Σκέψη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:6C0F:5D00:8090:1A38:ABA4:D676 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Θαλάσσιος Ασφόδελος
Ετικέτα: Επαναφορά
- περιττά αγγλικά
Γραμμή 1:
Ο όρος '''σκέψη''' μπορεί να αναφέρεται στις [[ιδέα|ιδέες]] ή τη διάταξη των ιδεών (αλληλουχία) που προκαλείται από τη [[νόηση]], στην τέχνη<!--ή πράξη--> της παραγωγής σκέψεων, ή στη διαδικασία της παραγωγής σκέψεων.
Παρά το γεγονός ότι η σκέψη αποτελεί μία θεμελιώδη δραστηριότητα του [[άνθρωπος|ανθρώπου]] κοινή σε όλους, δεν υπάρχει μία γενικά αποδεκτή συμφωνία για το τι είναι ή το πώς δημιουργείται.
 
Επειδή η σκέψη κρύβεται πίσω από πολλές ανθρώπινες ενέργειες και αλληλεπιδράσεις, η κατανόηση της φυσικής και μεταφυσικής της προέλευσής, της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων της υπήρξε μακροχρόνιος στόχος πολλών επιστημονικών κλάδων εμπεριεχομένων της [[τεχνητή νοημοσύνη|τεχνητής νοημοσύνης]], της [[βιολογία]]ς, της [[φιλοσοφία]]ς, της [[ψυχολογία]]ς και της [[κοινωνιολογία]]ς.
 
Η σκέψη επιτρέπει στους ανθρώπους να ερμηνεύσουν, να απεικονίσουν και να καταλάβουν τον κόσμο τον οποίο βιώνουν, καθώς επίσης και να κάνουν προβλέψεις πάνω σε αυτόν. Είναι συνεπώς χρήσιμη σε έναν οργανισμό με ανάγκες, στόχους και επιθυμίες καθώς κάνει σχέδια ή άλλες απόπειρες για την πραγματοποίηση αυτών των σκοπών.
Γραμμή 24:
* Η κατάσταση στην οποία κάποιος αποκτά συναίσθηση από κάτι («Με έκανε να σκεφτώ την γιαγιά μου»)
 
==Φιλοσοφία. Philosophy. ==
 
[[File:Jardin du Musee Rodin Paris Le Penseur 20050402 (02).jpg|thumb|upright|left|200px|''Ο Σκεπτόμενος'' του [[Ωγκύστ Ροντέν|Ροντέν]], Roden (1840–1917), στον κήπο του Μουσείου Ροντέν]]
 
{{Cquote|Το πιο τολμηρό σε αυτούς τους τολμηρούς καιρούς είναι ότι ακόμα δεν σκεφτόμαστε.<ref>Μάρτιν Χάιντεγκερ, ''Τι ονομάζεται σκέψη;''</ref>&nbsp;– [[Μάρτιν Χάιντεγκερ]]}}
 
Το κίνημα της [[φαινομενολογία]]ς, phenomenology, στην φιλοσοφία βίωσε μια ριζοσπαστική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο καταλαβαίνουμε την σκέψη. Η φαινομενολογική ανάλυση του [[Μάρτιν Χάιντεγκερ]], Martin Heidegger πάνω στην υπαρξιακή δομή του ανθρώπου στο έργο του ''[[Είναι και Χρόνος]], Being and Time'' ρίχνει νέο φως στο θέμα της σκέψης, αναστατώνοντας τα παραδοσιακά γνωστικά ή τις ορθολογικές ερμηνείες του ανθρώπου που επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη σκέψη.
Η έννοια του θεμελιώδους ρόλου της μη-γνωστικής κατανόησης, καθιστώντας δυνατή την θεματική συνείδηση, ​​ενημέρωσε και ανέπτυξε την συζήτηση γύρω από την [[Τεχνητή Νοημοσύνη]], Artificial Intelligence κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του [[1970]] και του [[1980]]. <ref>Dreyfus, Hubert. Dreyfus, Stuart. ''Mind Over Machine''. Macmillan, 1987</ref>
 
Η φαινομενολογία, παρ' όλα αυτά, δεν είναι μόνο η προσέγγιση στην σκέψη, κατά την μοντέρνα Δυτική φιλοσοφία. Η φιλοσοφία του νου είναι ένας κλάδος μοντέρνας [[Αναλυτική φιλοσοφία|αναλυτικής φιλοσοφίας]], analytical philosophy η οποία μελετά την φύση του εγκεφάλου, ψυχικά περιστατικά, ψυχικές λειτουργίες, ψυχική περιουσία, την [[συνείδηση]], conscience και τη συσχέτιση της με το σώμα, και ιδιαίτερα τον εγκέφαλο. Το πρόβλημα νου-σώματος, π.χ. η σχέση μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος, θεωρείται συχνά το κεντρικό θέμα στην φιλοσοφία του νου, παρ' όλο που υπάρχουν και άλλα ζητήματα που απασχολούν την φύση του εγκεφάλου που δεν περιέχουν την σχέση του με το υπόλοιπο σώμα.
 
