Ματέο Ρέντσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Παραπομπές |
Διάσωση 3 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 51:
== Πολιτική καριέρα ==
Σπούδασε Νομική στο [[Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας]]<ref name="avisoaperto.it">{{cite web|url=http://www.avisoaperto.it/?page_id=2366|title=Biografia di Matteo Renzi|editor=A viso aperto.it|access=19 Μαρτίου 2013|accessdate=2018-06-02|archiveurl=https://archive.is/20120718215620/http://www.avisoaperto.it/?page_id=2366|archivedate=2012-07-18|url-status=dead}}</ref>. Το 1996 έγινε μέλος του κεντρώου, χριστιανοδημοκρατικού [[Λαϊκό Κόμμα της Ιταλίας|Λαϊκού Κόμματος της Ιταλίας]] (''Partito Popolare Italiano''), αναλαμβάνοντας μάλιστα επαρχιακός γραμματέας του κόμματος στην περιοχή της Φλωρεντίας το 1999<ref name="met.provincia.fi.it">{{Cite web|url=http://met.provincia.fi.it/news.aspx?n=12702|title=Matteo Renzi in Palazzo Medici Riccardi con il 58,8% dei voti|editor=News dalle Pubbliche Amministrazioni della Toscana centrale|date=15 Ιουνίου 2004|access=3 Μαρτίου 2014}} {{it}}</ref>. Στις επαρχιακές εκλογές το καλοκαίρι του 2004 ηγήθηκε της κεντρο-αριστερής συμμαχίας και εκλέχθηκε Πρόεδρος της Επαρχίας της Φλωρεντίας με ποσοστό 58,8%<ref name="met.provincia.fi.it"/>.
Το 2008 συμμετείχε στις προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη του νέου υποψήφιου του [[Δημοκρατικό Κόμμα (Ιταλία)|Δημοκρατικού Κόμματος]] για τις δημοτικές εκλογές του 2009 στη Φλωρεντία. Επικράτησε με ποσοστό 40,52% του συνυποψηφίου του Λάπο Πιστέλι στις εσωτερικές διαδικασίες του κόμματος και τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος. Στον πρώτο γύρω των εκλογών (9 Ιουνίου 2009) κατέλαβε ποσοστό 47,57% έναντι 32% του υποψηφίου της κεντροδεξιάς Τζιοβάνι Τζιάλι (''Giovanni Galli''), ενώ στον επαναληπτικό γύρο το ποσοστό του ανέβηκε στο 59,96% των ψήφων<ref>{{Cite web|url=http://www.comune.firenze.it/elettorale/refeball2009/ballottaggio.htm|title=Risultati elezioni amministrative 2009|editore=Comune di Firenze|access=3 Μαρτίου 2014|accessdate=2018-06-02|archiveurl=https://web.archive.org/web/20131018043524/http://www.comune.firenze.it/elettorale/refeball2009/ballottaggio.htm|archivedate=2013-10-18|url-status=dead}} {{it}}</ref>.
Τον Σεπτέμβριο του 2012 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις επερχόμενες προκριματικές εκλογές για τη θέση του Γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος. Στις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2012 κατέλαβε τη δεύτερη θέση πίσω από τον [[Πιέρ Λουίτζι Μπερσάνι]]. Αν και ο Μπερσάνι κατάφερε να καταλάβει τη πρώτη θέση στις γενικές εκλογές του 2013, η αδυναμία του να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση προκάλεσε νέα τριβή στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Ρέντσι επιτέθηκε στον Μπερσάνι, κατηγορώντας τον προσωπικά για την αδυναμία να καταφέρει μια καθαρή νίκη για το κόμμα και τον κάλεσε να συμπράξει σε κυβέρνηση συνασπισμού με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι ή να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές. Η κόντρα των δύο ανδρών έλαβε μεγάλες διαστάσεις, ανταλλάσσοντας δημόσιες κατηγορίες.
Γραμμή 65:
Στις 17 Φεβρουαρίου 2014 ο Ματέο Ρέντσι έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Τζόρτζιο Ναπολιτάνο. Στις πρώτες του δηλώσεις, ο Ρέντσι δεσμεύθηκε πως σε περίπτωση που αναλάμβανε τελικά την εξουσία θα προχωρούσε στην ψήφιση νέου εκλογικού νόμου και σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις σε διάφορους τομείς. Στις 21 Φεβρουαρίου παρουσίασε τη νέα του κυβέρνηση, η οποία ορκίστηκε μια ημέρα αργότερα. Ο Ρέντσι έγινε έτσι ο 56ος Πρωθυπουργός της Ιταλίας. Τις επόμενες ημέρες έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης από την Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Στις 4 Δεκεμβρίου 2016 διεξήγαγε [[Ιταλικό δημοψήφισμα για σύνταγμα (2016)|δημοψήφισμα]] για την συνταγματική αναθεώρηση άρθρων που αφορούσαν τις αρμοδιότητες της γερουσίας και τον αριθμό των μελών της. Ο Ρέντσι υποστήριξε ξεκάθαρα τις αλλαγές αυτές τονίζοντας πως σε περίπτωση που βγει το "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα θα παραιτηθεί, όπως και έγινε<ref>{{Cite web|url=http://www.lastampa.it/2016/12/04/italia/speciali/referendum-2016/litalia-vota-il-referendum-seggi-aperti-fino-alle-yJgQJAtwN7kkaLypqgwaEK/pagina.html|title=Referendum: vince il No al 60%, Renzi lascia|sito=La Stampa|autore=Elena Masuelli e Francesco Zaffarano|date=5 Δεκεμβρίου 2016|access=5 Δεκεμβρίου 2016|accessdate=2018-06-02|archiveurl=https://web.archive.org/web/20161205002358/http://www.lastampa.it/2016/12/04/italia/speciali/referendum-2016/litalia-vota-il-referendum-seggi-aperti-fino-alle-yJgQJAtwN7kkaLypqgwaEK/pagina.html|archivedate=2016-12-05|url-status=dead}} {{it}}</ref>. Η συγκεκριμένη προσφυγή στο λαό είχε τον χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Ρέντσι.
{{commonscat}}
| |||