Παύλος Α΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{Infobox Royalty
| όνομα = Παύλος
| χρώμα =
| εικόνα = Borovikovskiy PtPavla1GRM.jpg
Γραμμή 31:
}}
[[Αρχείο:Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg|thumb|right|200px|Ο βασιλικός θυρεός]]
Ο '''Παύλος
Στους συγχρόνους του και στους ιστορικούς έμεινε με το προσωνύμιο ''μυστηριώδης'' και με το ''Ρώσος Άμλετ''.<ref>Ιγκόρ Αντρέεφ, Λεονίντ Λεσένκο, Δοκίμια ρωσικής ιστορίας, μτφρ. Ναταλία Νικολάου,Πέτρος Καλογερόπουλος, εκδ.Εν πλω, Αθήνα, 2015, σελ.213</ref>
== Παιδική ηλικία, μόρφωση και ανατροφή ==
Ο Παύλος
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1754 (με το παλαιό ημερολόγιο), στον ένατο χρόνο του γάμου της Αυτού Αυτοκρατορικής Μεγαλειότητος, Μεγάλης Πριγκίπισσας Αικατερίνης Αλεξέγεβνα (Μεγάλη Αικατερίνη), γεννήθηκε εν τέλει το πρωτότοκο παιδί της. Από την οικογένεια παρίσταντο η Αυτοκράτειρα [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]], ο Μέγας Πρίγκιπας Πέτρος και τα αδέρφια Σουβάλοβ. Αφού πλύθηκε και ραντίστηκε με αγιασμένο ύδωρ ο νεογεννηθείς βλαστός, η Ελισσάβετ Πετρόβνα τον πήρε αμέσως στα χέρια της και τον έφερε στην αίθουσα, για να δείξει στους αυλικούς το μελλοντικό διάδοχο. Η Αυτοκράτειρα βάπτισε το παιδί και ζήτησε να του δώσουν το όνομα Παύλος. Η Αικατερίνη, όπως και ο Πέτρος ο Γ΄, ήταν εντελώς αποξενωμένοι στο θέμα της διαπαιδαγώγησης του γιου τους.
Γραμμή 50 ⟶ 51 :
Στις 23 Φεβρουαρίου 1765 ο Πορόσιν έγραψε: «Διάβασα στην Αυτού Υψηλότητα την ιστορία για το Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας. Του άρεσε, και μετά παίζοντας, το έδεσε στο οικόσημο της δικής του ναυτικής σημαίας, προκειμένου να αυτοπαρουσιαστεί ως ιππότης της Μάλτας».
Ήδη από τα νεανικά του χρόνια ο Παύλος
Εξομολογητής και πνευματικός πατέρας του Πρίγκιπα ήταν ένας από τους καλύτερους ρώσους ιεροκήρυκες και θεολόγους, ο αρχιμανδρίτης και μετέπειτα μητροπολίτης Μόσχας Πλάτων (Λέφσιν). Χάρη στην ιερατική του δουλειά και καθοδήγηση, ο Παύλος Πετρόβιτς σ΄ όλη την υπόλοιπη διάρκεια της σύντομης ζωής του έγινε ένας πιστός χριστιανός. Στη Γκάτσινα μέχρι την [[Οκτωβριανή Επανάσταση]] φυλασσόταν το χαλάκι, πάνω στο οποίο έτριβε τα γόνατά του ο Πάβελ Πετρόβιτς στη διάρκεια των παρατεταμένων νυχτερινών του προσευχών.
Μέτοχος λοιπόν μιας λαμπρής παιδείας στην παιδική, εφηβική και νεανική του ηλικία, ο Παύλος
== Σχέσεις με τη Μεγάλη Αικατερίνη ==
Αμέσως μετά την γέννηση του ο Παύλος
H [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας]] πίεζε τον Παύλο Α΄ με τις παρεμβάσεις της στις αποφάσεις σε κάθε είδους κρατικές υποθέσεις, και αυτός με τη σειρά του, καταδίκαζε την όλη της παρουσία και δεν υιοθετούσε εκείνες τις πολιτικές που εκείνη καθοδηγούσε.
Ο Παύλος
Συνεχώς οι σχέσεις του Παύλου
Το [[1794]] η αυτοκράτειρα αποφάσισε να απομακρύνει τον γιο της από το θρόνο και να το δώσει στον μεγαλύτερο εγγονό της [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρο Παύλοβιτς]], αλλά συνάντησε την αντίδραση από την πλευρά υψηλών κρατικών αξιωματούχων. Ο θάνατος της Αικατερίνης Β΄ στις 6 Νοεμβρίου του 1796 άνοιξε στον Παύλο Α΄ το δρόμο για το θρόνο.
