Σκέψη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:6C0F:5D00:8090:1A38:ABA4:D676 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Θαλάσσιος Ασφόδελος Ετικέτα: Επαναφορά |
- περιττά αγγλικά |
||
Γραμμή 1:
Ο όρος '''σκέψη''' μπορεί να αναφέρεται στις [[ιδέα|ιδέες]] ή τη διάταξη των ιδεών (αλληλουχία) που προκαλείται από τη [[νόηση]], στην τέχνη<!--ή πράξη--> της παραγωγής σκέψεων, ή στη διαδικασία της παραγωγής σκέψεων.
Παρά το γεγονός ότι η σκέψη αποτελεί μία θεμελιώδη δραστηριότητα του [[άνθρωπος|ανθρώπου]] κοινή σε όλους, δεν υπάρχει μία γενικά αποδεκτή συμφωνία για το τι είναι ή το πώς δημιουργείται.
Επειδή η σκέψη κρύβεται πίσω από πολλές ανθρώπινες ενέργειες και αλληλεπιδράσεις, η κατανόηση της φυσικής και μεταφυσικής της προέλευσής, της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων της υπήρξε μακροχρόνιος στόχος πολλών επιστημονικών κλάδων εμπεριεχομένων της [[τεχνητή νοημοσύνη|τεχνητής νοημοσύνης]], της [[βιολογία]]ς, της [[φιλοσοφία]]ς, της [[ψυχολογία]]ς και της [[κοινωνιολογία]]ς.
Η σκέψη επιτρέπει στους ανθρώπους να ερμηνεύσουν, να απεικονίσουν και να καταλάβουν τον κόσμο τον οποίο βιώνουν, καθώς επίσης και να κάνουν προβλέψεις πάνω σε αυτόν. Είναι συνεπώς χρήσιμη σε έναν οργανισμό με ανάγκες, στόχους και επιθυμίες καθώς κάνει σχέδια ή άλλες απόπειρες για την πραγματοποίηση αυτών των σκοπών.
Γραμμή 24:
* Η κατάσταση στην οποία κάποιος αποκτά συναίσθηση από κάτι («Με έκανε να σκεφτώ την γιαγιά μου»)
==Φιλοσοφία
[[File:Jardin du Musee Rodin Paris Le Penseur 20050402 (02).jpg|thumb|upright|left|200px|''Ο Σκεπτόμενος'' του [[Ωγκύστ Ροντέν|Ροντέν]]
{{Cquote|Το πιο τολμηρό σε αυτούς τους τολμηρούς καιρούς είναι ότι ακόμα δεν σκεφτόμαστε.<ref>Μάρτιν Χάιντεγκερ, ''Τι ονομάζεται σκέψη;''</ref> – [[Μάρτιν Χάιντεγκερ]]}}
Το κίνημα της [[φαινομενολογία]]ς
Η έννοια του θεμελιώδους ρόλου της μη-γνωστικής κατανόησης, καθιστώντας δυνατή την θεματική συνείδηση, ενημέρωσε και ανέπτυξε την συζήτηση γύρω από την [[Τεχνητή Νοημοσύνη]]
Η φαινομενολογία, παρ' όλα αυτά, δεν είναι μόνο η προσέγγιση στην σκέψη, κατά την μοντέρνα Δυτική φιλοσοφία. Η φιλοσοφία του νου είναι ένας κλάδος μοντέρνας [[Αναλυτική φιλοσοφία|αναλυτικής φιλοσοφίας]]
===Το πρόβλημα νου-σώματος
Το πρόβλημα νου-σώματος αφορά την εξήγηση της σχέσης που υφίσταται μεταξύ του νου, ή των διανοητικών διαδικασιών, και τις σωματικές καταστάσεις ή διαδικασίες. <ref name="Kim1">{{cite book |last=Kim |first=J. |editor=Honderich, Ted |title=Problems in the Philosophy of Mind. Oxford Companion to Philosophy |year=1995 |publisher=Oxford University Press |location=Oxford}}<!--Kim, J., "Problems in the Philosophy of Mind". ''[[Oxford Companion to Philosophy]]''. Ted Honderich (ed.) Oxford:Oxford University Press. 1995.--></ref>
Ο κύριος στόχος των φιλοσόφων που εργάζονται σε αυτόν τον τομέα είναι να προσδιορίσουν τη φύση του νου και των νοητικών καταστάσεων / διαδικασιών, και πώς -ακόμα και αν- οι εγκέφαλοι επηρεάζονται από το σώμα και αν οι ίδιοι μπορούν να το επηρεάσουν.
