Ολοκαύτωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πληθυσμιακή αυτή ομάδα ([[Ρομά]], [[Σίντι]] και [[Μανούς]]) πλήρωσε το μεγαλύτερο φόρο αίματος από κάθε άλλη, αν οι δολοφονίες μελών της συγκριθούν με το συνολικό πληθυσμό της. Η εκστρατεία του Χίτλερ για τη γενοκτονία των Ρομά πληθυσμών της Ευρώπης περιελάμβανε μια {{Ασαφές|ιδιαίτερα παράδοξη}} εφαρμογή της ναζιστικής «[[φυλετική υγιεινή|φυλετικής υγιεινής]]». Μολονότι —παρά τα ρατσιστικά μέτρα—- κάποιες ομάδες Ρομά, συμπεριλαμβανομένων κάποιων [[Σίντι]] και [[Λαλερί]] της Γερμανίας, γλίτωσαν τις διώξεις και το θάνατο, οι υπόλοιπες ομάδες Ρομά είχαν την ίδια μεταχείριση με τους Εβραίους. Το 25-50% του πληθυσμού των Τσιγγάνων δολοφονήθηκε, δηλαδή πάνω από 220.000 άνθρωποι.<ref>"[httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20030307035930/http://www.chgs.umn.edu/Histories__Narratives__Documen/Roma___Sinti__Gypsies_/Jewish_Responses_to_the_Porraj/jewish_responses_to_the_porraj.html Jewish Response to the Porrajmos (The Romani Holocaust)]," Center for Holocaust and Genocide Studies, University of Minnesota (accessed June 24, 2005). Απολογισμοί θυμάτων από το [http://www.ushmm.org/wlc/en/index.php?ModuleId=10005219&Type=normal+article Μουσείο του Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ]</ref> Στην Ανατολική Ευρώπη, οι Τσιγγάνοι εκτοπίζονταν στα Εβραϊκά γκέτο, εκτελούνταν από τα Einsatzgruppen στα χωριά τους, και στέλνονταν στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς και της Τρεμπλίνκα.

Εκατοντάδες χιλιάδες ψυχικά ασθενείς και ανάπηροι άνθρωποι επίσης εξοντώθηκαν. Ακολουθώντας μια πολιτική [[ευγονική]]ς, βασισμένη στον [[επιστημονικός ρατσισμός|ψευδοεπιστημονικό ρατσισμό]], οι Ναζί πίστευαν ότι οι ανάπηροι ήταν βάρος στην κοινωνία επειδή η φροντίδα τους κόστιζε στο κράτος σε υλικούς και ανθρώπινους πόρους, αλλά κυρίως επειδή η ύπαρξη ατόμων με ψυχικές και βιολογικές αναπηρίες θεωρούνταν προσβολή στο Ναζιστικό ιδεώδες μιας κοινωνίας αποτελούμενης από τέλειους Άρειους υπεράνθρωπους. Γύρω στα 400.000 άτομα [[υποχρεωτική στείρωση|στειρώθηκαν υποχρεωτικά]] επειδή έπασχαν από ψυχικές ασθένειες ή αναπηρίες που πιστεύονταν ότι ήταν κληρονομικές. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες ήταν ανάμεσα στους πρώτους που δολοφονήθηκαν, και το Μουσείο του Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ αναφέρει ότι το [[Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4]], που ξεκίνησε το 1939, έγινε το «πρότυπο» για μελλοντικές μαζικές δολοφονίες από το Ναζιστικό καθεστώς.<ref>"[httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20090506150427/http://www.ushmm.org/outreach/euthan.htm Το Πρόγραμμα Ευθανασίας]" από την Εγκυκλοπαίδεια του Ολοκαυτώματος του Μουσείου Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ</ref> Το Πρόγραμμα Τ-4 δημιουργήθηκε για να διατηρήσει την «καθαρότητα» της λεγόμενης [[Άρεια φυλή|Άρειας φυλής]] με τη συστηματική δολοφονία παιδιών και ενηλίκων που είχαν γεννηθεί με παραμορφώσεις ή υπέφεραν από ψυχικές ασθένειες. Υπολογίζεται ότι συνολικά 200.000 άνθρωποι θανατώθηκαν ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος.

