Παύλος Α΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατόπιν τούτου, καθώς το καλοκαίρι του [[1798]] η [[Μάλτα]] παραδόθηκε αμαχητί στους Γάλλους, το [[Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας|Τάγμα της Μάλτας]] έμεινε χωρίς Μέγα Άρχοντα και χωρίς έδρα. Προς βοήθεια οι ιππότες του τάγματος απευθύνθηκαν στο ρώσο Αυτοκράτορα και Προστάτη του Τάγματος από το 1797, Παύλο Α΄.

 

 

Στις 12 Οκτωβρίου του έτους 1799, έφτασαν στη Γκάτσινα οι ιππότες του τάγματος, οι οποίοι και δώρισαν στο Μεγάλο τους Άρχοντα, αυτοκράτορα της Ρωσίας, τρία αρχαία κειμήλια των Ιωαννιτών Ιπποτών — ένα κομμάτι από το ξύλο του Σταυρού του Κυρίου, μία εικόνα της Παναγίας και το χέρι του [[Ιωάννης ο Βαπτιστής|Ιωάννη του Βαπτιστή]]. Αργότερα το φθινόπωρο του ίδιου έτους τα κειμήλια μεταφέρθηκαν από το [[Παλάτι Πριοράτσκι]] στην Αγία Πετρούπολη, όπου τα τοποθέτησαν στον [[Μεγάλος Ναός του Χειμερινού Ανακτρόρου|προαύλειο Ναό του Θεόκτιστου Σωτήρα]] στο [[Χειμερινό Ανάκτορο]]. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος το 1800 η [[Ιερά Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας]] καθιέρωσε τη 12η Οκτωβρίου ως ημέρα αργίας προς τιμήν της «''μεταφοράς από τη Μάλτα στη Γκάτσινα, τμήματος του ξύλου του Αναστάσιμου Σταυρού του Κυρίου, της ιερής εικόνας της Μητέρας του Θεού και των ιερών λειψάνων του χεριού του αγίου Ιωάννου του Βαπτιστή''».

Στα απομνημονεύματα της Αικατερίνης Β΄ περιλαμβάνεται μια αναφορά γι'αυτό.<ref>Απόρριψη αυτής της υπόθεσης θα μπορούσε να γίνει με την εξέταση του [[DNA]] των λειψάνων του αυτοκράτορα, η οποία μέχρι τώρα δεν έχει πραγματοποιηθεί. Επιπροσθέτως, τα αποτελέσματά της θα μπορούσαν να προκαλέσουν αμφιβολία, κατά πόσον η Αικατερίνη και ο Πέτρος υπήρξαν συγγενείς εξ αίματος και είχαν πολλά κοινά γονίδια.</ref> Στα ίδια αυτά απομνημονεύματα μπορούμε να βρούμε μια λανθάνουσα αναφορά στο πόσο απεγνωσμένα η αυτοκράτειρα Ελισάβετ Πετρόβνα, για να μην χαθεί η δυναστεία (η διαδοχή), διέταξε την γυναίκα να τεκνοποιήσει απόγονο, χωρίς να έχει σημασία, ποιος θα είναι ο φυσικός του πατέρας. Σχετικό με αυτό, και μετά την δεδομένη οδηγία στην Αικατερίνη οι αυλικοί άρχισαν να ενθαρρύνουν την μοιχεία. Εντούτοις, η Αικατερίνη στα απομνημονεύματά της με παιγνιώδη διάθεση — όπου αυτή ξεκαθαρίζει, ότι ο πολυετής γάμος δεν απέφερε καρπούς, επειδή ο Πέτρος είχε κάποιο κώλυμα, το οποίο μετά το ultimatum που της επιβλήθηκε από την Ελισάβετ, αποκαταστάθηκε από τους φίλους της, οι οποίοι εξανάγκασαν τον Πέτρο να κάνει χειρουργική επέμβαση, μετά την οποία αυτός και πάλι διαπιστώθηκε ότι ήταν ικανός να τεκνοποιήσει. Η πατρότητα των άλλων παιδιών της Αικατερίνης, που γεννήθηκαν στην διάρκεια ζωής του συζύγου της είναι επίσης αμφισβητήσιμη: η μεγάλη πριγκίπισσα [[Анна Петровна (дочь Екатерины II)|Άννα Πετρόβνα]] (γεννηθείσα το [[1757]]) κατά πάσα πιθανότητα ήταν η κόρη του [[Στανισλάβ Αβγκούστ Πονιατόφσκι|Πονιατόφσκι]], και ο [[Αλεξέϊ Γκριγκόριεβιτς Μπομπρίνσκι|Αλεξέϊ Μπομπρίνσκι]] (γεννημένος το [[1762]]) ήταν γιος του [[Γκριγκόρι Γκριγκόριεβιτς Ορλώφ|Γ. Ορλώφ]] και τον είχε γεννήσει μυστικά.

 

 

== Οικογένεια ==

== Βιβλιογραφία ==

* [http://ec-dejavu.ru/p-2/Paul_I.html Ю. Соловьев. Рыцарство и юродство. К поэтике образа императора Павла Первого] // Одиссей: Человек в истории. — М.: Наука, 1989, с. 262—282

* [http://kulgor.narod.ru/isergin/isergin.html А. М. Изергин «Военный мундир эпохи Павла I: Культурологические заметки»]

 

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==