===Το πρόβλημα νου-σώματος. The problem of body and mind. ===
 
Το πρόβλημα νου-σώματος αφορά την εξήγηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ του νου, ή των διανοητικών διαδικασιών, και τις σωματικές καταστάσεις ή διαδικασίες. <ref name="Kim1">{{cite book |last=Kim |first=J. |editor=Honderich, Ted |title=Problems in the Philosophy of Mind. Oxford Companion to Philosophy |year=1995 |publisher=Oxford University Press |location=Oxford}}<!--Kim, J., "Problems in the Philosophy of Mind". ''[[Oxford Companion to Philosophy]]''. Ted Honderich (ed.) Oxford:Oxford University Press. 1995.--></ref>
Ο κύριος στόχος των φιλοσόφων που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα είναι να προσδιορίσουν τη φύση του νου και των νοητικών καταστάσεων / διαδικασιών, και πώς -ακόμα και αν- οι εγκέφαλοι επηρεάζονται από το σώμα και αν οι ίδιοι μπορούν να το επηρεάσουν.
 
Αντιληπτές από τους ανθρώπους εμπειρίες εξαρτώνται από ερεθίσματα τα οποία φθάνουν σε διάφορα αισθητήρια όργανα ενός ατόμου από τον εξωτερικό κόσμο και αυτά τα ερεθίσματα προκαλούν αλλαγές στην ψυχική κατάσταση του ατόμου, προκαλώντας τελικά μία αίσθηση, που μπορεί να είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη. Η επιθυμία κάποιου για ένα κομμάτι πίτσα, για παράδειγμα, θα έχει την τάση να προκαλέσει την μετακίνηση του σώματος του ατόμου αυτού σε ένα συγκεκριμένο τρόπο και με μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για να επιτύχει ό,τι αυτός ή αυτή θέλει. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πώς μπορεί να είναι δυνατό στις συνειδητές εμπειρίες να προκύψουν από ένα κομμάτι της φαιάς ουσίας προικισμένο μόνο με ηλεκτροχημικές ιδιότητες. Ένα σχετικό πρόβλημα είναι η εξήγηση του πώς οι προτασιακές στάσεις κάποιου (π.χ. πεποιθήσεις και επιθυμίες) μπορούν να προκαλέσουν έξαψη των νευρώνων του εν λόγω ατόμου και την σύναψη συμβάσεων των μυών με τον σωστό τρόπο. Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που έχουν αντιμετωπίσει επιστημολόγοι και φιλόσοφοι του νου τουλάχιστον από την εποχή του [[Ρενέ Ντεκάρτ]]. <ref>Companion to Metaphysics, By Jaegwon Kim, Gary S. Rosenkrantz, Ernest Sosa, Contributor Jaegwon Kim, Edition: 2, Published by Wiley-Blackwell, 2009, ISBN 1-4051-5298-2, ISBN 978-1-4051-5298-3</ref> Rene Descartes.
 
===Λειτουργικότητα εναντίον πραγματοποίηση. Functionality versus making something into a thing. πραγματοποίησης===
 
Ο παραπάνω τίτλος αντικατοπτρίζει μία κλασσική λειτουργική απεικόνιση του πώς δουλεύουμε ως γνωστικά, σκεπτόμενα συστήματα. Ωστόσο, το φαινομενικά άλυτο πρόβλημα νου-σώματος λέγεται ότι πρέπει να ξεπεραστεί, και να παρακαμφθεί από την Ενσωματωμένη προσέγγιση της γνωστικής λειτουργίας, με τις ρίζες της στο έργο των [[Μάρτιν Χάιντεγκερ|Χάιντεγκερ]], Heidegger, [[Ζαν Πιαζέ|Πιαζέ]], Piaze, [[Λεβ Βιγκότσκι|Βιγκότσκι]], [[Μωρίς Μερλώ-Ποντύ|Vigotsky, Μερλώ-Ποντύ]], Merlau - Ponty και του πραγματιστή [[Τζον Ντιούι]], John Dewie. <ref>Varela, Francisco J., Thompson, Evan T., and Rosch, Eleanor. (1992). The Embodied Mind: Cognitive Science and Human Experience. Cambridge, MA: The MIT Press. ISBN 0-262-72021-3</ref><ref>{{cite book |last=Cowart |first=Monica |year=2004 |title=Embodied Cognition |work=The Internet Encyclopedia of Philosophy |ISSN= 2161-0002 |url=http://www.iep.utm.edu/embodcog/ |accessdate= 27 February 2012}}</ref>
 
