Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατιωτικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το μεγαλύτερο όμως ατόπημα του Πάγκαλου ήταν η σύναψη συνθήκης με τη [[Γιουγκοσλαβία]], η οποία επισπεύθηκε προκειμένου να επικεντρωθούν τα επιτελεία του στρατού στην απειλή της [[Τουρκία]]ς. Στις [[17 Αυγούστου]] [[1926]] υπογράφηκε συνθήκη μεταξύ των δύο χωρών, για την οποία αντέδρασε όλος ο πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος. Υπουργός εξωτερικών της Ελλάδας εκείνη την περίοδο ήταν ο [[Λουκάς Κανακάρης-Ρούφος]]. Μεταξύ των άλλων, η συνθήκη προέβλεπε την συγκυριαρχία της Γιουγκοσλαβίας στον λιμένα της [[Θεσσαλονίκη]]ς και στην κοιλάδα Αξιού, την παραχώρηση του ελέγχου της [[Μονή Χιλανδαρίου|σερβικής μονής]] στο [[Άγιο Όρος]], καθώς και τη μετατροπή της σιδηροδρομικής γραμμής Γευγελής σε ελληνοσερβική, με την προϋπόθεση όμως ότι οι υπάλληλοι θα μιλούσαν τη σερβική γλώσσα. Η συνθήκη αυτή προξένησε επίσης έντονη δυσαρέσκεια στους στρατιωτικούς και διπλωματικούς κύκλους. Μετά την πτώση του Πάγκαλου η κυβέρνηση έσπευσε να ακυρώσει τη συμφωνία μεταξύ των δύο κρατών.

 

 

=== Καταδίωξη και σύλληψη ===