Γεννήθηκε το 1770 στην [[Δράμα Μακεδονίας|Δράμα]], γεγονός στο οποίο όφειλε την προσωνυμία του Δράμαλης. Συμμετείχε σε πολλές εκστρατείες στα [[Βαλκάνια]] όπου και διακρίθηκε για τηςτις στρατιωτικές του ικανότητες. Το 1808 διαδέχτηκε τον πατέρα του Χαλίλ Μεχμέτ στην τοπαρχία της Δράμας. Το 1820 διορίστηκε διοικητής της [[Λάρισα|Λάρισας]]. Τον ίδιο χρόνο συμμετείχε μαζί με τον [[Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς|Χουρσίτ Πασά]] στην εκστρατεία εναντίον του [[Αλή πασάς|Αλή Πασά]] των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]]. Τον επόμενο χρόνο αντιμετώπισε με επιτυχία τις εξεγέρσεις των Ελλήνων στα [[Άγραφα]] και το [[Πήλιο]]. Μετά το θάνατο του Αλή Πασά ανακηρύχτηκε «Μόρα βαλεσήςβαλεσή», δηλαδή διοικητής του Μωριά (Πελοποννήσου), αντικαθιστώντας τον Χουρσίτ Πασά που είχε πέσει στην δυσμένεια του [[Σουλτάνος|Σουλτάνου]]. Με αυτή του την ιδιότητα το καλοκαίρι του 1822 ξεκίνησε την εκστρατεία του στην Πελοπόννησο<ref>Γερβίνος 1864, σελ. 343.</ref>.
==Η εκστρατεία στην Πελοπόννησο==
Ο Δράμαλης επικεφαλής μιας στρατιάς 30.000 περίπου ανδρών έφτασε την 11η Ιουλίου του 1822 στη [[Θήβα]] και την πυρπόλησε. Στην συνέχεια καταλαμβάνει διαδοχικά την [[Αττική]], την [[Κόρινθος|Κόρινθο]] και στις 12 Ιουλίου φτάνει στο [[Άργος]]. Εκεί συναντά την πεισματική αντίσταση 700 Ελλήνων υπό τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]] που βρίσκονται κλεισμένοι στην ακρόπολη του Άργους. Όσο οι Τούρκοι πολιορκούσαν την ακρόπολη, με διαταγή του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Κολοκοτρώνη]], καίγονται τα σπαρτά της πεδιάδας του Άργους και μολύνονται οι πηγές προκειμένου να λιμοκτονήσει ο τουρκικός στρατός<ref>Γερβίνος 1864, σελ. 355-356.</ref>. Όταν οι τροφές εξαντλούνται, ο Δράμαλης αποφασίζει να επιστρέψει στην Κόρινθο περνώντας από τα [[Μάχη των Δερβενακίων|Δερβενάκια]]. Στις [[26 Ιουλίου]] οι Τούρκοι επιχειρούν να περάσουν από τα στενά των [[Μάχη των Δερβενακίων|Δερβενακίων]] αλλά κατατροπώνονται από τους Έλληνες που έχουν καταλάβει τους γύρω λόφους και οπισθοχωρούν. Δύο μέρες αργότερα επιχειρούνεπιχεἰρησαν να διαφύγουν από τα στενά του [[Μάχη του Αγιονορίου|Αγιονορίου]] αλλά και εκεί υπέστησαν πανωλεθρία. Ο ίδιος ο Δράμαλης κατάφερε τελικά να φτάσει στην [[Κόρινθος|Κόρινθο]] αλλά η εκστρατεία στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] ήταν καταστροφική. Από τους 30.000 περίπου άνδρες που συμμετείχαν στην εκστρατεία, έφτασαν στην Κόρινθο μόνο 6.000. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους ο Δράμαλης πέθανε στην Κόρινθο από τη λύπη του για τη μεγάλη καταστροφή του στρατού του, σε ηλικία 52 ετών. Στην πραγματικότητα ο θάνατός του φαίνεται να προκλήθηκε από τον [[Τύφος|τύφο]] που εκείνη την περίοδο μάστιζε το στράτευμά του<ref>Φωτάκος 1858, σελ. 246.</ref>.
