Η κωμόποληπολίχνη των Καλαβρύτων είναι χτισμένη στην θέση της [[Αρχαιότητα|αρχαίας]] [[Αρκάδες|Αρκαδικής]] πόλης [[Κύναιθα|Κυναίθης]] (ή Κύναιθας) που βρισκόταν στο τμήμα της [[Αρκαδική Αζανία|Αζανίας]]. Το όνομα Καλάβρυτα, που σύμφωνα με τους ειδικούς σημαίνει "καλές βρύσες", φαίνεται να το απέκτησε την εποχή της [[Φραγκοκρατία]]ς τον [[13ος αιώνας|13ο αιώνα]] μ.Χ., όταν αποτέλεσε έδρα μιας από τις 12 Βαρωνίες του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] με πρώτο Βαρώνο τον [[Όθων ντε Τουρναί|Όθωνα ντε Τουρναί]] (Othon de Tournay) που έκτισε το [[Κάστρο των Καλαβρύτων|κάστρο]] του πάνω στα ερείπια της [[ακρόπολη]]ς της αρχαίας [[Κύναιθα]]ς. Στη [[Γαλλία|Γαλλική]] παραλλαγή του [[Χρονικόν του Μορέως|Χρονικού του Μορέως]] αναφέρεται ως ''Calovrate''.<br />
Το [[1430]] τα Καλάβρυτα γίνονται έδρα μιας από τις τρεις ανεξάρτητες [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινές]] ηγεμονίες (δεσποτάτα) στις οποίες είναι χωρισμένη πλέον η [[Πελοπόννησος]], με πρώτο δεσπότη το [[Θωμάς Παλαιολόγος|Θωμά Παλαιολόγο]]. Δύο χρόνια αργότερα την δεσποτεία των Καλαβρύτων αναλαμβάνει ο [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνος Παλαιολόγος]], ο οποίος διατηρεί τη θέση αυτή μέχρι το [[1443]].
