Ουρράκα του Λεόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η θέση της Ουρράκας σαν διάδοχος οδήγησε τον πατέρα της στην απόφαση να την παντρέψει με άντρα που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει κατάλληλες συμμαχίες πέρα από τα [[Πυρηναία]], επέλεξε τον [[Ραϋμόνδος της Βουργουνδίας|Ραϋμόνδο της Βουργουνδίας]].<ref>Klapisch-Zuber, Christine; A History of Women: Book II Silences of the Middle Ages, The Belknap Press of Harvard University Press, Cambridge, Massachusetts, London, England. 1992, 2000 (5th printing). Chapter 6, "Women in the Fifth to the Tenth Century" by Suzanne Fonay Wemple, pg 74. Spanish law allowed women to inherit land and title. According to Wemple, Visigothic women of Spain and Aquitaine could inherit land and title and manage it independently of their husbands, and dispose of it as they saw fit if they had no heirs, and represent themselves in court, appear as witnesses (over the age of 14), and arrange their own marriages over the age of twenty.</ref> Η συγγραφέας Μπέρναρντ Ράιλι (γεν. το 1925) σημειώνει ότι ο αρραβώνας της έγινε όταν ήταν η ίδια οκτώ ετών αλλά ο γάμος της δεν έγινε πριν τα 13 της αφού στο μεταξύ ήταν υπό κηδεμονία. Η εγκυμοσύνη και η αποβολή της σε ηλικία 14 ετών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο γάμος της έγινε την προηγούμενη χρονιά. Η Ουρράκα γέννησε στην συνέχεια την Σάντσα ΡαϋμόνδεζΡαϋμoύνδεθ και τον Αλφόνσο ΡαϋμόνδεζΡαϋμούνδεθ που θα γίνει ο μετέπειτα [[Αλφόνσος Ζ΄ του Λεόν και της Καστίλης]], ο Ραϋμόνδος πέθανε (1107) και η Ουρράκα έμεινε χήρα με δυο μικρά παιδιά. Ο μικρότερος ετεροθαλής αδελφός της και διάδοχος του πατέρα της, Σάντσο Αλφόνσες, έπεσε στην ''"μάχη του Ουκλές"'' (1108), ο πατέρας της ένωσε τα βασίλεια της [[Βασίλειο της Καστίλης|Καστίλης]] και του [[Τολέδο]] και την ανακήρυξε διάδοχο.

Οι ευγενείς ζήτησαν από τον πατέρα της να την παντρέψει ξανά για να την αναγνωρίσουν, έκαναν πολλές προτάσεις όπως ο ΓκόμεζΓκόμεθ Γκονζάλεθ ή ο ΠέντροΠέδρο Γκονζάλεθ ντιντε Λάρα. Ο Αλφόνσος ΣΤ΄ σκέφτηκε ότι ένας ανεπιθύμητος δεύτερος γάμος θα δημιουργούσε μεγαλύτερες εχθρότητες, αποφάσισε να παντρέψει την Ουρράκα με τον [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσο τον Μαχητή]] κάτι που οδήγησε στην ένωση του Βασιλείου της Καστίλης και του Λεόν με το [[Βασίλειο της Αραγωνίας]]. Οι διαπραγματεύσεις για τον γάμο συνεχίστηκαν μέχρι την εποχή που πέθανε ο πατέρας της και έγινε βασίλισσα (1109). Οι ευγενείς σύμφωνα με την Μπέρναρντ Ράιλι δεν ήθελαν τον γάμο επειδή φοβήθηκανφοβόντουσαν τις εξουσίες του Αλφόνσου του Μαχητή και ότιτο θαενδεχόμενο να ενσωματώσει την Καστίλη στο Βασίλειο της Αραγωνίας. Η Ουρράκα που σεβόταν ωστόσο την μνήμη του πατέρα της, συνέχισε να διαπραγματεύεται τον γάμο χωρίς να υπολογίζει την αντίδραση των ευγενών. Ο [[Ερρίκος, κόμης της Πορτογαλίας]] δήλωσε στην Ουρράκα την στήριξη του και η ίδια τέλεσε τον γάμο της στο κάστρο Μονθόν ντε Κάμπος με κουμπάρο τον φύλακα του κάστρου ΠέντροΠέδρο ΑνσούρεζΑνσούρεθ. Οι ευγενείς ωστόσο εξακολουθούσαν να υποτιμούν την Ουρράκα και της ζητούσαν να διαλύσει τον γάμο της.

