Σιδώνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| website = {{URL|http://www.sidon.com}}

}}

Η '''Σιδώνα''' ([[Αραβική γλώσσα|αραβικά]] '''صيدا''' '''Ṣaydā'''; [[Εβραϊκή γλώσσα|Εβραϊκά]] '''צִידוֹן''') είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του [[Λίβανος|Λιβάνου]]. Παλαιότατη [[φοινίκη|φοινικική]] πόλη στην πεδιάδα που εκτείνεται ανάμεσα στο βουνό [[όρος Λίβανος|Λίβανος]] και τη [[Μεσόγειος θάλασσα|Μεσόγειο]], κτισμένη σε σχετικά μικρή απόσταση από την [[Τύρος|Τύρο]] και τη [[Βηρυτός|Βηρυτό]].

 

Το όνομά της προέρχεται σύμφωνα με τον [[Ιώσηπος|Ιώσηπο]] από το μεγαλύτερο γιο του [[Χαναάν]], ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι τα πολλά ψάρια της, της έδωσαν το όνομα. Η Σιδώνα αναφέρεται από τον [[Όμηρος|Όμηρο]]. Μέχρι το [[2η χιλιετία π.Χ.|1250 π.Χ.]] η πόλη είχε μεγάλη δύναμη, τότε περίπου όμως οι [[Φιλισταίοι]] απέσπασαν ένα μεγάλο μέρος από τα εδάφη της. Αργότερα έγινε φόρου υποτελής στους [[Ασσύριοι|Ασσυρίους]] στα χρόνια του Σαλμανάσαρ Β' και Δ' και γύρω στο [[701 π.Χ.]] υποτάχτηκε σ' αυτούς. Το [[676 π.Χ.]] κυριεύτηκε από τον Ασαρχαδών, οι περισσότεροι από τους κατοίκους σκοτώθηκαν, άλλοι αιχμαλωτίστηκαν και πήρε το όνομα Ιρ - Ασαρχαδών, δηλαδή πόλη του Ασαρχαδών.

Αργότερα απόκτησε μέρος από τη δύναμή της, αλλά το [[351 π.Χ.]] επαναστάτησε εναντίον του [[Αρταξέρξης Ώχος|Αρταξέρξη του Ώχου]] και έπαθε μεγάλη καταστροφή για παραδειγματική τιμωρία. Λέγεται ότι 40.000 από τους κατοίκους της Σιδώνας κάηκαν τότε σε μεγάλη φωτιά που άναψαν οι ίδιοι. Λίγο αργότερα υποτάχτηκε στη στρατιά του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], για να γνωρίσει στα επόμενα χρόνια μεγάλη ακμή πρώτα από τους [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Πτολεμαίους]] και στη συνέχεια από τους [[Δυναστεία των Σελευκιδών|Σελευκίδες]]. Εκείνη την εποχή απέκτησε και φιλοσοφική σχολή. Οι [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίοι]] την υπέταξαν, αλλά η Σιδώνα μπόρεσε να επιζήσει και να γνωρίσει και στο [[μεσαίωνας|μεσαίωνα]] ακμή. Σήμερα ανήκει στο Λίβανο και η [[Βηρυτός]] έχει αποσπάσει τη δύναμή της.

 

Το [[511]] στη πόλη αυτή συνήλθε εκκλησιαστική Σύνοδος των πολεμίων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου η οποία και την αναθεμάτισε. Αρνούμενος ν΄ ακολουθήσει αυτήν ο τότε Πατριάρχης [[Φλαβιανός Β΄ Αντιοχείας]] ο Αυτοκράτορας [[Αναστάσιος Α΄]] τον εξόρισε στη [[Πέτρα Ιορδανίας|Πέτρα]] της Αραβίας όπου και πέθανε στην εξορία.

 

Αξιοσημείωτα μνημεία είναι δύο μαρμάρινες σαρκοφάγοι, οι οποίες φέρουν σαφή τα χαρακτηριστικά της ελληνικής εργασίας. Η μια από τις σαρκοφάγους αυτές χρονολογείται στα μέσα του [[4ος αιώνας π.Χ.|4ου αι. π.Χ.]] και μιμείται μονόπτερο ιωνικό οικοδόμημα, που ανάμεσα στους κίονές του φαίνονται δεκαοκτώ γυναικείες μορφές που πενθούν. Η δεύτερη σαρκοφάγος ανήκει στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. και μιμείται το σχήμα κατοικίας ή ναού πιθανότερα. Το μνημείο αυτό ονομάζεται συνήθως "''σαρκοφάγος του Μ. Αλεξάνδρου''" γιατί σε μια από τις πλευρές του έχει απεικονιστεί η [[μάχη της Ισσού]] και υπέθεσαν ότι είχε προοριστεί για το νεκρό του Μ. Αλεξάνδρου.

 

Το [[1900]] ήταν μια πόλη 10.000 κατοίκων· το [[2000]] ο πληθυσμός ήταν περίπου 200.000. Παρόλο ότι δεν υπάρχουν επίπεδες περιοχές γύρω από την πόλη, καλλιεργούνται λίγο [[σιτάρι]], [[λαχανικά]] και [[φρούτα]] ενώ υπάρχει και μερική [[αλιεία]]. Επίσης στην περιοχή υπάρχει ένα [[διυλιστήριο πετρελαίου]].

 

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

* [http://www.sidonexcavation.org/ht/ht_excavation.html Ανασκαφές στη Σιδώνα]

{{commons|Sidon}}

 

{{authority control}}

 

[[Κατηγορία:Πόλεις του Λιβάνου]]