Ο '''Κάρολος Β΄''' ο Φαλακρός''Φαλακρός'' (''Karl der Kahle'', [[13 Ιουνίου]] [[823]] – [[6 Οκτωβρίου]] [[877]]) ήταν βασιλιάς της [[Δυτική Φραγκία|Δυτικής Φραγκίας]] ([[843]]–[[877]]) και [[αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] ([[875]]–[[877]], ως '''Κάρολος Β΄'''). Μετά από μία σειρά εμφυλίων πολέμων κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα του, [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του Ευσεβούς]], ο Κάρολος πέτυχε με τη [[Συνθήκη του Βερντέν]] να αποκτήσει το δυτικό μέρος της [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών|αυτοκρατορίας των Καρολιδών]]. Ήταν εγγονός του [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]] και ο μικρότερος γιος του Λουδοβίκου του Ευσεβούς από τη δεύτερη σύζυγό του, [[Ιουδήθ της Βαυαρίας (795-843)|Ιουδήθ]].
== Διαμερισμός της μεγάλης αυτοκρατορίας του Καρολομάγνου ==
