Πιπίνος ο Βραχύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|03|01|2012}}
{{Infobox Royalty
|όνομα = Πιπίνος ο Βραχύς
|τίτλος_ευγένειας =
|εικόνα = Alte-Mainbruecke Pipinus.jpg
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα =
|τίτλος = Βασιλιάς των Φράγκων
|περίοδος_εξουσίας = Νοέμβριος [[751]] – [[24 Σεπτεμβρίου]] [[768]]
|ημερομηνία_στέψης = Νοέμβριος [[751]] (1η φορά)<br>[[28 Ιουλίου]] [[754]] (2η φορά από τον [[Πάπας Στέφανος Β΄|Πάπα Στέφανο Β']])
Γραμμή 13:
|διάδοχος = [[Καρλομάγνος]]<br>[[Καρλομάν Α΄]] (έως το [[771]])
|τίτλος2 = [[Μαγιορδόμος|Μαγιορδόμος της Νευστρίας]]<br>Μαγιορδόμος της Αυστρασίας
|περίοδος_εξουσίας2
|ημερομηνία_στέψης2
|τόπος_στέψης2
|προκάτοχος2
|διάδοχος2
|τίτλος3
|περίοδος_εξουσίας3
|ημερομηνία_στέψης3
|τόπος_στέψης3
|προκάτοχος3
|διάδοχος3
|σύζυγος
|επίγονοι
|βασιλικός_οίκος
|πατέρας
|μητέρα
|ημ_γέννησης
|τόπος_γέννησης
|ημ_θανάτου
|τόπος_θανάτου
|τόπος_ταφής
|θρησκεία
|υπογραφή
}}
Ο '''Πιπίνος ο Βραχύς''' ({{lang-fr|''Pépin le Bref''}}, [[714]] – [[24 Σεπτεμβρίου]] [[768]])<ref name="Britannica">{{cite web|last=Shipley Duckett|first=Eleanor|title=Pippin III, King of the Franks|url=http://www.britannica.com/biography/Pippin-III|work=Encyclopaedia Britannica|accessdate=3.06.2016}}</ref> ήταν βασιλιάς των Φράγκων από το [[751]] μέχρι το θάνατό του<ref>{{cite web|title=Pippin, Fränkisches Reich, König, III|url=http://thesaurus.cerl.org/record/cnp01467328|publisher=Consortium of European Research Libraries (CERL)|accessdate=3.06.2016|date=Τελευταία ενημέρωση: 2 Φεβρουαρίου 2007}}</ref>. Ήταν πατέρας του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]]
==Βιογραφία==
Όταν πέθανε ο πατέρας του, Κάρολος Μαρτέλος ([[741]]), μοίρασε το βασίλειο του στους δύο γιους του από τον πρώτο του γάμο: στον μεγαλύτερο [[Καρλομάν ο μαγιοδρόμος|Καρλομάνο]], [[μαγιορδόμος|μαγιορδόμο]] και δούκα των Φράγκων, έδωσε την ηγεμονία της [[Αυστρασία]]ς και στον μικρότερο, Πιπίνο, την ηγεμονία της [[Νευστρία]]ς. Ο ετεροθαλής αδελφός τους, [[Γκρίφο]], από τον δεύτερο γάμο του πατέρα τους ζήτησε επίσης μερίδιο από την πατρική κληρονομιά, αλλά αιχμαλωτίστηκε από τα δύο αδέλφια σε μοναστήρι. Ο Καρλομάνος προσπάθησε να εγγυηθεί την ενότητα του Φραγκικού βασιλείου με τον [[Μεροβίγγειοι|Μεροβίγγειο]] βασιλιά Χιλδέριχο ([[743]]), αλλά κλείστηκε σε μοναστήρι ([[747]]) δίνοντας όλα τα μερίδια του στην Αυστρασία στον μικρότερο αδελφό του Πιπίνο με τον τίτλο του ''κυρίου των ανακτόρων'' ([[μαγιορδόμος]]). Ο Γκρίφο δραπέτευσε από το μοναστήρι καταφεύγοντας στον [[Οντίλο της Βαυαρίας]] που είχε παντρευτεί την αδελφή του Πιπίνου Ιλτρούδη, αλλά ο Πιπίνος κατάφερε να καταστείλει την εξέγερση εναντίον του.▼
Ήταν γιος του [[Κάρολος Μαρτέλος|Κάρολου]] ''Μαρτέλου'' δούκα των Φράγκων και της [[Ροτρούδη του Τρίερ|Ροτρούδης του Τρίερ]] ([[690]] – [[724]]).
