Αδώνια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 3 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 23:
Τα Αδώνια των υπόλοιπων πόλεων, ανάμεσα στις οποίες πιο λαμπρά ήταν της Αθήνας και του [[Άργος|Άργους]], διοργανώνονταν με τις προσωπικές οικονομικές εισφορές των γυναικών που συμμετείχαν σε αυτά, ενώ στη [[Ρόδος|Ρόδο]] υπήρχε μια μικτή θρησκευτική αδελφότητα, οι λεγόμενοι «Αδωνιασταί» ή «Αδωνισταί». Η ποιήτρια [[Σαπφώ]] από τη [[Λέσβος|Λέσβο]] επίσης αναφέρεται σε συνήθειες για το θρήνο του θανάτου του Άδωνι<ref>κατθνάσκει, Κυθέρη᾿, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν; καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε χίτωνας. {{ws|[[s:Ύμνοι και Επιθαλάμια#Απόσπασμα 62 - Κατθνάσκει, Κυθέρηα|Σαπφώ, απόσπασμα 62]]}}</ref>.
Σε κάποιες περιοχές, γίνονταν και μυήσεις σε μυστήρια του Θεού. Ο Λουκιανός μάλιστα αναφέρει ότι οι μύστες θυσίαζαν πρόβατο και έπαιρναν μετάληψη<ref name="politis">{{cite news|url=http://www.politis-thrakis.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=545&Itemid=28|title=Θεϊκά Πάθη προς χάριν ανθρώπων|last=Κάλτσου|first=Αικατερίνη|date=2007-4-4|work=Λαογραφία, Παράδοση, Ιστορία|publisher=Πολίτης της Θράκης|pages=φύλλο 66|accessdate=2009-08-23}}{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>.
Κατά την παράδοση, ποιητής των εορταστικών τραγουδιών και των ελεγειών για τον θάνατο του Άδωνι ήταν ο [[Κινύρας]], ο πρώτος βασιλιάς της [[Κύπρος|Κύπρου]], που είχε εισάγει στο νησί την λατρεία της Αφροδίτης. Έλεγαν πως είχε έρθει από τη [[Βύβλος|Βύβλο]].
Γραμμή 32:
== Επιβίωση σε σύγχρονα παραδοσιακά έθιμα ==
{{απόφθεγμα|απόφθεγμα=Για ιδέστε νιο που ξάπλωσα, για ιδέστε κυπαρίσσι!<br />Δε σειέται, δε λυΐζεται, δε σέρν' τη λεβεντιά του.<br />Ποιος σόκοψε τις ρίζες σου και στέγνωσ' η κορφή σου;<br />Τι μόκαμες, λεβέντη μου, τι μόκαμες, ψυχή μου!<br />Μήνα 'ναι και χινόπωρος, μήνα 'ναι και χειμώνας;<br />Τώρα ν έρθεν η άνοιξη ν έρθεν το καλοκαίρι,<br />παίρνουν κι ανθίζουν τα κλαδιά κ' οι κάμποι λουλουδίζουν,<br />έρθαν πουλιά της άνοιξης, έρθαν τα χελιδόνια,<br />για κ' η μεγάλη Πασκαλιά με το Χριστόν Ανέστη,<br />που ντυούνται νιοι στα κόκκινα, γερόντοι στα μουρέλια,<br />κ' εσύ, μωρέ λεβέντη μου, μέσα στη γη τη μαύρη,<br />πού να σειστής, να λυϊστής, να σύρς τη λεβεντιά σου;<br />Ξεσφάλισε τα μάτια σου!|πηγή="Ζαφείρης Ζαγορίου"<ref>{{cite web|url=http://www.fte.org.gr/datadoc/far_05_09.doc|title=Μάηδες του Πηλίου|date=Μάιος 2009|publisher=Περιοδικό Φάρος|pages=κεφ. 5|accessdate=2009-08-23|format=doc}}{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>|πλάτος=30%|align=right}}
Ως '''Αδώνια''' ή '''Αδωνίδια''' ήταν γνωστοί και οι θρήνοι που ψάλλονταν για τον Άδωνη κατά τη διάρκεια των εορτών<ref name="glossai">{{ws|[[s:Γλώσσαι/Α|Ησύχιος, ''Γλώσσαι'']]}}</ref>, όπως ο «Επιτάφιος Αδώνιδος» του [[Βίων ο Σμυρναίος|Βίωνος]] που έχει διασωθεί.
Κατάλοιπο των αρχαίων αυτών ύμνων είναι ο "Ζαφείρης", παιχνίδι και τραγούδι<ref>
Το ίδιο έθιμο, με το όνομα "Φουσκοδέντρι", τελείται και στην [[Καστανιά Στυμφαλίας]], με το όνομα "Κάνναβο" κατά τη Μεσοπεντηκοστή στην [[Άνω Αμισός|Άνω Αμισό]] του [[Πόντος|Πόντου]], ως "Λειδινός" στην [[Αίγινα]] στις [[14 Σεπτεμβρίου]]<ref>
== Επιρροές στη λογοτεχνία ==
| |||