Ενωτικό δημοψήφισμα (Κύπρος, 1950): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αφαιρεση κειμενου απο αναξιοπιστα μπλογκς.
Αφαιρεση ενος κειμένου το οποίο αφαιρέθηκε απο το Academia ομως δεν μου φαινεται ως Αξ. Πηγή.
Γραμμή 3:
 
== Ιστορικό πλαίσιο ==
Με το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι ελληνοκύπριοι στην συντρηπτική τους πλειοψηφία επιθυμούσαν την [[Ενωσις|ενωση με την Ελλάδα]]. Οι παγκόσμια κοινή γνώμη ήταν υπέρ της αυτοδιάθεσης των λαών και καταργηση του αποικιακού κόσμου και η Αγγλία έχανε συνεχώς κτήσεις. Στην Κύπρο, οι πολιτικές δυνάμεις ανάμεσα στους ελληνοκύπριους εκφραζοντουσαν απο την Εκκλησία και το το νεοσύστατο [[Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού|ΑΚΕΛ]] (συνεχιστής του [[Κομμουνιστικό κόμμα Κύπρου|ΚΚΚ]]). Μάλιστα, η νικη του ΑΚΕΛ στις δημοτικές του 1946 με ρητορική υπερ της εθνικής ελευθερίας εθεσε την Εκκλησία σε αγωνία για να διατηρήσει τα σκήπτρα ως εθνικόφρων δύναμη.{{πηγή}}
Με το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου υπήρχαν, για τον λαό της Κύπρου αλλά και για όλους τους πληθυσμούς των αποικιών, οι δυνατότητες για την εκπλήρωση των εθνικών τους πόθων. Η παγκόσμια κοινή γνώμη αξίωνε τις διακηρύξεις των συμμαχικών δυνάμεων για την παροχή αυτοδιάθεσης στους λαούς, ενώ το γεγονός ότι η Αγγλία είχε χάσει αρκετές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του πολέμου, ήταν ερώτημα κατά πόσο θα μπορούσε να διατηρήσει τον έλεγχο στις αποικίες της. Όμως για τις κυβερνήσεις της Ελλάδας, εν μέσω Εμφυλίου Πολέμου, η διεκδίκηση των εθνικών δικαίων εξαρτούνταν κατά πόσο αυτές θα υποστηρίζονταν ή όχι από τις συμμαχικές δυνάμεις και ιδιαίτερα την Αγγλία.<ref name=":03">{{Cite web|url=https://www.academia.edu/4590740/%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CF%84%CE%BF_%CE%95%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1_%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1_%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85_1946-1950|title=Διασκεπτική και το Ενωτικό Δημοψήφισμα μέσα από τον Αντικομουνισμό της περιόδου 1946-1950|last=Δημήτρης|first=Δημητρίου|date=2008|website=|publisher=|accessdate=17/5/2017}}</ref>
 
Στην Κύπρο, οι πολιτικές δυνάμεις ήταν δύο: η [[Εκκλησία της Κύπρου]] και το νεοσύστατο [[Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού|ΑΚΕΛ]] (συνεχιστής του [[Κομμουνιστικό κόμμα Κύπρου|ΚΚΚ]]). Στις δημοτικές εκλογές του 1946 θριάμβευσε το ΑΚΕΛ με υπόσχεση την προώθηση της υπόθεση «της εθνικής λευτεριάς του λαού». Τότε ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου για τη Δεξιά για να εμφανιστεί αυτή ως η εθνικόφρων δύναμη.
 
Η αποικιακή κυβέρνηση νοιώθοντας την πίεση για [[Ένωσις|ένωση]] του νησιού με την [[Ελλάδα]], με δήλωση του βρετανού υπουργού Αποικιών Κριτζ Τζόουνς στη [[Βουλή των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου|Βουλή των Κοινοτήτων]] στις 23 Οκτωβρίου 1946, αποφάσισε να αναθέσει την εκπόνηση του Συντάγματος σε μια Συνέλευση (γνωστή ως '''Διασκεπτική Συνέλευση''') στην οποία θα συμμετείχαν εκπρόσωποι του πληθυσμού του νησιού. <ref name=":13">{{Cite web|url=http://www.kathimerini.gr/449028/article/epikairothta/ellada/h-diaskeptikh-syneleysh-sthn-kypro|title=Η Διασκεπτική Συνέλευση στην Κύπρο|last=Χριστοδουλίδης|first=Νίκος|date=29/1/2012|website=|publisher=|accessdate=17/5/2017}}</ref> Η πρόταση δίχασε τους Ελληνοκύπριους, αφού από τη μια η δεξιά παράταξη, με σύνθημα «''Ένωσις και μόνον Ένωσις''», προσέγγισε αρνητικά τις προθέσεις του Λονδίνου με τους εκπροσώπους της να αρνούνται να συμμετάσχουν στις εργασίες της Συνέλευσης, ενώ από την άλλη, η αριστερά, με σύνθημα «''Αυτοκυβέρνηση - Ένωση''» αποδέχθηκε την πρόταση των Βρετανών με τους εκπροσώπους της να συμμετέχουν στη Διασκεπτική Συνέλευση. Στην Συνέλευση συμμετείχαν τελικά 18 από τα 32 άτομα που προσκλήθηκαν: δέκα Ελληνοκύπριοι, επτά Τουρκοκύπριοι (όλοι όσοι προσκλήθηκαν) και ένας Μαρωνίτης, ωστόσο εξ' αιτίας της απροθυμίας των Βρετανών για παραχώρηση αυτοδιάθεσης, η Διασκεπτική Συνέλευση ναυάγησε το 1948.<ref name=":03" />