Γραμμή 70 ⟶ 71 :
== Εσωτερική πολιτική ==
Ο Παύλος
Ο Παύλος
Το [[Μανιφέστο για τριήμερη καταναγκαστική εργασία|μανιφέστο για τριήμερη ''καταναγκαστική εργασία'']] (γαλλικά: corvée) απαγόρευε στους γαιοκτήμονες την εφαρμογή της καταναγκαστικής εργασίας τις Κυριακές, τις γιορτές και περισσότερο από τρεις μέρες την εβδομάδα (στην πράξη το διάταγμα δεν εφαρμόστηκε ποτέ).
Γραμμή 78 ⟶ 79 :
Περιόρισε σημαντικά τα δικαιώματα των ευγενών σε σύγκριση με εκείνα που τους είχαν απονεμηθεί από την Αικατερίνη Β΄, ενώ τα τάγματα που ήταν εγκατεστημένα στη [[Γκάτσινα]], μετατέθηκαν σε όλο το ρωσικό στρατό. Η σκληρή [[πειθαρχία]], που επιβλήθηκε λόγω της απρόβλεπτης συμπεριφοράς του αυτοκράτορα, οδήγησε σε μαζικές παραιτήσεις ευγενών από το στράτευμα, ιδιαίτερα ο επίσημος σκελετός της φρουράς (από 182 αξιωματικούς που υπηρετούσαν το [[1786]], μέχρι το [[1801]] δεν είχαν απομείνει παρά δύο). Επίσης αποπέμφθηκαν όλοι οι καταγεγραμμένοι αξιωματικοί του κράτους που δεν είχαν υπηρετήσει σε στρατιωτική ακαδημία ως προϋπόθεση ανάληψης της υπηρεσίας τους.
Ο Παύλος
Κατά τη βασιλεία του Παύλου
Φοβούμενος την εξάπλωση στη Ρωσία των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης, ο Παύλος
== Εξωτερική πολιτική ==
Η εξωτερική πολιτική του Παύλου
=== Το Τάγμα της Μάλτας ===
Κατόπιν τούτου, καθώς το καλοκαίρι του [[1798]] η [[Μάλτα]] παραδόθηκε αμαχητί στους Γάλλους, το [[Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας|Τάγμα της Μάλτας]] έμεινε χωρίς Μέγα Άρχοντα και χωρίς έδρα. Προς βοήθεια οι ιππότες του τάγματος απευθύνθηκαν στο ρώσο Αυτοκράτορα και Προστάτη του Τάγματος από το 1797, Παύλο Α΄.
Στις 16 Δεκεμβρίου του [[1798]] ο Παύλος
Στις 12 Οκτωβρίου του έτους 1799, έφτασαν στη Γκάτσινα οι ιππότες του τάγματος, οι οποίοι και δώρισαν στο Μεγάλο τους Άρχοντα, αυτοκράτορα της Ρωσίας, τρία αρχαία κειμήλια των Ιωαννιτών Ιπποτών — ένα κομμάτι από το ξύλο του Σταυρού του Κυρίου, μία εικόνα της Παναγίας και το χέρι του [[Ιωάννης ο Βαπτιστής|Ιωάννη του Βαπτιστή]]. Αργότερα το φθινόπωρο του ίδιου έτους τα κειμήλια μεταφέρθηκαν από το [[Παλάτι Πριοράτσκι]] στην Αγία Πετρούπολη, όπου τα τοποθέτησαν στον [[Μεγάλος Ναός του Χειμερινού Ανακτρόρου|προαύλειο Ναό του Θεόκτιστου Σωτήρα]] στο [[Χειμερινό Ανάκτορο]]. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος το 1800 η [[Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας]] καθιέρωσε τη 12η Οκτωβρίου ως ημέρα αργίας προς τιμήν της «''μεταφοράς από τη Μάλτα στη Γκάτσινα, τμήματος του ξύλου του Αναστάσιμου Σταυρού του Κυρίου, της ιερής εικόνας της Μητέρας του Θεού και των ιερών λειψάνων του χεριού του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή''».
