Βόρεια Μακεδονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ιδέα της ύπαρξης χωριστού [[Σλαβομακεδόνες|σλαβομακεδονικού έθνους]] γεννήθηκε αρχικά σε έναν μικρό κύκλο διανοουμένων [[σλαβόφωνοι στην οθωμανική Μακεδονία|Σλάβων της γεωργαφικής Μακεδονίας]] στο μεταίχμιο 19ου και 20ου αιώνα. Με τους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς πολέμους]], η περιοχή της Μακεδονίας διανεμήθηκε μεταξύ [[Βουλγαρία]]ς, [[Σερβία]]ς και [[Ελλάδα]]ς,<ref name="EncMacedNationalism">{{cite book|title=Encyclopedia of Nationalism|chapter=Macedonian nationalism|volume=2|year=2001|publisher=Academic Press|pages=309-310}}</ref> αλλά ο σλαβομακεδονικός εθνικισμός υποστηρίχθηκε από τα [[κομμουνιστικό κόμμα|κομμουνιστικά κόμματα]] της περιοχής κατά το [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπόλεμο]] και η διάδοσή του ευνοήθηκε από τα προβλήματα που δημιούργησε η [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|γιουγκοσλαβική διοίκηση]],<ref>{{cite book|title=Yugoslavia: A History of its Demise|author=Viktor Meier|year=1999|publisher=Routledge|page=180}}</ref> που από το 1929 ως το 1941 υπήγαγε το γιουγκοσλαβικό τμήμα της στην [[μπανόβινα του Βαρδάρη|επαρχία του Βαρδάρη]] με πρωτεύουσα τα [[Σκόπια]]. Κατά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο]], στην κατεχόμενη από τη [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|Βουλγαρία]] [[Μακεδονία του Βαρδάρη]] αναπτύχθηκε ένα [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στη Γιουγκοσλαβική Μακεδονία|αντιφασιστικό αντάρτικο]], που μετά τον πόλεμο οδήγησε στην ίδρυση της [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας|Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας]] ως ομόσπονδης δημοκρατίας της [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|Γιουγκοσλαβίας]]. Το 1991, με τη [[διάλυση της Γιουγκοσλαβίας]], η πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία έγινε ανεξάρτητο κράτος με τη συνταγματική ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».<ref name="EncMacedNationalism" />

Η χώρα είχε καθιερωθεί διεθνώς στον καθημερινό δημόσιο λόγο ως ''Μακεδονία'',<ref>{{cite book|last=Βούλγαρης|first=Γιάννης|editor-first=Βασίλης|editor-last=Παναγιωτόπουλος||series=Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000|title=Η Ελλάδα της ομαλότητας, 1974-2000: Δημοκρατικές κατακτήσεις - Οικονομική ανάπτυξη και σταθερότητα|volume=10|publisher=Ελληνικά γράμματα|location=Αθήνα|year=2003|chapter=Η δημοκρατική Ελλάδα, 1974-2004|page=41}}</ref> όνομα με το οποίο είναι επίσης γνωστό το ελληνικό [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας]] και η ευρύτερη περιοχή της [[Μακεδονία|γεωργαφικής Μακεδονία]]ς. Οι επίσημες Ελληνικές αρχές αναφέρονταν στο κράτος ως «η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας»,<ref>{{cite web|url=http://www.mfa.gr/to-zitima-tou-onomatos-tis-pgdm/ |title=Το Ζήτημα του Ονόματος της ΠΓΔΜ - Ελληνική Δημοκρατία - Υπουργείο Εξωτερικών|accessdate = 2013-03-25}}</ref> όρος ο οποίος χρησιμοποιείτο και από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών]],<ref>H αναγνώριση της Δημοκρατίας των Σκοπίων από τον [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|O.H.E.]] ως fYROM ^{[http://www.un.org/documents/ga/res/47/a47r225.htm United Nations A/RES/47/225]}.</ref> η [[Ευρωπαϊκή Ένωση]],<ref>{{cite web|title=The former Yugoslav Republic of Macedonia|url=http://ec.europa.eu/enlargement/countries/detailed-country-information/former-yugoslav-republic-of-macedonia/index_en.htm|accessdate=6 Ιανουαρίου 2014}}</ref> το [[Συμβούλιο της Ευρώπης|Συμβούλιο της Ευρώπης,]]<ref>{{cite web|title=''The former Yugoslav Republic of Macedonia''|url=http://www.coe.int/en/web/portal/-the-former-yugoslav-republic-of-macedonia-|accessdate=6 Ιανουαρίου 2014}}</ref> το [[ΝΑΤΟ]]<ref>{{cite web|title=NATO’s relations with the former Yugoslav Republic of Macedonia|url=http://www.nato.int/cps/en/natolive/topics_48830.htm|accessdate = 2014-01-06}}</ref> και πολλάκάποια κράτη. Στον καθημερινό δημόσιο λόγο εντός Ελλάδος η χώρα αναφερόταν ως «''Σκόπια''» ή «κράτος των Σκοπίων». ΠολλάΤα περισσότερα κράτη την είχαν αναγνωρίσει και με το συνταγματικό της όνομα, όσον αφορούσε στις κατ' ιδίαν διμερείς τους σχέσεις, ενώ σε διεθνές επίπεδο συνέχιζαν να χρησιμοποιούν τον όρο με τον οποίο αναφερόταν προσωρινά από τον ΟΗΕ. Στις 17 Ιουνίου 2018, οι κυβερνήσεις της ΠΓΔΜπΓΔΜ και της Ελλάδας υπέγραψαν τη [[Συμφωνία των Πρεσπών]] η οποία έχει επικυρωθεί από τα κοινοβούλια των δύο χωρών, η οποία οδήγησε στη μετονομασία της χώρας σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας».

