Έλληνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 87.202.140.207 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Nikosgranturismogt Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 93:
|image45 = Hypatia Sanzio.png
|caption45 = [[Υπατία]]
}}
Γραμμή 221 ⟶ 218 :
Οι Έλληνες γενικότερα ίδρυσαν αποικίες γύρω από όλη τη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]] και τον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]] ενώ μετά την εκστρατεία του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] οι πόλεις και οι αποικίες τους έφτασαν μέχρι τη [[Κεντρική Ασία]] και τη σημερινή [[Ινδία]]. Σήμερα το ελληνικό έθνος εξακολουθεί να είναι διασκορπισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η πλειονότητα παραμένει εντός των ορίων του σημερινού [[Ελληνικό κράτος|ελληνικού κράτους]] και της νήσου [[Κύπρος (νησί)|Κύπρου]]. Ιστορικά, ελληνικοί πληθυσμοί κατοικούν επίσης στην Κάτω [[Ιταλία]] και την [[Σικελία]] που αποτελούν τη [[Μεγάλη Ελλάδα]] της [[αρχαιότητα]]ς, στην [[Κορσική]] και τα απέναντι σε αυτή παράλια της σημερινής [[Γαλλία]]ς, στα παράλια και στην ενδοχώρα της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], στο [[Λεβάντε]], στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], στα παράλια του [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινου Πόντου]] και στη [[Βόρεια Ήπειρος|Βόρεια Ήπειρο]].
Ισχυρές ελληνικές παροικίες έχουν δημιουργηθεί από Έλληνες μετανάστες στις [[Η.Π.Α.]], την [[Αυστραλία]], την [[Γερμανία]], τον [[Καναδάς|Καναδά]] και το [[Ηνωμένο Βασίλειο]], τη
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων μιλάει την [[Ελληνική γλώσσα]] και ακολουθεί το [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ανατολικό Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα]]<ref>CIA World Factbook on Greece: Greek Orthodox 98%, Greek Muslim 1.3%, other 0.7%</ref>. Ωστόσο, πολλοί Έλληνες της διασποράς έχουν άλλες μητρικές γλώσσες όπως τα [[αγγλικά]], τα [[αραβικά]], τα [[τουρκικά]] ή άλλες, ενώ παράληλλα υπάρχουν Έλληνες οι οποίοι ακολουθούν άλλες θρησκείες, κυρίως τον [[Ισλαμισμός|Ισλαμισμό]] και τον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]].
Γραμμή 229 ⟶ 226 :
==Ιστορία==
{{κύριο|Ελληνική ιστορία}}
Οι
▲Οι Έλληνες μιλούν την [[Ελληνική γλώσσα]], που αποτελεί το δικό της μοναδικό κλάδο μέσα στην [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|Ινδοευρωπαϊκή]] οικογένεια γλωσσών, τον [[Ελληνικές γλώσσες|Ελληνικό]],<ref>"The Greeks". Encyclopædia Britannica. US: Encyclopædia Britannica Inc. 2008. Online Edition</ref>. Είναι τμήμα μιας ομάδας προνεωτερικών εθνοτήτων, περιγραφόμενο από τον Αντονι Σμιθ (γ. 1939, Βρετανός ιστορικός κοινωνιολόγος) ως "αρχετυπικός λαός διασποράς"<ref>Guibernau, Montserrat; Hutchinson, John, eds. (2004). History and National Destiny: Ethnosymbolism and its Critics. Oxford: Wiley-Blackwell. p. 23. ISBN 1-4051-2391-5. "Στην πραγματικότητα ο Σμιθ τονίζει ότι ο μύθος της θείας εκλογής συντηρεί τη συνέχεια της πολιτιστικής ταυτοτητας και εν προκειμένω έχει επιτρέψει σε ορισμένες προνεωτερικές κοινότητες, όπως οι Εβραίοι, οι Αρμένιοι και οι Ελληνες, να επιβιώνουν και να αντέχουν επί αιώνες και χιλιετίες(Smith 1993: 15-20)."</ref><ref>Smith, Anthony D. (1999). Myths and memories of the nation. Oxford University Press. p. 21. ISBN 0-19-829534-0. "Τονίζει το ρόλο των μύθων, των μνημών και των συμβόλων του εθνικώς εκλεκτού λαού, του τραύματος και του 'χρυσού αιώνα' των αγίων, των σοφών και των ηρώων στην άνοδο του νεότερου εθνικισμού μεταξύ των Εβραίων, οι Αρμένιων και Ελλήνων - των αρχέτυπων λαών της διασποράς"</ref>.
===Προέλευση===
Γραμμή 259 ⟶ 255 :
[[File:Diadochen1.png|thumb|300px|left|Τα μείζονα Ελληνιστικά βασίλεια : το [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Βασίλειο των Πτολεμαίων]] (σκούρο μπλε) και η [[Αυτοκρατορία των Σελευκιδών]] (κίτρινο)]]
[[File:Kleopatra-VII.-Altes-Museum-Berlin1.jpg|thumb|200px|left|Προτομή της Κλεοπάτρας]]
Ο [[Ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστικός πολιτισμός]] ήταν η επόμενη περίοδος του Ελληνικού πολιτισμού, της οποίας οι αρχές τοπθετούνται στο θάνατο του Αλέξανδρου. Η [[Ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστική εποχή]], που ονομάστηκε έτσι γιατί περιέλαβε το μερικό [[Εξελληνισμός|εξελληνισμό]] πολλών μη Ελληνικών πολιτισμών, διήρκεσε μέχρι την κατάκτηση της [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Αιγύπτου]] από τη
Την εποχή αυτή οι Ελληνες μετακινούντο προς μεγαλύτερες πόλεις και μειώθηκε η σημασία της πόλης-κράτους. Οι μεγαλύτερες αυτές πόλεις ανήκαν στα ακόμη μεγαλύτερα [[Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου|Βασίλεια των Διαδόχων]]. Οι Ελληνες όμως παρέμειναν γνώστες του παρελθόντος τους μέσω των έργων του Ομήρου και των κλασικών συγγραφέων. Σημαντικός παράγοντας για τη διατήρηση της Ελληνικής ταυτότητας υπήρξε η επαφή με [[Βάρβαροι|βαρβαρικούς]] (μη Ελληνες) λαούς, που ενισχύθηκε στο νέο κοσμοπολίτικο περιβάλλον των πολυεθνικών Ελληνιστικών βασιλείων. Αυτό οδήγησε στην έντονη επιθυμία μεταξύ των Ελλήνων να οργανώσουν τη μετάδοση της Ελληνιστικής [[παιδεία]]ς στην επόμενη γενιά. Η Ελληνική επιστήμη, τεχνολογία και μαθηματικά θεωρείται ότι έφθασαν στο αποκορύφωμά τους κατά την Ελληνιστική περίοδο.
| |||