Στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967 - 1974): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 369:
==Η χούντα του Ιωαννίδη==
===Το πραξικόπημα του Ιωαννίδη===
Η [[εξέγερση του Πολυτεχνείου]] προκάλεσε μια σειρά γεγονότων που έβαλαν ένα απότομο τέλος στις προσπάθειες του [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεώργιου Παπαδόπουλου]] για επιφανειακή [[Σχέδιο φιλελευθεροποίησης (Χούντα)|φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος της Χούντας]]. Ο ταξίαρχος [[Δημήτριος Ιωαννίδης]], ένας δυσαρεστημένος αδιάλλακτος χουντικός, χρησιμοποίησε την εξέγερση ως πρόφαση για να αποκαταστήσει τη δημόσια τάξη<ref>[http://www.elkosmos.gr/i-mirea-anatropi-tou-73/ Η μοιραία ανατροπή του ‘73 - www.elkosmos.gr<!-- Bot generated title -->]</ref>, και οργάνωσε [[πραξικόπημα]] με το οποίο ανατράπηκε ο Παπαδόπουλος και η κυβέρνηση [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης (πρωθυπουργός)|Μαρκεζίνη]], στις 25 Νοεμβρίου 1973. Αυτό το δεύτερο πραξικόπημα, σε αντίθεση με το πρώτο του Απριλίου 1967, υπήρξε αναίμακτο, αφού οι δυνάμεις του Ιωαννίδη κινήθηκαν αστραπιαία, αιφνιδιάζονταναιφνιδιάζοντας τον Παπαδόπουλο, ο οποίος τέθηκε σε περιορισμό κατ' οίκον.
 
Με την επιβολή [[Στρατιωτικός νόμος|στρατιωτικού νόμου]], η νέα χούντα διόρισε τον στρατηγό [[Φαίδων Γκιζίκης|Φαίδωνα Γκιζίκη]] Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον οικονομολόγο [[Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος|Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο]] Πρωθυπουργό, αν και ο Ιωαννίδης παρέμεινε ο ισχυρός άνδρας των παρασκηνίων. Η καιροσκοπική επέμβαση του Ιωαννίδη είχε αποτέλεσμα την κατάρρευση του μύθου ότι η χούντα ήταν ιδεαλιστική ομάδα ανώτερων στελεχών του στρατού. Φάνηκε έτσι ξεκάθαρα πως αντί να επιδιώξει μία δημοκρατική λύση, το νέο καθεστώς αποτελούσε μία πιο σκληρή συνέχεια του προηγούμενου<ref>Σωτήρης Ριζάς - Ευάνθης Χατζηβασιλείου, όπ. π.</ref>.