Αντιληπτές από τους ανθρώπους εμπειρίες εξαρτώνται από ερεθίσματα τα οποία φθάνουν σε διάφορα αισθητήρια όργανα ενός ατόμου από τον εξωτερικό κόσμο και αυτά τα ερεθίσματα προκαλούν αλλαγές στην ψυχική κατάσταση του ατόμου, προκαλώντας τελικά μία αίσθηση, που μπορεί να είναι ευχάριστη ή δυσάρεστη. Η επιθυμία κάποιου για ένα κομμάτι πίτσα, για παράδειγμα, θα έχει την τάση να προκαλέσει την μετακίνηση του σώματος του ατόμου αυτού σε ένα συγκεκριμένο τρόπο και με μια συγκεκριμένη κατεύθυνση για να επιτύχει ό,τι αυτός ή αυτή θέλει. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πώς μπορεί να είναι δυνατό στις συνειδητές εμπειρίες να προκύψουν από ένα κομμάτι της φαιάς ουσίας προικισμένο μόνο με ηλεκτροχημικές ιδιότητες. Ένα σχετικό πρόβλημα είναι η εξήγηση του πώς οι προτασιακές στάσεις κάποιου (π.χ. πεποιθήσεις και επιθυμίες) μπορούν να προκαλέσουν έξαψη των νευρώνων του εν λόγω ατόμου και την σύναψη συμβάσεων των μυών με τον σωστό τρόπο. Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που έχουν αντιμετωπίσει επιστημολόγοι και φιλόσοφοι του νου τουλάχιστον από την εποχή του [[Ρενέ Ντεκάρτ]]. <ref>Companion to Metaphysics, By Jaegwon Kim, Gary S. Rosenkrantz, Ernest Sosa, Contributor Jaegwon Kim, Edition: 2, Published by Wiley-Blackwell, 2009, ISBN 1-4051-5298-2, ISBN 978-1-4051-5298-3</ref>
===Λειτουργικότητα εναντίον
Ο παραπάνω τίτλος αντικατοπτρίζει μία κλασσική λειτουργική απεικόνιση του πώς δουλεύουμε ως γνωστικά, σκεπτόμενα συστήματα. Ωστόσο, το φαινομενικά άλυτο πρόβλημα νου-σώματος λέγεται ότι πρέπει να ξεπεραστεί, και να παρακαμφθεί από την Ενσωματωμένη προσέγγιση της γνωστικής λειτουργίας, με τις ρίζες της στο έργο των [[Μάρτιν Χάιντεγκερ|Χάιντεγκερ]]
Η προσέγγιση αυτή προβλέπει ότι η κλασική προσέγγιση του διαχωρισμού του εγκεφάλου και της ανάλυση των διαδικασιών του είναι λανθασμένη· αντί 'αυτού, θα πρέπει να δούμε ότι ο νους, οι πράξεις ενός ενσωματωμένου παράγοντα, και το περιβάλλον που αντιλαμβάνεται και οραματίζεται, είναι όλα μέρη ενός συνόλου, τα οποία καθορίζουν το ένα το άλλο. Ως εκ τούτου, η λειτουργική ανάλυση του μυαλού και μόνο θα μας αφήσει πάντα με το πρόβλημα νου-σώματος το οποίο δεν μπορεί να λυθεί. <ref>{{cite web |title=Di Paolo, Ezequiel Shallow and Deep Embodiment - University of Sussex, 29.10.2009 12:43 Duration: 1:11:38 |format=Video |url=https://cast.switch.ch/vod/clips/74nrkbwys |accessdate=
27 February 2012}}</ref>
==Βιολογία
Ένας [[νευρώνας]]
==Παραπομπές
<references />
* [[Ντάνιελ Κάνεμαν|Kahneman, Daniel]]
{{βικιλεξικό|σκέψη}}
{{βικιφθέγματα|Σκέψη}}
{{commonscat|Thinking}}
{{Authority control}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Thought}}
▲==Βιβλιογραφία. Bibliography. ==
▲* [[Ντάνιελ Κάνεμαν|Kahneman, Daniel]]: Kάχνεμαν, Ντάνιελ : ''Σκέψη, αργή και γρήγορη: Συμπεριφορική οικονομική, μηχανισμοί λήψης αποφάσεων, γνωσιακή επιστήμη'', μετάφρ. Βίκυ Παπαδοπούλου, Αλέκος Μάμαλης, εκδ. «Κάτοπτρο», Αθήνα 2014, ISBN 978-618-5111-24-3 ΑΙ. ΕΣ. ΜΠΙ. ΕΝ 978 - 618 - 5111 - 24 - 3.
▲==Εξωτερικοί σύνδεσμοι. Εxternal Links. ==
[[Κατηγορία:Σκέψη| ]]
[[Κατηγορία:Νευροψυχολογία]]
|