Στα 1933, ο [[Χέρμαν Γκαίρινγκ|Χέρμαν Γκέρινγκ]], πρόεδρος του [[Κτήριο του Ράιχσταγκ|Ράιχσταγκ]] και κεντρικό πρόσωπο στη διαδικασία του ''[[Gleichschaltung]]'' («συγχρονισμός»), δήλωνε ότι «στην εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, δεν υπάρχει θέση για τη Μασονία».<ref name="mercury">[http://mill-valley.freemasonry.biz/amermerc.htm The American Mercury, Volume LII, No. 206, εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 1941] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120813052953/http://mill-valley.freemasonry.biz/amermerc.htm |date=2012-08-13 }} προσπελάστηκε [[21 Μαΐου]] [[2006]].</ref>

Ο «[[Εξουσιοδοτικός νόμος]]» (στα γερμανικά ''Ermächtigungsgesetz'') ψηφίστηκε από το γερμανικό Κοινοβούλιο στις [[23 Μαρτίου]] [[1933]]. Χρησιμοποιώντας τον, στις [[8 Ιανουαρίου]] [[1934]] ο υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης των Ναζί διέταξε τη διάλυση των Μασονικών οργανώσεων και τη δήμευση της περιουσίας όλων των Στοών, δηλώνοντας πως όσοι ήταν μέλη μασονικής Στοάς όταν ο Χίτλερ πήρε την εξουσία, το Γενάρη του 1933, δεν επιτρεπόταν να παίρνουν αξιώματα μέσα στο Ναζιστικό κόμμα ή τα παραστρατιωτικά παρακλάδια του, και απαγορευόταν να διορίζονται ως δημόσιοι υπάλληλοι.<ref>[http://www.nationalsozialismus.de/index.php? Ο «Εξουσιοδοτικός Νόμος»] (προσπελάστηκε 23 Φεβρουαρίου 2006).</ref> Καθώς η Μασονία θεωρούνταν ιδεολογικός αντίπαλος του Ναζισμού όσον αφορά την κοσμοθεωρία της (''Weltauffassung''), ιδρύθηκαν ειδικά τμήματα της Υπηρεσίας Ασφάλειας (SD) και αργότερα η Κεντρική Υπηρεσία Ασφαλείας του Ράιχ, προκειμένου να ασχοληθούν ειδικά με τους Μασόνους.<ref>[{{Cite web |url=http://mill-valley.freemasonry.biz/persecution.htm |title=Αποδείξεις για τις διώξεις κατά των Μασόνων από το Αναμνηστικό Μουσείο Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ (προσπελάστηκε 21 Μαΐου 2006).] |accessdate=2006-06-20 |archiveurl=https://www.webcitation.org/65BI7GOe0?url=http://mill-valley.freemasonry.biz/persecution.htm |archivedate=2012-02-03 |url-status=dead }}</ref> Οι Μασόνοι κρατούμενοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατατάσσονταν στους πολιτικούς κρατούμενους και φορούσαν ένα ανεστραμμένο (με την κορυφή προς τα κάτω) κόκκινο τρίγωνο.<ref>''The Encyclopedia of the Holocaust'', τομ. 2, σελ. 531, σε παράθεση του Katz, ''Jews and Freemasons in Europe''.</ref>

Εφόσον πολλοί Μασόνοι που συνελήφθησαν ήταν ταυτόχρονα και Εβραίοι και/ή μέλη της αντιπολίτευσης, δεν είναι γνωστό πόσα άτομα οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και/ή έγιναν στόχος, επειδή ήταν Μασόνοι.<ref>Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του [http://www.ushmm.org/wlc/en/index.php?ModuleId=10007186&Type=normal+article Αναμνηστικού Μουσείου Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ].</ref> Σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, συνολικά πάνω από 80.000 Μασόνοι από όλη την Ευρώπη έχασαν τη ζωή τους.<ref>Ο υπολογισμός αυτού του αριθμού δίνεται στην επίσημη ιστοσελίδα της [httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20040311210327/http://www.grandlodgescotland.com/glos/Holocaust_Memorial_Day/FQAs.htm Μεγάλης Στοάς της Σκωτίας].</ref>

Οι [[Μάρτυρες του Ιεχωβά]] ήταν η μόνη θρησκευτική ομάδα η οποία, αν και τα μέλη της ήταν κατεξοχήν γερμανικής καταγωγής, έγινε στόχος του Ναζιστικού καθεστώτος. Υπολογίζεται ότι, από τους συνολικά 25.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία και σε χώρες που βρίσκονταν υπό την κατοχή των Ναζί, περίπου 4.200-10.000 κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και γύρω στους 1.500-5.000 έχασαν τη ζωή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.<ref>Βλέπε σχετική ιστοσελίδα του [http://www.ushmm.org/education/resource/jehovahs/jehovahsw.php?menu=/export/home/www/doc_root/education/foreducators/include/menu.txt&bgcolor=CD9544 Αναμνηστικού Μουσείου Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ] {{deadWebarchive|url=https://web.archive.org/web/20120716185735/http://www.ushmm.org/education/resource/jehovahs/jehovahsw.php?menu=%2Fexport%2Fhome%2Fwww%2Fdoc_root%2Feducation%2Fforeducators%2Finclude%2Fmenu.txt&bgcolor=CD9544 link|date=June2012-07-16 2015}} και το τεύχος της 15ης Οκτωβρίου 2007 του περιοδικού ''[[Η Σκοπιά]]''.</ref> Πιο συγκεκριμένα, αρνούνταν να αναμειχθούν σε πολιτικά ζητήματα, να εγγραφούν στο [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|ναζιστικό κόμμα]], να αποδώσουν χαιρετισμό λέγοντας «''Χάιλ Χίτλερ''» (που σημαίνει «Υγεία στον Χίτλερ» ή «Ζήτω ο Χίτλερ») και να υπηρετήσουν στο γερμανικό στρατό.

