|
== Η ζωή της ==
Ήταν η μεγαλύτερη κόρη του [[Ροβέρτος Β' της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Β']] δούκα της Βουργουνδίας]] και της [[Αγνή της Γαλλίας, δούκισσα της Βουργουνδίας|Αγνής τηςτων ΓαλλίαςΚαπετιδών]].<ref>Anne Echols and Marty Williams, An Annotated Index of Medieval Women, (Markus Weiner Publishing Inc., 1992), 300.</ref> Παντρεύτηκε τον ξάδελφόεξάδελφό της Λουδοβίκο Α΄ της Ναβάρρας (1305), ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο ως ''Λουδοβίκος Ι' της Γαλλίας'' (1314). <ref>Anne Echols, 300.</ref> Μαζί απέκτησαν μια κόρη, την [[Ιωάννα Β΄ της Ναβάρρας]] (1312 - 1349).
Η Μαργαρίτα κατηγορήθηκε για μοιχεία μαζί με τηντη συνυφάδα της [[Λευκή της Βουργουνδίας]] από την κουνιάδα της [[Ισαβέλλα της Γαλλίας]] (1314),. κλείστηκανΚλείστηκαν και οι δυοδύο στηνστη φυλακή, όπου η Μαργαρίτα πέθανε,απεβίωσε· σύμφωνα με μερικές πηγές στραγγαλίστηκε με εντολή του συζύγου της.<ref>Jim Bradbury, The Capetians: Kings of France, 987-1328, (Continuum Books, 2007), 277.</ref>
Η κόρη της Μαργαρίτας, η Ιωάννα έγινε αργότερα βασίλισσα της Ναβάρρας ως Ιωάννα Β',· η νομιμότητανομιμότητά της αμφισβητείταιαμφισβητήθηκε λόγω της μοιχείας της μητέρας της.
Με τον πρόωρο θάνατο του μικρανεψιού της [[Φίλιππος Α΄ της Βουργουνδίας|Φιλίππου του ΡούβρΑ΄]] δούκα της Βουργουνδίας (1361), δημιουργήθηκαν προβλήματα διαδοχής στο δουκάτο της Βουργουνδίας. Οι επικρατέστεροι διάδοχοι ήταν ο εγγονός της Μαργαρίτας, ο Κάρολος Β' της Ναβάρρας και ο βασιλιάς της Γαλλίας [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννης ο ΑγαθόςΒ΄]] της Γαλλίας, ο οποίος ήταν γιος τηςτής αδελφής τηςτής Μαργαρίτας, [[Ιωάννα της Βουργουνδίας|Ιωάννας της Βουργουνδίας.]]. Το δουκάτο κατάφερε τελικά ο Ιωάννης Β΄ να το ενσωματώσει στο Γαλλικό στέμμα και να το παραχωρήσει αμέσως μετά στον μικρότερο γιο του [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο τονΒ΄ Τολμηρότων Βαλουά]] τον Τολμηρό.
Η Κλημεντία περιγράφεται σεμε 2δύο μυθιστορήματα (1955), στο έργο του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα, Ρωσικής καταγωγής, Μαουρίς Ντυρόν (1918 - 2009) ''"Οι καταραμένοι βασιλείς"''.
==Παραπομπές==
|