Ο νέος γάμος της Ουρράκας έφερε πολλές εξεγέρσεις στην [[Γαλικία (Ισπανία)|Γαλικία]], οι ευγενείς ήρθαν σε σύγκρουση με την ετεροθαλή αδελφή της [[Θηρεσία, κόμισσα της Πορτογαλίας]] και τον σύζυγο της Ερρίκο κόμη της Πορτογαλίας.<ref>Galician nobles feared their influence in the kingdom of Leon would be significantly lessened in favor of Alfonso I and his Aragonese nobles. One first factions was formed by the French clergy, who had been reinforced by the first marriage of Urraca and now feared losing their privileges. A second faction was formed by many Galician nobles, who jockeyed for influence with Castilians for influence at the Leonese court. They feared the center of power would shift further eastward if Urraca's marriage was honored.</ref> Οι ευγενείς πίστευαν ότι όταν η Ουρράκα αποκτήσει γιο από τον δεύτερο γάμο θα αμφισβητηθούν τα δικαιώματα του Αλφόνσου ΡαϋμόνδεζΡαϋμούνδεθ. Το βασιλικό ζεύγος υπέγραψε συνθήκη με την οποία ο ένας αποκτούσε κυριαρχία στο βασίλειο του άλλου, σε περίπτωση που δεν έκαναν παιδιά ο ένας σύζυγος θα κληρονομούσε τον άλλο που θα πέθαινε πρώτος. Η αριστοκρατία της Γαλικίας χωρίστηκε σε δυο στρατόπεδα : το πρώτο με αρχηγό τον ΝτιέγκοΝτιέγο ΓκελμίρεζΓκελμίρεθ, αρχιεπίσκοπο του [[Σαντιάγο ντε Κομποστέλα]] που υποστήριζε τον Αλφόνσο σανως διάδοχο της Ουρράκας, καιενώ το δεύτερο υποστήριζε την ανεξαρτησία της Γαλικίας από τον Αλφόνσο. Μια τρίτη ομάδα που αντιτάχθηκε στον γάμο της βασίλισσας εμφανίστηκε υπό την ηγεσία του κόμη ΓκόμεζΓκόμεθ Γκονζάλεζ,Γκονζάλεθ. οΟ Αλφόνσος Α΄ φοβήθηκε έντονα ότι θα χάσει την εξουσία και άρχισε να διορίζει σε ψηλές θέσεις ευγενείς από την [[Βασίλειο της Αραγωνίας|Αραγωνία]] και την [[Βασίλειο της Ναβάρρας|Ναβάρρα]]. Ο κόμης της Τράμπας ξεκίνησε εξέγερση στην Γαλικία για να υποστηρίξει τα κληρονομικά δικαιώματα του Αλφόνσου ΡαϋμόνδεζΡαϋμούνδεθ, ο Αλφόνσος Α΄ κινήθηκε με τον στρατό του και νίκησε τους επαναστάτες στο ''κάστρο του Μοντερρόσο'' (1110).

Η εξέγερση της Γαλικίας έδειξε σύντομα τις μεγάλες αντιθέσεις ανάμεσα στον βασιλιά και την βασίλισσα που θα καταλήξει τα επόμενα χρόνια σε εμφύλιο. Οι σχέσεις της βασίλισσαβασίλισσας με τον Αλφόνσο Α΄ επιδεινώθηκαν άσχημα, τον Μάιο του 1110 η Ουρράκα τον κατηγόρησε για σωματική κακοποίηση και τον χώρισε. Η Ουρράκα έμεινε επίσης δυσαρεστημένη έντονα από την εκτέλεση ενός πιστού στρατιώτη της στην Γαλικία και γνώριζε από πρώτο χέρι ότι όλη η εχθρότητα της αριστοκρατίας για τον δεύτερο γάμο θα έβγαινε τελικά σε βάρος της. Η μεγάλη διάσταση στις σχέσεις της Ουρράκας και του Αλφόνσου Α΄ οδήγησε σε πόλεμο ανάμεσα στο βασίλειο της Καστίλης - Λεόν και το βασίλειο της Αραγωνίας. Ο Αλφόνσος Α΄ της Αραγωνίας συμμάχησε με τον Ερρίκο της Πορτογαλίας και νίκησαν τα στρατεύματα της Καστίλης στην ''μάχη της Καντεσπίνα'' στην οποία έπεσε ο ερωμένος της βασίλισσας ΓκόμεζΓκόμεθ ΓκονζάλεζΓκονζάλεθ. Η Ουρράκα τον αντικατέστησε σε όλα τα αξιώματα με τον ΠέντροΠέδρο ΓκονζάλεςΓκονζάλεθ ντιντε Λάρα με τον οποίο έκανε δυο παιδιά : την Ελβίρα ΠέρεζΠέρεθ ντιντε Λάρα (1112 - 1174) που παντρεύτηκε δυο φορές και τον ΠέντροΠέδρο ΦρουαλάζΦρουαλάθ ντιντε Τράμπα (1114 - 1156). Το διαζύγιο ανάμεσα στον Αλφόνσο Α΄ και την Ουρράκα βγήκε στα τέλη του 1112. Η Ουρράκα ανέκτησε το [[Βασίλειο των Αστουριών]], το [[Βασίλειο του Λεόν]] και την Γαλικία ενώ ο Αλφόνσος ανέκτησε ένα σημαντικό μέρος από το βασίλειο της Καστίλης που κυριαρχούσε η πρώην σύζυγος του. Η αδελφή της Ουρράκας Θηρεσία και ο σύζυγος της Ερρίκος της Πορτογαλίας κατείχαν την Ζαμόρα[[Επαρχία της Θαμόρα|Θαμόρα]] και την [[Εξτρεμαδούρα]]. Οι σημαντικές επεκτάσεις απέναντι στους μουσουλμάνους της Ιβηρικής θα είναι το μεγαλύτερο προσόν στην εξωτερική πολιτική της Ουρράκας.