* 5,1-6 εκατομμύρια Εβραίοι, συμπεριλαμβανομένων 3,0-3,5 εκατομμυρίων Πολωνών Εβραίων <ref>"httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20050216025625/http://www1.yadvashem.org/about_holocaust/faqs/answers/faq_3.html How many Jews were murdered in the Holocaust? How do we know? Do we have their names?]," Yad Vashem (accessed June 8, 2005). A detailed breakdown of various estimates of the victims is available from the [httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20050826061714/http://www.ushmm.org/research/library/faq/index.php#topic03-question02 Online Library of the United States Holocaust Museum] (accessed August 10, 2005)</ref>

* 1,8-1,9 εκατομμύρια μη-Εβραίοι Πολωνοί (αριθμός που περιλαμβάνει όλους εκείνους που δολοφονήθηκαν σε εκτελέσεις ή εκείνους που πέθαναν σε φυλακές, εξαναγκασμένη εργασία και στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς και πολίτες που βρήκαν το θάνατο κατά τη γερμανική εισβολή του 1939 και την [[Εξέγερση της Βαρσοβίας]] του 1944 <ref>[http://www.ushmm.org/education/resource/poles/poles.php?menu=/export/home/www/doc_root/education/foreducators/include/menu.txt&bgcolor=CD9544 Poles: Victims of the Nazi Era] {{deadWebarchive|url=https://web.archive.org/web/20051128015157/http://www.ushmm.org/education/resource/poles/poles.php?menu=%2Fexport%2Fhome%2Fwww%2Fdoc_root%2Feducation%2Fforeducators%2Finclude%2Fmenu.txt&bgcolor=CD9544 link|date=June2005-11-28 2015}} at the US Holocaust Museum</ref><ref>[http://www.holocaust-trc.org/poles.htm Polish Victims of the Holocaust], Holocaust Teachers' Guide.</ref>

Το καθεστώς του [[Ίον Αντονέσκου]] στη [[Ρουμανία]] ήταν άμεσα υπεύθυνο για το θάνατο 280.000 έως 380.000 Εβραίων. Μια επίσημη έκθεση της Ρουμανικής κυβέρνησης κατέληγε πως «Από όλους τους συμμάχους της Ναζιστικής Γερμανίας, η Ρουμανία φέρει την ευθύνη για τους θανάτους περισσότερων Εβραίων από οποιαδήποτε άλλη χώρα εκτός της Γερμανίας. Οι δολοφονίες που διαπράχθηκαν στο [[προγκρόμ του Ιασίου]], τη [[σφαγή της Οδησσού]], και σε Μπογκντάνοβκα, Ντομάνκοβα και Πέτσιορα, για παράδειγμα, ήταν από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των Εβραίων οπουδήποτε κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος».<ref>[httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20060304065402/http://www.ushmm.org/research/center/presentations/programs/presentations/2005-03-10/pdf/english/executive_summary.pdf Ρουμανία: Αντικρύζοντας το παρελθόν]" στα αγγλικά, δημοσιευμένο στο ίντερνετ το Μάριο του 2005.</ref> Σε συνεργασία με τα γερμανικά Τάγματα Θανάτου και Ουκρανούς πολιτοφύλακες, οι Ρουμάνοι σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους στη [[Βεσσαραβία]], τη [[Βουκοβίνα]] και την Τρανσνίστρια. Μερικές από τις μεγαλύτερες σφαγές περιλαμβάνουν 54.000 Εβραίους που δολοφονήθηκαν στην [[Μπογκντάνοβκα]], ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Ρουμανία, μεταξύ 21 και 31 Δεκέμβρη του 1941. Σχεδόν 100.000 Εβραίοι δολοφονήθηκαν στην κατεχόμενη [[σφαγή της Οδησσού|Οδησσό]] και πάνω από 10.000 δολοφονήθηκαν στο [[πογκρόμ του Ιασίου]]. Οι Ρουμάνοι δολοφόνησαν Εβραίους και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Ντομάνεβκα και Ακχμέτσκα.

