Καταστροφή της Κάσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[27 Μαΐου]] [[1824]] ο στόλος της Αιγύπτου επιτέθηκε στο νησί με 45 πλοία εφοδιασμένα με τέσσερις χιλιάδες στρατό υπό του Χουσεΐν Μπέη. Έκαναν απόβαση σε απόκρημνο μέρος και κυρίευσαν το νησί λογω προδοσιας απο τον Ζαχαρια. Στις 30 Μαΐου (ν. ημερολ.) ακολούθησε καταστροφήολοκαυτομα του νησιού, φόνος των νησιωτών, αιχμαλωσία των γυναικών και των παιδιών. Όσοι μπόρεσαν κατέφυγαν στο βουνό, ενώ άλλοι προσκύνησαν. Ο στόλος του εχθρού μετά την καταστροφή του νησιού αναχώρησε για την [[Αλεξάνδρεια]].

Η Κάσος λόγω της γεωγραφικής της θέσης αλλά και της ναυτικής δύναμης που διέθετε, αποτελούσε σημαντικότατο έρεισμα των ελληνικών επαναστατικών δυνάμεων στο Αιγαίο πέλαγος και κύριο στήριγμα της Κρήτης, την εξέγερση της οποίας οι Κάσιοι υπερασπίστηκαν με επιτυχία. Για το λόγο αυτό, αλλά και διότι πλοία των Κασίων είχαν πραγματοποιήσει σειρά επιθετικών ενεργειών σε βάρος Αιγυπτιακών και Τουρκικών καραβιών όπως και προσβάλει τις ακτές της [[Ρόδος|Ρόδου]] και των παραλίων της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], το νησί έγινε στόχος των Οθωμανικών Αρχών (λόγοι εκδίκησης και τιμωρίας). Ωστόσο, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των κατοίκων του τόσο προς τα υπόλοιπα ναυτικά νησιά ([[Ύδρα]], [[Σπέτσες]]), όσο και προς την ελληνική κυβέρνηση για την όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ενίσχυση της Κάσου με πλοία, πολεμοφόδια κ.λ.π. οι Κάσιοι απέμειναν απροστάτευτοι (επιδει μεγαλο μερος απο των στολο της βοηθουσε την κρητι και τα ψαρρα) την κρίσιμη ώρα της Τουρκοαιγυπτιακής εισβολής στο νησί τους και υπέστησαν πλήρη καταστροφή. Η απόβαση των Οθωμανικών δυνάμεων (25 πλοία υπό τη γενική διοίκηση του [[Χουσεΐν Μπέης|Χουσεΐν Μπέη]] επί των οποίων επέβαιναν Τούρκοι, Αιγύπτιοι και 3.000 – 4.000 Αλβανοί υπό το ναύαρχο [[Ισμαήλ Γιβραλτάρ]]) επετεύχθη ύστερα από αρχική, παραπλανητική ενέργεια και οδήγησε σε περικύκλωση των λιγοστών Κασίων και Κρητών επαναστατών.