Τζίμι Κάρτερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Carter and Ford in a debate, September 23, 1976.jpg|right|thumb|Ο Κάρτερ και ο Πρόεδρος [[Τζέραλντ Φορντ]] συζητούν στο [[Θέατρο Γουόλνατ Στριτ]] στηνστη [[Φιλαδέλφεια (Πεννσυλβάνια)|Φιλαδέλφεια]].]]

Ο Κάρτερ έγινε το φαβορί νωρίς με την νίκη του στους προκριματικούς της [[Αϊόβα]] και του [[προκριματικοί του Νιου Χάμσαϊρ]]. Χρησιμοποίησε μια στρατηγική δύο σκελών: Στον Νότο, ο οποίος σιωπηρά είχε συνταχθεί με τον Τζορτζ Ουάλλας της Αλαμπάμα, ο Κάρτερ διαγωνίσθηκε ως μετριοπαθής ντόπιος. Όταν η δύναμη του Ουάλλας εξαντλήθηκε, ο Κάρτερ σάρωσε την περιοχή. Στον Βορρά, ο Κάρτερ απευθύνθηκε κυρίως σε συντηρητικούς Χριστιανούς και αγροτικούς ψηφοφόρους και είχε μικρή πιθανότητα να κερδίσει την πλειοψηφία στις περισσότερες πολιτείες. Κέρδισε αρκετές Βόρειες πολιτείες κτίζοντας το μεγαλύτερο ενιαίο μπλοκ. Η στρατηγική του Κάρτερ περιελάμβανεεπικεντρωνόταν τοστο να φτάσει σε μια περιοχή προτού ένας άλλος υποψήφιος επεκτείνει την επιρροή του εκεί. Ταξίδεψε πάνω από 50.000 μίλια, επισκέφθηκε 37 πολιτείες, και εκφώνησε πάνω από 200 λόγους προτού οποιοιδήποτε άλλοι υποψήφιοι καν ανακοινώσουν ότι ήταν στην κούρσα.<ref>[http://www.pbs.org/wgbh/americanexperience/films/carter/player/#v276 PBS Amex Jimmy Who?].</ref> Αρχικά εξοστρακισμένος ως περιφερειακός υποψήφιος, ο Κάρτερ αποδείχθηκε ο μόνος Δημοκρατικός με μια αληθινά εθνική στρατηγική, και τελικά κέρδισε το χρίσμα.

Ο Κάρτερ άρχισε τον αγώνα με μια ευμεγέθη διαφορά επί του Φορντ, ο οποίος μπόρεσε να μικρύνει τη διαφορά κατά την πορεία της εκστρατείας, αλλά ήταν ανίκανος να αποτρέψει τον Κάρτερ από το να τον νικήσει οριακά στις 2 Νοεμβρίου 1976. Ο Κάρτερ κέρδισε τηντη λαϊκή ψήφο με 50,1 % προςέναντι 48% για τοντου Φορντ καιενώ έλαβε 297 [[εκλεκτορικό κολλέγιο|εκλεκτορικές ψήφους]] έναντι 240 για τοντου Φορντ. Η εκλεκτορική ψήφος ήταν τόσο εγγύς που αν ο Φορντ είχε κερδίσει το Τέξας και το Αρκάνσας (αντί για τον Κάρτερ), ο Φορντ θα είχε κερδίσει την εκλογή. Ο Κάρτερ έγινε ο πρώτος υποψήφιος από τον [[Βαθύς Νότος|Βαθύ Νότο]] που εκλέχθηκε Πρόεδρος μετά την [[Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1848|εκλογή του 1848]]. Ο Κάρτερ κέρδισε λιγότερες πολιτείες από τον Φορντ—23 πολιτείες έναντι 27 για τον ηττημένο Φορντ—αλλά κέρδισε το μεγαλύτερο ποσοστό λαϊκής ψήφου (50,1&nbsp;%) από κάθε μη εν ενεργεία πρόεδρο μετά τον [[Ντουάιτ Αϊζενχάουερ]], και μόνο μισή εκατοστιαία μονάδα λιγότερο από αυτό με το οποίο θα τον νικούσε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1980.