Φρειδερίκος Α΄ της Αυστρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 43:
Ο Λουδοβίκος Δ΄ κράτησε τον Φρειδερίκο στο κάστρο Τράουζνιτς του Άνω Παλατινάτου, αλλά η συνέχιση του πολέμου από τον αδελφό του Φρειδερίκου [[Λεοπόλδος Α΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδο Α΄]], η αποχώρηση του Ιωάννη της Βοημίας από τη συμμαχία και η απαγόρευση του [[Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄|Πάπα Ιωάννη ΚΒ΄]] έφεραν, έπειτα από τρία έτη, την ελευθέρωση του Φρειδερίκου. Στη συνθήκη του Τράουζνιτς το 1325 ο Φρειδερίκος αναγνώρισε τον Λουδοβίκο Δ΄ ως βασιλιά και ορκίστηκε να πείσει και τα αδέλφια του σε αυτό, αλλιώς να επιστρέψει στην αιχμαλωσία. Ο Λεοπόλδος Α΄ όμως επέμενε στον ένοπλο αγώνα, αλλά ο Φρειδερίκος, αν και ο πάπας τον απάλλαξε από τον όρκο, προτίμησε να γυρίσει στο Τράουζνιτς. Ο Λουδοβίκος Δ΄ ήταν εξάδελφος του Φρειδερίκου και είχε ανατραφεί στην Αυλή της Βιέννης, όπου είχαν γίνει φίλοι. Τώρα εντυπωσιάστηκε με την ευγενική κίνηση του Φρειδερίκου και ανανέωσε τη νεανική φιλία τους. Του πρότεινε να κυβερνήσουν από κοινού. Ο Λουδοβίκος Δ΄ στέφθηκε στη Ρώμη και ο Φρειδερίκος, όταν το 1326 απεβίωσε ο Λεοπόλδος Α΄, αποσύρθηκε στην Αυστρία.
 
Απεβίωσε το 1330 στο κάστρο Γκούτενσταϊν στην περιοχή Βιένερβαλντ και τάφηκε στο Καρθουσιανό Μάουερμπαχ, που είχε ιδρύσει. Όταν το 1782 έκλεισε η μονή, το λείψανό του μεταφέρθηκε στην δουκική κρύπτη του Αγ. Στεφάνου της Βιέννης. Τον διαδέχθηκαν οι νεότεροι αδελφοί του [[Αλβέρτος Β΄ της Αυστρίας|Αλβέρτος Β΄]] και [[Όθων Δ΄ της Αυστρίας|Όθων Δ΄]]. Πέρασε περισσότερο από έναν αιώνα για να επανεκλεγεί ένας Αψβούργος ως βασιλιάς της Γερμανίας: το 1438 ο [[Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας|Αλβέρτος Β΄]] έγινε βασιλιάς της και από τότε έμεινε το αξίωμα κληρονομικό στους Αψβούργους.
 
Η ευγένεια της επιστροφής στην αιχμαλωσία ενέπνευσε το ποίημα ''Γερμανική πίστη (υπακοή)'' του [[Φρίντριχ Σίλερ|Σίλερ]] και την τραγωδία ''Λουδοβίκος της Βαυαρίας'' του [[Λουδοβίκος Ούλαντ|Ούλαντ]].