Λίγο πριν τη δολοφονία του ο Παύλος
== Συνωμοσία και θάνατος ==
Γραμμή 100 ⟶ 101 :
Ο Παύλος ο Α΄ ξυλοκοπήθηκε άγρια και στραγγαλίστηκε από αξιωματικούς στο υπνοδωμάτιό του τη νύχτα της 12ης Μαρτίου του έτους [[1801]] στο [[Ανάκτορο Μιχαήλοφσκι]]. Στη συνωμοσία συμμετείχαν οι Αγκραμάκοφ, Πάνιν, Νικίτα Πετρόβιτς, αναπληρωτής καγκελάριος, Λ. Λ. Μπένινγκσεν, επικεφαλής αξιωματικός του 11ου Συντάγματος Ουσάρων του [[Ιζιούμ]] (σημερινή πόλης της Ουκρανίας), ο Πλάτων Αλεκσάντροβιτς Ζούμποφ (ευνοούμενος της Μεγάλης Αικατερίνης), ο Πιοτρ Αλεξέγεβιτς Πάλεν, στρατηγός-κυβερνήτης της Αγίας Πετρούπολης, καθώς και οι επικεφαλής των συνταγμάτων των φρουρών: του συντάγματος Σεμιόνοφσκι-Ντεπρεραντόβιτς ο Νικολάι Ιβάνοβιτς, του συντάγματος Καβαλεργκάρντυ-Ουβάροφ ο Φιόντορ Πετρόβιτς, του συντάγματος Πρεομπρασζένσκι ο Π. Α. Ταλύζιν, ενώ σύμφωνα με κάποια στοιχεία, το δεξί χέρι του αυτοκράτορα, ο κόμης Πιοτρ Βασίλιεβιτς Γκολιένιτσιεφ-Κουτούζοφ, ο οποίος αμέσως μετά από το πραξικόπημα διορίστηκε διοικητής του Σώματος του Ιππικού.
Αρχικά σχεδιαζόταν η ανατροπή του Παύλου
Η κηδεία έλαβε μέρος στις 23 Μαρτίου, [[Μεγάλο Σάββατο]], σε τελετή που πήραν μέρος όλα τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, με επικεφαλής το μητροπολίτη της Αγίας Πετρούπολης [[Αμβρόσιος Πανταμπέντοφ|Αμβρόσιο Πανταμπέντοφ]].<ref>''Кончина и погребение императора Павла I.'' // «{{unicode|Церковныя Вѣдомости, издаваемыя при Святѣйшемъ Правительствующемъ Сѵнодѣ}}». 10 Μαρτίου 1901, № 10, σελ. 341.</ref>
== Άλλη εκδοχή για τη γέννηση του Παύλου
Λόγω του γεγονότος ότι ο Παύλος γεννήθηκε δέκα χρόνια μετά από το γάμο του Πέτρου με την Αικατερίνη, όταν πολλοί ήταν πλέον βέβαιοι για τη ματαιότητα αυτού του γάμου (αλλά επίσης υπό την επίδραση της ελεύθερης ζωής της αυτοκράτειρας στο μέλλον) κυκλοφόρησαν έντονες φήμες ότι ο πραγματικός πατέρας του Παύλου
<blockquote>
===Ανέκδοτη ιστορία===
{{απόσπασμα|Οι ίδιοι οι Ρομάνοφ διατήρησαν αυτό το θρύλο
(σύμφωνα με τον οποίο ο Παύλος
με πολύ χιούμορ. Υπάρχει χαρακτηριστική καταγραφή στα απομνημονεύματα
ότι ο [[Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας]], μαθαίνοντας τη γέννηση,
Γραμμή 118 ⟶ 119 :
</blockquote>
== Εκδοχή της γέννησης του Παύλου
Στα απομνημονεύματα της Αικατερίνης Β΄ περιλαμβάνεται μια αναφορά γι'αυτό.<ref>Απόρριψη αυτής της υπόθεσης θα μπορούσε να γίνει με την εξέταση του [[DNA]] των λειψάνων του αυτοκράτορα, η οποία μέχρι τώρα δεν έχει πραγματοποιηθεί. Επιπροσθέτως, τα αποτελέσματά της θα μπορούσαν να προκαλέσουν αμφιβολία, κατά πόσον η Αικατερίνη και ο Πέτρος υπήρξαν συγγενείς εξ αίματος και είχαν πολλά κοινά γονίδια.</ref> Στα ίδια αυτά απομνημονεύματα μπορούμε να βρούμε μια λανθάνουσα αναφορά στο πόσο απεγνωσμένα η αυτοκράτειρα Ελισάβετ Πετρόβνα, για να μην χαθεί η δυναστεία (η διαδοχή), διέταξε την γυναίκα να τεκνοποιήσει απόγονο, χωρίς να έχει σημασία, ποιος θα είναι ο φυσικός του πατέρας. Σχετικό με αυτό, και μετά την δεδομένη οδηγία στην Αικατερίνη οι αυλικοί άρχισαν να ενθαρρύνουν την μοιχεία. Εντούτοις, η Αικατερίνη στα απομνημονεύματά της με παιγνιώδη διάθεση — όπου αυτή ξεκαθαρίζει, ότι ο πολυετής γάμος δεν απέφερε καρπούς, επειδή ο Πέτρος είχε κάποιο κώλυμα, το οποίο μετά το ultimatum που της επιβλήθηκε από την Ελισάβετ, αποκαταστάθηκε από τους φίλους της, οι οποίοι εξανάγκασαν τον Πέτρο να κάνει χειρουργική επέμβαση, μετά την οποία αυτός και πάλι διαπιστώθηκε ότι ήταν ικανός να τεκνοποιήσει. Η πατρότητα των άλλων παιδιών της Αικατερίνης, που γεννήθηκαν στην διάρκεια ζωής του συζύγου της είναι επίσης αμφισβητήσιμη: η μεγάλη πριγκίπισσα [[Анна Петровна (дочь Екатерины II)|Άννα Πετρόβνα]] (γεννηθείσα το [[1757]]) κατά πάσα πιθανότητα ήταν η κόρη του [[Στανισλάβ Αβγκούστ Πονιατόφσκι|Πονιατόφσκι]], και ο [[Αλεξέϊ Γκριγκόριεβιτς Μπομπρίνσκι|Αλεξέϊ Μπομπρίνσκι]] (γεννημένος το [[1762]]) ήταν γιος του [[Γκριγκόρι Γκριγκόριεβιτς Ορλώφ|Γ. Ορλώφ]] και τον είχε γεννήσει μυστικά.
