Μακεδονικό Μέτωπο (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Σταθεροποίηση του μετώπου: Επιμέλεια~~~~ |
→Στρατιωτικές επιχειρήσεις: Επιμέλεια~~~~ |
||
Γραμμή 140:
Τον Μάη, οι ελληνικές δυνάμεις του Στρατηγού Γκιγιόμα επιτέθηκαν και κατέλαβαν μια δυνατή βουλγαρική θέση στο [[Σκρα]] - αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη ελληνική επιχείρηση στο πλευρό της Αντάντ.{{sfn|Falls|1935|p=89}} Καθώς η γερμανική ανοιξιάτικη επίθεση απειλούσε τη Γαλλία, ο Γκιγιόμα ανακλήθηκε στο [[Παρίσι]] και αντικαταστάθηκε από τον Στρατηγό [[Φρανσέτ ντ' Εσπέρεϋ]]. Αν και ο Εσπέρεϋ πρότεινε μια επίθεση κατά του βουλγαρικού στρατού, η γαλλική κυβέρνηση αρνήθηκε να επιτρέψει την επίθεση μέχρι να συμφωνήσουν όλες οι χώρες. Ο Στρατηγός Γκιγιόμα, ο οποίος δεν ήταν πλέον χρήσιμος στη Γαλλία, ταξίδεψε από το [[Λονδίνο]] στη [[Ρώμη]], προσπάθησε να πείσει την κυβέρνηση να δεχτεί τη διεξαγωγή της επίθεσης. Τελικά, τον Σεπτέμβριο, επιτεύχθηκε συμφωνία και ο Εσπέρεϋ έλαβε την άδεια να προχωρήσει σε μεγάλη επίθεση.{{sfn|Falls|1935|pp=101–112}}
[[Αρχείο:Λατόμι Μνημείο.jpg|thumb|left|400px|Το Διασυμμαχικό Μνημείο Διάσπασης Μακεδονικού Μετώπου κατά την 94η επέτειο, στο [[Λατόμι Κιλκίς]], που κατασκευάστηκε σε χώρο δωρεά Χρήστου Θ. Καραθόδωρου]]
Οι συμμαχικές δυνάμεις ήταν πολύ μεγάλες παρά την έξοδο της Ρωσίας από τον πόλεμο τον Μάρτη του 1918 (βλ. [[Συνθήκη του Μπρεστ - Λιτόφσκ]]). Η Αντάντ είχε στη διάθεση της ολόκληρο τον ελληνικό στρατό (9 μεραρχίες), καθώς και 6.000 άνδρες της [[Λεγεώνας των Τσεχοσλοβάκων]], οι οποίοι έφυγαν από τη Ρωσία και ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις αυστροουγγρικές δυνάμεις. Οι Βούλγαροι αύξησαν επίσης τον στρατό τους κατά το 1917 - οι Σύμμαχοι είχαν στη διάθεση τους 291 τάγματα έναντι 300 βουλγαρικών ταγμάτων, καθώς και
Στις 14 Σεπτεμβρίου, οι Σύμμαχοι προχώρησαν σε κανονιοβολισμό για τη [[μάχη του Ντόμπρο Πόλε]]. Την επόμενη μέρα, οι Γάλλοι και οι Σέρβοι επιτέθηκαν και κατέλαβαν το Ντόμπρο Πόλε.{{sfn|Falls|1935|pp=147–158}} Στις 18 Σεπτεμβρίου, οι Έλληνες και οι Βρετανοί επιτέθηκαν αλλά υπέστησαν σοβαρές απώλειες από τους Βούλγαρους κατά τη [[μάχη της Δοϊράνης (1918)|μάχη της Δοϊράνης]].{{sfn|Falls|1935|pp=159–192}} Ο γαλλοσερβικός στρατός συνέχισε να προωθείται την επόμενη μέρα, ενώ μερικές βουλγαρικές μονάδες ξεκίνησαν να παραδίδουν θέσεις αμαχητί και η βουλγαρική διοίκηση διέταξε υποχώρηση.{{sfn|Falls|1935|pp=193–202}}
Στην επίσημη ιστορία της βρετανικής κυβέρνησης για τη μακεδονική εκστρατεία, ο Κυρίλ Φαλς (Cyrill Falls) έδωσε μια λεπτομερή ανάλυση για την κατάσταση των βουλγαρικών δυνάμεων και την κατάσταση στο μέτωπο. Παρά την ήττα στο Ντόμπρο Πόλε και τη συμμαχική προώθηση, ο βουλγαρικός στρατός δεν αποδιοργανώθηκε και επιχείρησε οργανωμένη υποχώρηση. Μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου (μια μέρα πριν την έξοδο της Βουλγαρίας από τον πόλεμο), τα Σκόπια έπεσαν, αλλά μια δυνατή γερμανοβουλγαρική δύναμη διατάχθηκε να ανακαταλάβει την πόλη την επόμενη μέρα - κατά τη διάρκεια της ημέρας, περίπου 15.000 Βούλγαροι στρατιώτες αιχμαλωτίστηκαν.{{sfn|Falls|1935|pp=203–245}}
| |||