Έλληνες της Αιγύπτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1517 η Αραβική Αίγυπτος κατακτήθηκε από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανική αυτοκρατορία]] και έγινε επαρχία της, με τους Οθωμανούς να την κρατούν ως πλήρως ενσωματωμένη επαρχία του κράτους τους έως το 1867, καιενώ κατόπιν ωςμε την παρέμβαση των Άγγλων κατέστη ανεξάρτητο [[προτεκτοράτο]] ([[Χεδιβάτο της Αιγύπτου]]) έως το 1914, οπότε έγινε ανεξάρτητο κράτος (σουλτανάτο).

Η επιρροή του Ελληνικούελληνικού πολιτισμού συνεχίστηκε και κατά το [[Οθωμανικό χαλιφάτο]], όπου υπήρξαν πολλοί Οθωμανοί σουλτάνοι και πασάδες Ελληνικής καταγωγής. Ο πιο διάσημος ήταν ο [[Ραγίβ Πασάς]] ο οποίος έγινε πρωθυπουργός της Αιγύπτου, είχε γεννηθεί στην Ελλάδα από Έλληνες γονείς αλλά είχε παρθεί από τους Οθωμανούς σε μικρή ηλικία ως μέρος του [[παιδομάζωμα|παιδομαζώματος]].

Κατά την περίοδο του 19ου αιώνα εμφανίζονται και οι πρώτοι οργανωμένοι Ελληνικοί σύνδεσμοι και σύλλογοι των Ελλήνων της Αιγύπτου και οι πρώτες σημαντικές προσωπικότητες του νεώτερου Ελληνισμού της Αιγύπτου ([[Κωνσταντίνος Καβάφης|Καβάφης]], [[Κωνσταντίνος Παρθένης|Παρθένης]], και άλλοι) της Αιγύπτου, κάτι για τοντο οποίο υπάρχουν γενικά λίγα στοιχεία από την περίοδο της Αραβικής κατάκτησης και μετά.

Το 1907 η επίσημη απογραφή κατέγραψε 62.973 Έλληνες στην Αίγυπτο. Έως το 1940, οι Έλληνες ανήλθαν στις 250.000. Η Ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας βρίσκοντανβρισκόταν γύρω από την εκκλησία και το [[μοναστήρι του Αγίου Σάββα (Αλεξάνδρεια)|μοναστήρι του Αγίου Σάββα]]. Στην ίδια περιοχή βρίσκονταν ένας ξενώνας για Έλληνες ταξιδιώτες, ένα Ελληνικόελληνικό νοσοκομείο και αργότερα και ένα Ελληνικόελληνικό σχολείο. Ο ορθόδοξος επίσκοπος βρισκόταν στη [[Δαμιέττη]] στην [[εκκλησία του Αγίου Νικολάου (Δαμιέττα)|εκκλησία του Αγίου Νικολάου]].

Η Ελληνικήελληνική κοινότητα του [[Κάιρο|Καΐρου]], ιδρύθηκε το 1856 -ως ίδρυση αναφέρεται η τοπική επίσημη οργάνωση της κοινότητας-, με την κοινότητα να είναι εδραιωμένη στις περιοχές Τζουόνια, [[Χαρέτ ελ Ρουμ]] (Δρόμος των Ελλήνων), και στην Χαμζάουι. Το πατριαρχείο βρίσκοντανβρισκόταν στη Χαρέτ ελ Ρουμ, κοντά στην [[εκκλησία του Αγίου Μάρκου (Κάιρο)|εκκλησία του Αγίου Μάρκου]]. Το [[μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου (Κάιρο)|μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου]] στο παλαιό Κάιρο υπάρχει ακόμη, και είναι περικυκλωμένοπεριβάλλεται από έναέναν ψηλό τοίχο, καιενώ στην κορυφή του έχει ένα πέτρινο πύργο. Μέσα του υπάρχει ακόμα το Ελληνικόελληνικό νοσοκομείο, ένα σχολείο, και ένας οίκος ευγηρίας.

Πέρα από τις Ελληνικές κοινότητες της ΑλεξανδρείαςΑλεξάνδρειας και του Καΐρου, υπήρχαν και οι παρακάτω σημαντικές αριθμητικά Ελληνικές κοινότητες των:

* [[Μανσούρα (Αιγύπτου)|Μανσούρα]], ιδρύθηκε το 1860, .