▲Όταν
== Πρώτος Καρολάιν βασιλιάς των Φράγκων ==▼
Ο Πιπίνος υποτάχθηκε στις επιθυμίες του Χιλδέριχου, που είχε μόνο τον βασιλικό τίτλο των Φράγκων αλλά καθόλου δύναμη, γιατί θεωρείτο αστείος από τον λαό. Ο Πιπίνος έστειλε στην συνέχεια γράμμα στον [[Πάπας Ζαχαρίας|πάπα Ζαχαρία]] θεωρώντας απαράδεκτη την κατάσταση με την βασιλική εξουσία, προτιμώντας να μείνει ο θρόνος κενός παρά να έχει έναν βασιλιά εξασθενημένο. Τελικά ύστερα από το αίτημα ο θρόνος έμεινε κενός. Ο Πιπίνος στην συνέχεια εξελέγη βασιλιάς των Φράγκων σύμφωνα με παλιό Φραγκικό έθιμο όχι από τον πάπα αλλά από τον στρατό, χρίστηκε στο [[Σουασόν]] από τον [[Άγιος Βονιφάτιος|Βονιφάτιο]], αρχιεπίσκοπο της [[Μαγεντία]]ς.▼
Ο Γκρίφο συνέχισε την αντίσταση εναντίον του Πιπίνου, μέχρι που σκοτώθηκε στην μάχη του Σεν-Ζαν-ντε-Μωριέν ([[753]]). Ο [[Χιλδέριχος Γ΄]], ο τελευταίος των Μεροβίγγειων βασιλέων, ξυρίστηκε και κλείστηκε σε μοναστήρι. Ο Πιπίνος ισχυροποίησε την εξουσία του, όταν ο [[Πάπας Στέφανος Β΄]] ταξίδευσε στο [[Παρίσι]] και τον έχρισε [[πατρίκιος|πατρίκιο]] των Ρωμαίων, ενώ σύμφωνα με τον [[σαλικός νόμος|Σαλικό νόμο]] έχρισε σαν διαδόχους τους γιους του, Κάρολο και Καρλομάνο. Αμέσως μετά προσπάθησε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στον πάπα, κηρύσσοντας πόλεμο στον [[Λομβαρδοί|Λομβαρδό]] βασιλιά [[Αϊστούλφος|Αϊστούλφο]], που είχε καταλάβει παπικές εκτάσεις. Κατέλαβε την [[Ραβέννα]] και την [[Πεντάπολις|Πεντάπολη]], όπου το παπικό κράτος είχε δημιουργηθεί, ενώ το [[759]] κατάφερε να εκδιώξει εξ ολοκλήρου τους [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]] από την [[Γαλατία]]. Ενσωμάτωσε για πρώτη φορά στο βασίλειο του την [[Ακουιτανία]]. Προσπάθησε να ολοκληρώσει το έργο του πατέρα του για πλήρη υποταγή των [[Σάξονες|Σαξόνων]], αλλά δεν κατάφερε να το ολοκληρώσει λόγω της ασθένειας του τα τελευταία χρόνια της ζωής του, κάτι που έκανε πανηγυρικά αργότερα ο μεγαλύτερος γιος του, Καρλομάγνος.▼
▲Ο Πιπίνος υποτάχθηκε στις επιθυμίες του Χιλδέριχου Γ΄, που είχε μόνο τον βασιλικό τίτλο των Φράγκων, αλλά καθόλου δύναμη, γιατί θεωρείτο αστείος από τον λαό. Ο Πιπίνος έστειλε στην συνέχεια γράμμα στον [[Πάπας Ζαχαρίας|πάπα Ζαχαρία]] θεωρώντας απαράδεκτη την κατάσταση με την βασιλική εξουσία, προτιμώντας να μείνει ο θρόνος κενός, παρά να έχει έναν βασιλιά εξασθενημένο. Τελικά, ύστερα από το αίτημα, ο θρόνος έμεινε κενός. Ο Πιπίνος στην συνέχεια εξελέγη βασιλιάς των Φράγκων σύμφωνα με παλιό Φραγκικό έθιμο, όχι από τον πάπα, αλλά από τον στρατό
▲Ο Γκρίφο συνέχισε την αντίσταση εναντίον του Πιπίνου, μέχρι που σκοτώθηκε στην μάχη του Σεν-Ζαν-ντε-Μωριέν ([[753]]). Ο [[Χιλδέριχος Γ΄]], ο τελευταίος των Μεροβίγγειων βασιλέων,
Με την σύζυγ;o του [[Βερτράδη της Λoν]], παιδιά του ήταν :▼
== Οικογένεια ==
* [[Καρλομάγνος|Κάρολος Α΄]] ο ''Μέγας'' 742-814, βασιλιάς των Φράγκων και των Λομβαρδών.
* [[Καρλομάν Α΄]] 751-771, βασιλιάς των Φράγκων.
* [[Γκιζέλα των Φράγκων]] 757-810, ηγουμένη του αββαείου του Σελ. Πιο πριν είχε μνηστευθεί τον [[Λέων Δ΄|Λέοντα Δ΄]] τον ''Χάζαρο'', αλλά ο αρραβώνας ματαιώθηκε.
==Παραπομπές==
Γραμμή 61 ⟶ 64 :
{{Γάλλοι Μονάρχες}}
{{Authority control}}
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Pepin the Short}}
| |||