Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στο τέλος τού θέρους τού 1415 ο Γκαστόν ήταν μέλος τού στρατού τού [[Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Ε΄]] της Αγγλίας, ο οποίος αποβιβάστηκε στην ακτή της Νορμανδίας και κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της τα επόμενα έτη. Ο Γκαστόν συμμετείχε στη νικηφόρα μάχη τού Αζινκούρ τον Οκτώβριο τού ιδίου έτους, ενώ ο αδελφός του Ιωάννης Α΄ πολεμούσε στην άλλη πλευρά. Ο Γκαστόν, έπετα από μία γρήγορη νυκτερινή πορεία, νωρίς το πρωί της 31 Ιουλίου 1419 αιφνιδίασε το Ποντουάζ και ο υπερασπιστής του [[Ζαν ντε Βιγιέρ ντε Λ'Ιλ-Αντάμ]] παρέδωσε την πόλη χωρίς μάχη. Η κατάληψη αυτή άνοιξε τον δρόμο στον Αγγλικό στρατό για το Ιλ-ντε-Φρανς. Η συνθήκη τού Τρουά το 1420 αναγνώρισε τον Ερρίκο Ε΄ ως νόμιμο κληρονόμο τού Γαλλικού θρόνου και ο Γκαστόν Α΄ έλαβε την κομητεία τού ΛονγκβίλΛονγκεβίλ ως φέουδο, αλλά σύντομα την έχασε με το τέλος τού Ερρίκου Ε΄ το 1422. Με την άνοδο της [[Ιωάννα της Λωρραίνης|Ιωάννας της Λωρραίνης]] η ισορροπία τού πολέμου έκλινε υπέρ της Γαλλίας. Οι γαίες τού Γκαστόν Α΄ στη Γασκώνη περιήλθαν στη Γαλλία. Ο Γκαστόν αρνήθηκε να αναγνωρίσει το 1451 τη συνθήκη τού Πονς, που καθόριζε τις σχέσεις του Γαλλικού στέμματος με τους ευγενείς της Γασκώνης και δεν δήλωσε υποτέλεια στον [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ζ΄]] της Γαλλίας. Πώλησε τη θέση τού πρωτεύοντα τού Μπυς (captal de Buch) στον ανιψιό του [[Γκαστόν Δ΄ της Φουά|Γκαστόν Δ΄]] κόμη της Φουά και στον [[Ιωάννης του Ντυνουά|Ιωάννη]] κόμη τού Ντυνουά και ο ίδιος εξορίστηκε στο Μαιγέ της Αραγωνίας, όπου απεβίωσε.