* [[Πορτ Σάιντ]], ιδρύθηκε το 1870,.

* [[Ζαγκαζίγκ]], ιδρύθηκε το 1870.

* [[Τάντα]], ιδρύθηκε το 1880,.

*[[Σουέζ]], ιδρύθηκε το 1888,. [[Image:Constantine Cavafy, ca 1900.jpg|thumb|Ο ποιητής [[Κωνσταντίνος Καβάφης]], είναι ο πιο διακεκριμένος Έλληνας της Αιγύπτου της νεότερης ιστορίας]]

Υπήρχαν επίσης 15 άλλες μικρότερες κοινότητες, κυρίως γύρω από το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια. Στην [[Άνω Αίγυπτος|Άνω Αίγυπτο]], η αρχαιότερη Ελληνική κοινότητα είναι αυτή της [[Μίνια|Μίνιας]], που ιδρύθηκε το 1862.

Η συνεισφορά του Ελληνικούελληνικού πληθυσμού στην οικονομική ζωή της Αιγύπτου ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Οι πρώτες τράπεζες της Αιγύπτου δημιουργήθηκαν από Έλληνες, όπως η [[Τράπεζα της Αλεξανδρείας]], ή η [[Αγγλοαιγυπτιακή τράπεζα]] -ιδιοκτησία(ιδιοκτησίας της οικογένειας Συναδινού-, καθώς) και η [[Γενική Τράπεζα της Αλεξανδρείας]]. Υπήρχαν επίσης πολλά Ελληνικά θέατρα και κινηματογράφοι. Οι κύριες Ελληνικέςελληνικές εφημερίδες ήταν [[Τα γράμματα (εφημερίδα)|Τα Γράμματα]], [[Ταχυδρόμος (εφημερίδα της Αλεξανδρείας)|Ταχυδρόμος]] και [[Νέα Ζωή (εφημερίδα της Αλεξάνδρειας)|Νέα Ζωή]].<ref>[http://noctoc-noctoc.blogspot.com/2007/06/greeks-of-egypt.html Noctoc: The Greeks Of Egypt-Οι ΕλληνεσΕλληνες Της Αιγύπτου-اليونانيون في مصر]</ref>. Ήταν οι Έλληνες αγρότες αυτοί που πρώτοι με συστηματικό τρόπο και επιστημονικό σχεδιασμό οργάνωσαν την καλλιέργεια του [[Βαμβάκι|βαμβακιού]] και του [[Καπνός (φυτό)|καπνού]]. Βελτίωσαν την ποσότητα και ποιότητα της παραγωγής και ήταν κυρίαρχοι στις μεγάλες εξαγωγές των προϊόντων αυτών<ref>{{Cite web|url = http://hellenicdiaspora.com/wp-content/uploads/2014/12/aigyptiako_tsigaro_N.compressed.pdf|title = Η άνοδος και η πτώση του χειροποίητου αιγυπτιακού τσιγάρου - Ιωάννης Ζήλλης}}</ref>. Διάσημες οικογένειες ήταν αυτές του Σαλβάγου, [[Μπενάκης|Μπενάκη]], Ροδοκανάκη, Ζερβουδάκη, Τσανακλή και Καραβόπουλου.<ref name="ben">{{Cite web |url=http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_12/02/2006_1285480 |title=kathimerini.gr {{!}} Αιγυπτιώτης Eλληνισμός· κοιτίδα ευεργετισμού |accessdate=2014-12-12 |archiveurl=https://archive.is/20130107165055/http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_12/02/2006_1285480 |archivedate=2013-01-07 |url-status=dead }}</ref> Οι ποικιλίες καπνού για την παραγωγή τσιγάρων ήταν Ελληνικήςελληνικής παραγωγής, όπως ταστα τσιγάρα μάρκαςτων [[Αδερφοί Κυριαζή|αδερφών ΦρερΚυριαζή]] (μάρκα ''Kyriazi frères''), κάποτε πρώτα σε εξαγωγές.