Η ονομασία ''Μακεδονία'' όριζε αρχικά ένα [[Βασίλειο της Μακεδονίας|αρχαίο ελληνικό βασίλειο]], του οποίου πλέον γνωστός μονάρχης ήταν ο [[Μέγας Αλέξανδρος]]. Οι κάτοικοι του αρχαίου αυτού βασιλείου αποκαλούνταν ''Μακεδόνες'', όρος που προερχόταν από το ''μακεδνός'' που στη δωρική μακεδονική διάλεκτο σήμαινε «μεγάλος» (το επίθετο αυτό είχε κοινή ρίζα με το ουσιαστικό ''μάκρος''). Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι η ονομασία αυτή, ''Μακεδόνες'', αποδόθηκε στους Μακεδόνες καθώς ήταν γνωστό ότι κατοικούσαν σε μεγάλο υψόμετρο<ref>{{harvsp|Hammond|1986|p=12}}</ref>.

Στις 11 Νοεμβρίου του 1990 διεξήχθησαν οι πρώτες ελεύθερες πολυκομματικές εκλογές στην τότε [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας|ΣΔΜ]] της [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας]] με τη συμμετοχή 18 κομμάτων για τις 120 θέσεις της [[Συνέλευση της Δημοκρατίας (Βόρεια Μακεδονία)|Συνέλευσης]] (Собрание), δηλαδή του κοινοβουλίου της χώρας. Μια από τις πρώτες ενέργειες της νέας πολυκομματικής Συνέλευσης ήταν να προβεί σε μία διακήρυξη κυριαρχίας της ΣΔΜ και στη συνέχεια, στις 7 Ιουνίου 1991, αποφάσισε το σβήσιμο (бришење) του όρου Σοσιαλιστική από την ονομασία της χώρας. Με απόφαση της Συνέλευσης, στις 8 Σεπτεμβρίου 1991 διεξήχθη δημοψήφισμα με το ερώτημα της έγκρισης ενός «κυρίαρχο[υ] και ανεξάρτητο[υ] κράτο[υ]ς της «Μακεδονίας» με το δικαίωμα να εισέλθει σε μια ένωση των κυρίαρχων κρατών της [[Γιουγκοσλαβία|Γιουγκοσλαβίας]].» Το δημοψήφισμα, το οποίο χαρακτηρίστηκε από την αποχή των [[Αλβανοί της Βόρειας Μακεδονίας|Αλβανών της Βόρειας Μακεδονίαςπεριοχής]], ήταν θετικό με πολύ μεγάλη πλειοψηφία (96,4%) σε σύνολο 1.130.000 ψηφοφόρων. Με βάση τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος η Συνέλευση στις 17 Νοεμβρίου 1991 ανακηρύσσει το Σύνταγμα της χώρας ως την ανώτατη κρατικο-νομική πράξη του κράτους, ολοκληρώνοντας έτσι διαδικασία της απόσχισης από τη Γιουγκοσλαβία και τη δημιουργία ξεχωριστού κράτους. Το Βελιγράδι συνεργάστηκε και απέσυρε όλες τις ομοσπονδιακές γιουγκοσλαβικές δυνάμεις από τη χώρα και η απόσχιση ήταν ειρηνική και αναίμακτη.