Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παραδείγματα αυτής της περιόδου είναι οι [[Γουόλτερ Σκοτ]], [[Αλέξανδρος Δουμάς (υιός)|Αλέξανδρος Δουμάς]],<ref>Green, Martin Burgess. ''[https://books.google.com/books?id=qMT7JUJybmcC&printsec=frontcover Seven Types of Adventure Tale: An Etiology of A Major Genre]. Penn State Press, 1991 (σελ.&nbsp;71–2).</ref> [[Ιούλιος Βερν]], [[Αδελφές Μπροντέ]], [[Χένρυ Ράιντερ Χάγκαρντ]], [[Βίκτωρ Ουγκώ]],<ref>Τάβες, Μπρίαν. ''The Romance of Adventure: The Genre of Historical Adventure Movies'' .University Press of Mississippi, 1993 (σελ. 60)</ref> Εμίλιο Σαλγκάρι, Λούι Χένρι Μπούσεναρντ, Τόμας Μέιν Ριντ, Σαξ Ρομέρ, Έντγκαρ Ουάλας και [[Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον]].

Η μυθοπλασία της περιπέτειας συχνά επικαλύπτεται με άλλα είδη, κυρίως μυθιστορήματα πολέμου, μυθιστορήματα εγκλήματος, ιστορίες θάλασσας, κατασκοπευτικές ιστορίες (όπως και στα έργα των [[Τζων Μπάκαν]], Έρικ Άμπλερ και [[Ίαν Φλέμινγκ]]), [[επιστημονική φαντασία]], (οι [[Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ]] και [[TζΤζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν]] συνένωσαν την ιστορία του δευτερογενή κόσμου με το μυθιστόρημα περιπέτειας)<ref>Πρινγκλ, Ντέιβιντ. ''The Ultimate Encyclopedia of Fantasy''. London, Carlton σελ.&nbsp;33–5</ref> και τα Γουέστερν. Δεν είναι όλα τα βιβλία μέσα σε αυτά τα είδη περιπέτειες. Η περιπέτεια μυθοπλασίας παίρνει το σκηνικό και την υπόθεση αυτών των άλλων ειδών, αλλά η γρήγορη πλοκή μιας περιπέτειας επικεντρώνεται στις ενέργειες του ήρωα μέσα στο περιβάλλον.{{According to whom|date=June 2015}} Με μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις (όπως οι Έμμα Όρκζι, Λι Μπράκέτ και Μάριον Τσίμερ Μπράντλεϊ)<ref>Λάποφ, Ρίτσαρντ. ''Master of Adventure: the Worlds of Edgar Rice Burroughs''. University of Nebraska Press, 2005 (σελ. 194, 247)</ref> η περιπέτεια μυθοπλασίας ως είδος κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από άντρες συγγραφείς, αν και γυναικείες συγγραφείς γίνονται πλέον συνηθισμένες.