Άλλοι τομείς της έντονης Ελληνοαιγυπτιακής εμπορικής δραστηριότητας ήταν, η εστίαση, οινοπαραγωγή, αρωματικά σαπούνια, ξυλοτεχνίες,ξυλοτεχνία και η βιομηχανία της εκτύπωσης. Στην παραγωγή τροφίμων, οι βιομηχανίες μακαρονιού του Μελαχροινού του Αντωνίου , τα Italia των αδελφών Οικονόμου, τα Ibis των Π. Πουλίδη - Στ.Ζενιώδη - Χ.Αναστασιάδη ήταν ευρέως γνωστές. Στην παραγωγή τυριού και βουτύρου, οι Αργυρίου, Ρουσσόγλου, και Παλαιορούτας. ΣοκολάτεςΣε σοκολάτες, μπισκότα και Καραμέλεςκαραμέλες τα γνωστότερα ονόματα ήταν οι Δαλόγλου, Ρούσσος, και Ρεπαπής. Ελαιόλαδο και παράγωγα ελαίου ο Ζερμπίνης που βρίσκονταν στο [[Καφρ ελ Ζαγιάτ]].

Κατά τηντη διάρκεια των [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικών πολέμων]] στην Ελλάδα, οι Ελληνικέςελληνικές κοινότητες της Αιγύπτου έστειλαν πολλούς εθελοντές, ίδρυσαν νοσοκομεία, και φιλοξένησαν οικογένειες από την Ελλάδα. Κατά τοντο [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], πάνω από 7.000 Έλληνες της μειονότητας πολέμησαν με τους συμμάχους στη Μέση Ανατολή εναντίον των δυνάμεων του [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|Άξονα]], με τους νεκρούς στις τάξεις τους να ανέρχονται στους 142. Η οικονομική τους συνεισφορά έφτασε τα 2.,5 δισεκατομμύρια Αιγυπτιακές λίρες.<ref>{{Cite web |url=http://web.ana-mpa.gr/afieromata/omogeneia/africa/part_b/war.htm |title=Η προσφορά του Ελληνισμού της Αιγύπτου στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο |accessdate=2014-12-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070927215403/http://web.ana-mpa.gr/afieromata/omogeneia/africa/part_b/war.htm |archivedate=2007-09-27 |url-status=dead }}</ref>

Μετά την [[Κρίση του Σουέζ]], οι [[Βρετανοί]] και [[Γάλλοι]] εργάτες αποχώρησαν, ενώ οι Έλληνες έμειναν.<ref>[http://www.neo.gr/website/ergasiamathiti/12.htm Αρχαία Αίγυπτος]</ref>

* Ο [[Μιχαήλ Τοσίτσας]] (γεννημένος στο [[Μέτσοβο]] αλλά κατόπιν κάτοικος Αλεξανδρείας, όπου και είχε τις επιχειρήσεις του), δώρησε μεγάλα ποσά για την ίδρυση του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]], το [[Αμαλίειο ορφανοτροφείο|Αμαλιείο ορφανοτροφείο]] και το [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο]].

* Η σύζυγος του, [[Ελένη Τοσίτσα]], δώρησε το οικόπεδο για την δημιουργία του [[Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο|Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ]]<nowiki/> της Ελλάδος.

* Ο [[Γεώργιος Αβέρωφ]] (επίσης από το Μέτσοβο) βοήθησε επίσης οικονομικά στην κατασκευή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, και επίσης με την ίδρυση της [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων|Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων]], την αναμαρμάρωση του Παναθηναϊκού Σταδίου, τις Φυλακές Εφήβων και την δωρεά του [[Θωρηκτό Γεώργιος Αβέρωφ|θωρηκτού Αβέρωφ]] στο [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό]].

* Ο [[Εμμανουήλ Μπενάκης]], βοήθησε οικονομικά στην κατασκευή της [[Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδος|Εθνικής Πινακοθήκης]] .

Άλλοι μεγάλοι ευεργέτες ήταν οι [[Θεώδορος Κότσικας|Θεόδωρος και Θεοχάρης Κότσικας]], [[Νέστορας Τσανακλής]], [[Κωνσταντίνος Χορέμης|Κωνσταντίνος Χωρέμης]], [[Πηνελόπη Δέλτα]], [[Πανταζής Βασσάνης]], και ο [[Βασίλης Σιβιτανίδης]].<ref name="ben" />