Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
===Αποτυχημένες προσπάθειες για Σταυροφορία===
 
[[Αρχείο:Filips5.JPG|thumb|right|250px150px|Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας.]]
Ο Φίλιππος κλήθηκε να παίξει σημαντικό ρόλο στις τάσεις που δημιουργήθηκαν την εποχή του στην Γαλλία για την πραγματοποίηση νέας Σταυροφορίας. Ο [[Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄]] δεύτερος πάπας της [[Αβινιόν]] ο οποίος εξελέγη σε Συμβούλιο στην [[Λυών]] (1316) με την υποστήριξη του Φιλίππου εξέφρασε την επιθυμία του στον βασιλιά για την πραγματοποίηση νέας Σταυροφορίας. <ref>Housley 1986, p.20.</ref> Ο Φίλιππος Ε΄ είχε εκφράσει την επιθυμία του για συμμετοχή του σε Σταυροφορία από την εποχή του πατέρα του ο οποίος στο Συμβούλιο της Βιέννης (1312) τον έχρισε Σταυροφόρο και του έδωσε τον σταυρό. <ref>Riley-Smith, p.266.</ref> Σαν βασιλιάς μετά το 1316 εξακολουθούσε έντονα να έχει την ίδια επιθυμία αναζητώντας από τον νέο πάπα οικονομικούς πόρους. Ο πάπας Ιωάννης και ο Φίλιππος συμφώνησαν ότι είναι αδύνατη η πραγματοποίηση Σταυροφορίας όσο ήταν ασταθής η κατάσταση στην Φλάνδρα, ο Ιωάννης ΚΒ΄ συνέχιζε όμως να υπόσχεται στους Αρμένιους ότι ο Γάλλος βασιλιάς είναι έτοιμος για την έναρξη της Σταυροφορίας. <ref>Housley 1986, p.21.</ref> Μια πρώτη απόπειρα να στείλει μια ναυτική οπισθοφυλακή στα νότια υπό την ηγεσία του [[Λουδοβίκος Α΄ του Μπουρμπόν|Λουδοβίκου Α΄ του Μπουρμπόν]] απέτυχε, ο στόλος καταστράφηκε στην μάχη της Γένοβας (1319).<ref>Housley 1986, p.22.</ref> Τον χειμώνα του 1319 - 1320 ο Φίλιππος Ε΄ προετοιμαζόταν επίμονα να στείλει νέα αποστολή γι'αυτό πραγματοποίησε συναντήσεις με όλους τους επισκόπους. <ref>Housley 1992, p.31.</ref>
 
Γραμμή 87:
Την επόμενη χρονιά ανακαλύφτηκε μια νέα συνωμοσία αυτή των λεπρών (1321), οι λεπροί κατηγορήθηκαν ότι δηλητηρίασαν τα πηγάδια διαφόρων πόλεων, η δουλειά αυτή κατευθύνθηκε από την Εβραϊκή μειονότητα και ανατέθηκε σε ξένους μουσουλμάνους.<ref>Jordan, p.171.</ref> Η ανακάλυψη αυτή έκανε πολύ περισσότερο βαρύ το κλίμα το οποίο ήταν ήδη τεταμένο από τα γεγονότα των περασμένων ετών όπως η αποτυχία για έναρξη Σταυροφορίας και η Σταυροφορία των βοσκών.<ref>Jordan, p.171.</ref>
Οι Ιουδαίοι της Γαλλία ήταν από το 1321 στενά συνδεδεμένοι με το Γαλλικό στέμμα, ο Φίλιππος υποστήριξε τους Ιουδαίους δανειστές οι οποίοι ήθελαν να πάρουν τους τόκους τους από τους χριστιανούς, σε αντάλλαγμα ο Φίλιππος κληρονομούσε τις περιουσίες θανόντων Ιουδαίων εμπόρων για λογαριασμό του στέμματος.<ref>Nirenburg, p.50.</ref> Μετά τα γεγονότα του 1320 ο Φίλιππος προχώρησε στην επιβολή προστίμων απέναντι σε όσους επιτέθηκαν στους Εβραίους κατά την διάρκεια της Σταυροφορίας των βοσκών, αυτό έκανε την μειονότητα ιδιαίτερα μισητή στους Γάλλους. <ref>Nirenberg, p.51.</ref> Οι φήμες για την δράση των λεπρών είχαν ξεκινήσει από το 1320, πολλοί από αυτούς είχαν συλληφθεί κατά την διάρκεια της Σταυροφορίας.<ref>Nirenberg, p.53.</ref>
Ο Φίλιππος βρισκόταν στο [[Πουατιέ]] προκειμένου να πραγματοποιήσει διοικητικές μεταρρυθμίσεις εκεί το έφτασαν τα δυσάρεστα νέα, εξοργισμένος διέταξε όσοι λεπροί βρεθούν ένοχοι να καούν και να γίνει κατάσχεση της περιουσίας τους για λογαριασμό του στέμματος.<ref>Nirenberg, p.55.</ref> Οι διοικητικές μεταρρυθμίσεις του Φιλίππου εκείνη την εποχή είχαν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις, πολλοί ιστορικοί συνδέουν το γεγονός ότι βρισκόταν ο βασιλιάς εκείνη την εποχή στο Πουατιέ με την απότομη έκρηξη βίας.<ref>Nirenberg, p.60.</ref> Ο Φίλιππος είχε βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση είχε να αντιμετωπίσει την Σταυροφορία των βοσκών, την συνωμοσία των λεπρών και χρειαζόταν να εφαρμόσει βία προκειμένου να διατηρήσει ισχυρή την βασιλική εξουσία.<ref>Nirenberg, p.65.</ref> Πολλοί Ιουδαίοι είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν την Γαλλία σαν αποτέλεσμα του κινήματος των λεπρών αλλά ο Φίλιππος είχε ήδη υπογράψει τα σχετικά διατάγματα. <ref>Nirenburg, p.67.</ref>
 
==Θάνατος==