Γραμμή 124 ⟶ 125 :
== Οικογένεια ==
[[Αρχείο:Family of Paul I of Russia.jpg|thumb|250px|[[Γκέρχαρντ φον Κιουγκέλγκεν]]. Πορτραίτο του Παύλου
Νυμφεύτηκε το 1773 τη Βιλελμίνα-Λουίζα (μετονομάστηκε σε Ναταλία Αλεξέγιεβνα), κόρη του [[Λουδοβίκος Θ΄ της Έσσης-Ντάρμστατ|Λουδοβίκου Θ΄]] λαντγκράβου της Έσσης-Ντάρμστατ. Απέκτησαν ένα θνησιγενές τέκνο και η Ναταλία Αλεξέγιεβνα απεβίωσε μαζί του το 1776.
Γραμμή 149 ⟶ 150 :
*[[Γενικός ναύαρχος]] ([[20 Δεκεμβρίου]] [[1762]]) (Ρωσικός αυτοκρατορικός στόλος)
== Ο Παύλος
=== Λογοτεχνία ===
* Αριστούργημα της ρωσικής λογοτεχνίας θεωρείται το διήγημα του [[Γιούρι Νικολάγιεβιτς Τινιάνοβ]] '''«Υπολοχαγός Κίζε»''', που βασίζεται ανέκδοτες πηγές, όμως μεταδίδει ζωντανά την ατμόσφαιρα [http://az.lib.ru/t/tynjanow_j_n/text_0040.shtml της εποχής της δυναστεία του αυτοκράτορα Παύλου
* [[Αλέξανδρος Δουμάς (πατέρας)|Αλέξανδρος Δουμάς]] — «Καθηγητής Ξιφασκίας». / Пер. с фр. под ред. О. В. Моисеенко. — Правда, 1984.
Γραμμή 167 ⟶ 168 :
* Στην αυλή του [[Ανάκτορο Μιχαηλόβσκι|Ανακτόρου Μιχαηλόβσκι]] στην Πετρούπολη ανηγέρθη άγαλμα του Παύλου του Α΄ έργο του γλύπτη В. Э. Горевого.
* Στην πλατεία μπροστά στο [[Μεγάλο Παλάτι του Γκάτσινο]] βρίσκεται το άγαλμα του Παύλου
* Στην πλατεία μπροστά στο [[Παλάτι Παβλόβσκ]] βρίσκεται άγαλμα του Παύλου
== Παραπομπές ==
Γραμμή 182 ⟶ 183 :
{{commonscat|Paul I of Russia}}
* [http://russia.iratta.com/02.php Περίοδος της διακυβέρνησης του Παύλου]
* [http://russia-today.narod.ru/past/gen/rom_pav1.html Παλαιά Ρωσία: Οι πρόγονοι του αυτοκράτορα Παύλου
* [http://history-gatchina.ru/paul/manege/ Ο Αυτοκράτορας Παύλος
* [http://history-gatchina.ru/paul/zagovor/ Συνωμοσία ενάντια στον Παύλο
* [http://gatchina3000.ru/brockhaus-and-efron-encyclopedic-dictionary/075/75942.htm Το άρθρο «Павел Петрович» στο μεγάλο εγκυκλοπαιδικό λεξικό των Brockhaus και Efron]
* [http://www.museum.ru/museum/1812/library/Postnikov/postnikov.txt Сергей Постников «Российский Гамлет»]
|