Το Ουγγρικό καθεστώς του [[Μικλός Χόρτι|Χόρτυ]] απέλασε 20.000 Εβραίους από την προσαρτημένη Υπερκαρπαθική [[Ουκρανία]] το [[1941]] στο [[Κάμιανετς-Ποντίλσκι]] στο κατεχόμενο από τους γερμανούς μέρος της χώρας, οι οποίοι δολοφονήθηκαν από γερμανικά Τάγματα Θανάτου. Ο στρατός και η αστυνομία της Ουγγαρίας δολοφόνησαν πολλές χιλιάδες Εβραίους και Σέρβους στο [[Νόβι Σαντ]] τον Ιανουάριο του [[1942]]. Παρόλα αυτά, ο Χόρτυ δεν ενέδωσε στις γερμανικές πιέσεις για τη μαζική απέλαση των Εβραίων της Ουγγαρίας, και οι περισσότεροι επέζησαν μέχρι το [[1944]], όταν η κυβέρνηση Χόρτυ ανατράπηκε. Παρά το γεγονός ότι το τέλος του πολέμου και η ήττα της Γερμανίας ήταν πλέον ορατά, η Ουγγρική αστυνομία συμμετείχε πλήρως, μαζί με τα [[Σουτσστάφφελ|SS]], στη σύλληψη 440.000 Εβραίων, προκειμένου αυτοί να σταλούν στα [[Ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης]]. Επιπλέον, 20.000 Εβραίοι της [[Βουδαπέστη]]ς εκτελέστηκαν στις όχθες του [[Δούναβης|Δούναβη]] από Ουγγρικές δυνάμεις. 70.000 Εβραίοι εξαναγκάστηκαν σε [[Πορείες θανάτου|πορεία θανάτου]] προς την [[Αυστρία]]. Χιλιάδες από αυτούς εκτελέστηκαν και χιλιάδες ακόμη πέθαναν από το κρύο και την πείνα.<ref>"[http://hist.academic.claremontmckenna.edu/jpetropoulos/arrow/holocaust/holocaust.htm The Holocaust in Hungary] {{deadWebarchive|url=https://web.archive.org/web/20070206111528/http://hist.academic.claremontmckenna.edu/jpetropoulos/arrow/holocaust/holocaust.htm link|date=June2007-02-06 2015}}" Prof. Jonathan Petropoulos, Claremont McKenna College. Δείτε επίσης τη σελίδα του [httphttps://replayweb.waybackmachinearchive.org/web/20060717164354/http://www.hdke.hu/en/facts_hungholo.html Ουγγρικού Μουσείου του Ολοκαυτώματος]</ref>

Λιθουανικές και Λετονικές κατοχικές δυνάμεις συμμετείχαν, μαζί με τα Γερμανικά Τάγματα Θανάτου, στην εξόντωση των εβραϊκών πληθυσμών στις χώρες τους, ενώ βοήθησαν τους Ναζί και σε άλλα μέρη, για παράδειγμα στην εκκένωση του [[Γκέτο της Βαρσοβίας]]. Το [[Arajs Commando]], μια εθελοντική πολιτοφυλακή στη Λεττονία, για παράδειγμα, δολοφόνησε 26.000 Λεττονούς Εβραίους και υποβοήθησε τη δολοφονία ακόμη 60.000.<ref>«[http://vip.latnet.lv/LPRA/EZERG_intr.html Το Ολοκαύτωμα στη Λετονία] {{deadWebarchive|url=https://web.archive.org/web/20070504081651/http://vip.latnet.lv/lpra/ezerg_intr.html link|date=June2007-05-04 2015}}: Εισαγωγή» του Andrew Ezergailis, απόσπασμα βιβλίου, Ινστιτούτο Ιστορίας της Λετονίας, 1996.</ref>

:''Οι ρεβιζιονιστές ξεκινούν από το συμπέρασμα ότι το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη και δουλεύουν ανάποδα με τα γεγονότα για να τα προσαρμόσουν στο προαποφασισμένο τους συμπέρασμα. Για να το πούμε αλλιώς, αντιστρέφουν τη σωστή μεθοδολογία [...], γυρνώντας έτσι την ενδεδειγμένη ιστορική μέθοδο της έρευνας και ανάλυσης τα πάνω-κάτω''.<ref>Gord McFee, "[http://www.holocaust-history.org/revisionism-isnt/ why 'Revisionism' isn't] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100428044832/http://www.holocaust-history.org/revisionism-isnt/ |date=2010-04-28 }}," The Holocaust History Project (accessed June 8, 2005).</ref>