Ούγος Δ΄ της Βουργουνδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32:
Ο '''Ούγος Δ' της Βουργουνδίας''' (''Hugues IV de Bourgogne'', [[9 Μαρτίου]] [[1213]] - [[30 Οκτωβρίου]] [[1272]]) μέλος του [[Οίκος της Βουργουνδίας|Οίκου της Βουργουνδίας]] ήταν [[Δούκες της Βουργουνδίας|δούκας της Βουργουνδίας]] ([[1218]] - [[1272]]) και τιτουλάριος [[Βασίλειο της Θεσσαλονίκης|βασιλιάς της Θεσσαλονίκης]]. Ο Ούγος Δ' της Βουργουνδίας ήταν γιος και διάδοχος του [[Εύδης Γ' της Βουργουνδίας|Εύδη Γ' της Βουργουνδίας]] και της Αλίκης του Βερζί. <ref>Kenneth Meyer Setton, The Papacy and the Levant, 1204-1571: The thirteenth and fourteenth centuries, (The American Philosophical Society, 1976), 492.</ref>
 
Συμμετείχε στην [[ΣΤ΄ Σταυροφορία]] (1239) με τον αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Β' Χοενστάουφεν|Φρειδερίκο Β' Χοενστάουφεν]] και τον [[Θεοβάλδος Α' της Ναβάρρας|Θεοβάλδο Α' της Ναβάρρας]].<ref>Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Bloomsbury Publishing, 2007), 210.</ref> Τα Σταυροφορικά στρατεύματά συμμάχησαν με τον Ριχάρδο της Κορνουάλης και κατέλαβαν την [[Ασκαλών]]α, στην συνέχεια έκλεισαν ειρήνη με την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] (1241).<ref>Jean Richard, The Crusades, C.1071-c.1291, (Cambridge University Press, 1999) 325-327.</ref> Ο Ούγος εξελέγη τιτουλάριος βασιλιάς της Θεσσαλονίκης (1266) αν και το βασίλειο είχε κατακτηθεί από το δεσποτάτο της Ηπείρου για περισσότερο από 40 χρόνια. <ref>The Morea:1311-1364, Peter Topping, A History of the Crusades: The Fourteenth and Fifteenth Centuries, Vol. III, ed. Harry W. Hazard, (University of Wisconsin Press, 1975), 109.</ref>
 
==Οικογένεια==
==Κληρονόμοι==
 
Από τον πρώτο του γάμο του με την [[Γιολάντα του Ντρε]], κόρη του [[Ροβέρτος Γ' του Ντρε|Ροβέρτου Γ' του Ντρε]] απέκτησε:<ref>Michael Lower, The Barons' Crusade: A Call to Arms and Its Consequences, (University of Pennsylvania Press, 2005), 97.</ref>