράννου, και ο Φαρινέλλι ενός άτυχου αλυσοδεμένου ήρωα. Αλλά κατά την διάρκεια της πρώτης [[άρια]]ς, ο αιχμάλωτος μαλάκωσε τόσο την καρδιά του τυράννου, που ο Σενεσίνο, ξεχνώντας τον ρόλο του, έτρεξε στον Φαρινέλλι και τον αγκάλιασε.}}
== Η Επιστροφή στην Ιταλία ==
Ο Σενεζίνο έφυγε από την [[Αγγλία]] το [[1736]] και έκτοτε εμφανίστηκε σε μερικές ακόμα παραστάσεις στην [[Ιταλία]]. Τραγούδησε στην [[Φλωρεντία]] από το [[1737]] ως το [[1739]] και μετά στην Νάπολη ως το [[1740]] κάνοντας την τελευταία του εμφάνιση στην όπερα [[Il trionfo di Camilla]] του [[Πόρπορα]] στο θέατρο San Carlo. Το στυλ του ήδη θεωρούνταν από το κοινό ξεπερασμένο. Αποσύρθηκε τέλος σε ένα σπίτι που έχτισε στην γενέτειρά του. Καθώς ήταν εκκεντρική και δύσκολη προσωπικότητα, τα τελευταία χρόνια του μαστίζονταν από φιλονικίες με μέλη της οικογένειάς του και κυρίως με τον ανιψιό και κληρονόμο του Τζουζέπε.
Γραμμή 27:
[[Κατηγορία:Ιταλοί τραγουδιστές όπερας]]
[[Κατηγορία:Ιταλοί άνδρες ηθοποιοί θεάτρου]]
[[Κατηγορία:Ευνούχοι]]
| |||