Η προσέγγιση αυτή προβλέπει ότι η κλασική προσέγγιση του διαχωρισμού του εγκεφάλου και της ανάλυση των διαδικασιών του είναι λανθασμένη· αντί 'αυτού, θα πρέπει να δούμε ότι ο νους, οι πράξεις ενός ενσωματωμένου παράγοντα, και το περιβάλλον που αντιλαμβάνεται και οραματίζεται, είναι όλα μέρη ενός συνόλου, τα οποία καθορίζουν το ένα το άλλο. Ως εκ τούτου, η λειτουργική ανάλυση του μυαλού και μόνο θα μας αφήσει πάντα με το πρόβλημα νου-σώματος το οποίο δεν μπορεί να λυθεί. <ref>{{cite web |title=Di Paolo, Ezequiel Shallow and Deep Embodiment - University of Sussex, 29.10.2009 12:43 Duration: 1:11:38 |format=Video |url=https://cast.switch.ch/vod/clips/74nrkbwys |accessdate=
27 February 2012}}</ref>
 
==Βιολογία Βiology. ==
 
Ένας [[νευρώνας]], neuron (επίσης γνωστός και ως νευρικό κύτταρο) είναι ένα διεγέρσιμο κύτταρο στο [[νευρικό σύστημα]], nervous system που επεξεργάζεται και μεταδίδει πληροφορίες με ηλεκτροχημική σηματοδότηση. Οι νευρώνες είναι τα βασικά στοιχεία του [[εγκέφαλος|εγκεφάλου]], brain, του νωτιαίου μυελού σπονδυλωτών και των περιφερειακών νεύρων. Υπάρχει ένας αριθμός εξειδικευμένων τύπων νευρώνων που συμπεριλαμβάνει τους αισθητηριακούς νευρώνες που ανταποκρίνονται στην αφή, τον ήχο, το φως και πολλά άλλα ερεθίσματα που επηρεάζουν τα κύτταρα των αισθητήριων οργάνων που στη συνέχεια στέλνουν σήματα προς τον νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο. Κινητικοί νευρώνες λαμβάνουν σήματα από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και προκαλούν συσπάσεις των μυών και επηρεάζουν τους αδένες. Οι Μεσονευρώνες συνδέουν νευρώνες με νευρώνες εντός του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Νευρώνες ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα, και ανακοινώνουν την παρουσία των ερεθισμάτων στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο επεξεργάζεται τις πληροφορίες και στέλνει αποκρίσεις σε άλλα μέρη του σώματος για δράση. Οι νευρώνες δεν περνούν από τη μίτωση, και συνήθως δεν μπορεί να αντικατασταθούν μετά την καταστροφή τους, παρόλο που τα [[Αστρογλοιακό κύτταρο|αστροκύτταρα, astrocells]] έχουν παρατηρηθεί να μετατρέπονται σε νευρώνες.{{εκκρεμεί παραπομπή}}
 
==Παραπομπές. References. ==
<references />1. Thought - Wiki lexicon.
 
==Βιβλιογραφία. Bibliography. ==
2. Definition of thought from the Free Electronical Dictionary.
* [[Ντάνιελ Κάνεμαν|Kahneman, Daniel]]: Kάχνεμαν, Ντάνιελ : ''Σκέψη, αργή και γρήγορη: Συμπεριφορική οικονομική, μηχανισμοί λήψης αποφάσεων, γνωσιακή επιστήμη'', μετάφρ. Βίκυ Παπαδοπούλου, Αλέκος Μάμαλης, εκδ. «Κάτοπτρο», Αθήνα 2014, ISBN 978-618-5111-24-3 ΑΙ. ΕΣ. ΜΠΙ. ΕΝ 978 - 618 - 5111 - 24 - 3.
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι. Εxternal Links. ==
{{βικιλεξικό|σκέψη}}
{{βικιφθέγματα|Σκέψη}}
{{commonscat|Thinking}}
 
{{Authority control}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Thought}}
 
==Βιβλιογραφία. Bibliography. ==
* [[Ντάνιελ Κάνεμαν|Kahneman, Daniel]]: Kάχνεμαν, Ντάνιελ : ''Σκέψη, αργή και γρήγορη: Συμπεριφορική οικονομική, μηχανισμοί λήψης αποφάσεων, γνωσιακή επιστήμη'', μετάφρ. Βίκυ Παπαδοπούλου, Αλέκος Μάμαλης, εκδ. «Κάτοπτρο», Αθήνα 2014, ISBN 978-618-5111-24-3 ΑΙ. ΕΣ. ΜΠΙ. ΕΝ 978 - 618 - 5111 - 24 - 3.
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι. Εxternal Links. ==
{{βικιλεξικό|σκέψη}}To Bικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα : Σκέψη. {{βικιφθέγματα|Σκέψη}}Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το λήμμα : Σκέψη. {{commonscat|Thinking}}
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα Σκέψη. {{Authority control}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Thought}}Ιn this article it has been embodied text from the article Σκέψη οf the English Wikipedia, which is distributed from GNU FDL and CC - BY - SA 3. 0.
[[Κατηγορία:Σκέψη| ]]
[[Κατηγορία:Νευροψυχολογία]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σκέψη"