Ιωάννα Β΄ της Νεαπόλεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Γεννήθηκε στη Ζάρα της Δαλματίας. Το 1401 παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον [[Γουλιέλμος της Αυστρίας|Γουλιέλμο των Αψβούργων]] δούκα της Αυστρίας, γιο του [[Λεοπόλδος Γ΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδου Γ΄]] δούκα της Αυστρίας, ο οποίος όμως απεβίωσε το 1406. Ο Παντολφέλο Αλόπο που ήταν μέγας καγκελάριος, έγινε ευνοούμενός της. Το 1415 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον [[Ιάκωβος Β΄ του Λα Μαρς|Ιάκωβο Β΄ των Βουρβόνων]] κόμη του Λα Μαρς για να έχει τη γαλλική υποστήριξη. Όμως ο Ιάκωβος Β΄ απαίτησε από τη σύζυγό του να τον ονομάσει βασιλιά της Νεαπόλεως και αφού σκότωσε τον Παντολφέλο, φυλάκισε την Ιωάννα Β΄ στα διαμερίσματά της στο παλάτι.
 
[[File:Armoiries André Hongrie.svg|thumb|left|125px|Ο θυρεός της Ιωάννας Β΄ δείχνει πως ήταν τιτουλάρια βασίλισσα της Ουγγαρίας (αριστερά), τιτουλάρια βασίλισσα της Ιερουσαλήμ (κέντρο) και από τον Οίκο των ΚαπέτωνΚαπετιδών-Ανζού (δεξιά)]]
 
Ξέσπασαν ταραχές στη Νάπολη και οι ευγενείς την απελευθέρωσαν, απαιτώντας ο Ιάκωβος Β΄ να εγκαταλείψει τον τίτλο του και να επιστρέψει στη Γαλλία. Τότε η Ιωάννα Β΄ έκανε βοηθό της τον Σεργκιάννι Καρακιόλο, που έγινε ευνοούμενός της και γιόρτασε τη στέψη της το 1419.
 
Ο πάπας Μαρτίνος Ε΄, που ήταν φεουδαρχικά επικυριαρχός της, της ζήτησε οικονομική βοήθεια για τη δημιουργία στρατού στη Ρώμη και όταν εκείνη αρνήθηκε, ο πάπας έδωσε τον τίτλο του βασιλιά της Νεαπόλεως στον εχθρό της [[Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού|Λουδοβίκο Γ΄ των Βαλουά-Ανζού]], διεκδικητή του βασιλείου της Νεαπόλεως. Όταν το 1420 ο Λουδοβίκος Γ΄ με στρατό κατέλαβε την Καμπανία, η Ιωάννα Β΄ κάλεσε τον [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσο Ε΄]] της Αραγωνίας & Σικελίας με την υπόσχεση να του κληροδοτήσει τον θρόνο, αφού η ίδια δεν είχε παιδιά. Το 1421 ο Αλφόνσος Ε΄ ήρθε στη Νάπολη, αλλά αφού η Ιωάννα Β΄ τον ονόμασε επίσημα διάδοχό της, εκείνος συνέλαβε τον Σεργκιάννι Καρακιόλο και προσπάθησε να συλλάβει και την ίδια την Ιωάννα Β΄, πολιορκώντας την στο καστέλ Καπουάνο. Τελικά ο Αλφόνσος Ε΄ συμφώνησε να παραδώσει τον Σεργκιάννι έναντι χρημάτων και να επιτρέψει στην Ιωάννα Β΄ να φύγει. Η βασίλισσα πήγε στην Αβέρσα, όπου με την υποστήριξη του πάπα αποκήρυξε τον Αλφόνσο Ε' και ονόμασε διάδοχό της τον Λουδοβίκο Γ΄. Ο Αλφόνσος Ε΄ αναγκάστηκε να φύγει για την Αραγωνία, εξαιτίας ενός πολέμου των αδελφών του με το βασίλειο της Καστίλλης. Έτσι η Ιωάννα Β΄ επέστρεψε στη Νάπολη το 1424. Εκεί η αυξανόμενη φιλοδοξία του Σεργκιάννι έκανε τη βασίλισσα να σχεδιάσει το θάνατό του: αυτός μαχαιρώθηκε το 1432. Ο Λουδοβίκος Γ΄ που περίμενε στην Καλαβρία, απεβίωσε το 1434. Η Ιωάννα Β΄, αφού ονόμασε διάδοχο τον αδελφό του [[Ρενέ Α΄ της Νεαπόλεως|Ρενέ των Βαλουά-Ανζού]], απεβίωσε στις 2 Φεβρουαρίου 1435 σε ηλικία 61 ετών. Ήταν η τελευταία από τον κλάδο των ΚαπέτωνΚαπετιδών-Ανζού. Την διαδέχθηκε ο Ρενέ (1435-1442), αλλά ο Αλφόνσος Ε΄ ήρθε με στόλο και κατέλαβε τη Νάπολη γενόμενος βασιλιάς της. Έληξε έτσι η για 176 έτη κυριαρχία των Γάλλων (1266-1442) και επανενώθηκε το βασίλειο Σικελίας-Νεαπόλεως από τον Οίκο των Τραστάμαρα.
 
==Οικογένεια==
Γραμμή 26:
 
{{S-start}}
{{S-hou|[[Οίκος των Βαλουά-Ανζού]]|25 Ιουνίου|1373|2 Φεβρουαρίου|1435|[[Οίκος των ΚαπέτωνΚαπετιδών|Οίκου των ΚαπέτωνΚαπετιδών]]}}
{{S-reg|}}
{{S-bef |πριν=[[Λαδίσλαος Α΄ της Νεαπόλεως|Λαδίσλαος της Νεαπόλεως]]}}