Άμων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Βέλεμάϊστορ (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Τζερόνυμο Ετικέτα: Επαναφορά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
{{άλλεςχρήσεις|Άμμων}}
Ο '''Άμων''', ''Άμμων'' επίσης ''Άμεν'', ''Ιμν'' (''ο Κρυμμένος'') και ''Αμούν'' ([[κοπτική γλώσσα|Κοπτ.]]) υπήρξε κύρια [[θεός|θεότητα]] των [[Θήβαι (Αίγυπτος)|Θηβών]] της [[αρχαία Αίγυπτος|αρχαίας Αιγύπτου]], όχι όμως και ασήμαντη στον αρχαίο ελλαδικό χώρο. Περιορισμένης εμβέλειας στο [[Παλαιό Βασίλειο]] και τη [[θρησκεία|θρησκευτική]] ιδεολογία της [[Εννεάδα της Ηλιούπολης|ηλιουπολιτικής Εννεάδας]]<ref>Εμφανίζεται μόνον τέσσερις φορές στα ηλιουπολίτικα [[κείμενα των Πυραμίδων]]. Πιθανώς ανήκε αρχικά στο [[κοσμογονία|κοσμογονικό]] σύστημα της Ερμούπολης, ως ένας από τους οκτώ θεούς που βγήκαν από το στόμα του [[Θωθ]] Βλ. επίσης ''New Larousse Encyclopedia of Mythology'', 29.</ref> φαίνεται πως απέκτησε δύναμη μετά την ενδέκατη δυναστεία (2000 [[Π.Κ.Ε.]]/[[π.Χ.]]) και την εγκαθίδρυση του πάνθεου της [[Ογδοάδα της Ερμούπολης|Ογδοάδας της Ερμούπολης]]<ref>Από την εποχή του πρώτου φαραώ της δωδέκατης δυναστείας, που το όνομά του Αμενεμχάτ (Amenemhat) σημαίνει «ο Άμων προπορεύεται», οι Θήβες και ο θεός της άρχισαν να αποκτούν σημασία, η οποία έμελλε να λάβει μεγάλη έκταση επί βασιλείας των μεγάλων κατακτητών της δεκάτης ογδόης δυναστείας, οι οποίοι διεκδικούσαν θεϊκή καταγωγή ως γιοι του
Συνδέθηκε από το ιερατείο με τον [[Ρα]], προκειμένου να διεκδικηθεί προς όφελός του η πνευματική εξουσία και τα χαρακτηριστικά αυτής της μεγάλης αιγυπτιακής θεότητας, προκαλώντας την αντίδραση του ιερατείου του Ρα και πολλών [[Φαραώ]]. Η σύγκρουση που επήλθε ως αποτέλεσμα αυτής της αντίδρασης επέφερε την καταστροφή των ναών του
==Απεικονίσεις==
Γραμμή 25:
Παρ' όλα αυτά ο [[Ρα]] δεν έχασε ποτέ τα αρχαία βασιλικά δικαιώματά του και με το όνομα Ρα Αραχτής λατρεύονταν παράλληλα με τον Άμωνα Ρα αλλά εντελώς χωριστά. Θετική αντίδραση απέναντι στον Ρα σημειώθηκε ευθύς μετά το θάνατο του [[Αμένοφις Γ'|Αμένοφι Γ']], του οποίου τα κείμενα και τα ανάγλυφα του ναού του Λούξορ υμνούν τη θεία γέννηση, αποτέλεσμα των ερώτων του θεού των Θηβών και της βασιλομήτορος, συζύγου του [[Τούθμωσις Δ'|Τούθμωσι Δ']], με την ανάδυση της λατρείας του [[Ατέν]].
Η νέα θρησκεία όμως υπήρξε εφήμερη, καθώς αμέσως μετά το θάνατο του μεταρρυθμιστή Ακενατόν ο γιος του όχι μόνο επανέφερε τη λατρεία του
Έχοντας επανακτήσει όλη την παλαιά του δόξα από τον Χορεμχέμπ (Xoremheb) και τους βασιλείς της δεκάτης ενάτης δυναστείας, που γέμισαν τους ναούς του με δώρα, ο Άμων, ενσωματωμένος πλέον οριστικά με τον Ρα, απέκτησε περιουσία ίση με τα τρία τέταρτα περίπου της περιουσίας όλων των άλλων Αιγυπτίων θεών μαζί. Μια καταγραφή αυτής της περιουσίας που πραγματοποιήθηκε επί εποχής [[Ραμσής Γ'|Ραμσή Γ']], καταδεικνύει ότι ο θεός είχε, μεταξύ άλλων, 81.322 δούλους και 421.362 ζώα<ref>''New Larousse Encyclopedia of Mythology'', 32.</ref>.
Οι μεγάλοι ιερείς του, οι πρώτοι προφήτες του
του, «της συζύγου του θεού», η οποία ως κόρη συνήθως του φαραώ, απολάμβανε τις μεγαλύτερες τιμές, κυβερνώντας την πόλη και διοικώντας τα απέραντα κτήματα του θεού-συζύγου της.
Γραμμή 36:
Απόλυτος κύριος των θηβών, ο Άμμων κυριαρχούσε και πέρα από τα σύνορα της Αιγύπτου, στην Αιθιοπία, όπου μέσω των μαντείων του στις πόλεις [[Μερόη]] και [[Ναπάτα]] μπορούσε να εκλέξει, να καθαιρέσει ή να διατάξει τη θανάτωση βασιλέων, ασκώντας έτσι τυραννική εξουσία, η οποία καταργήθηκε μόλις τον 3ο Π.Κ.Ε. αιώνα, όταν ο Εργαμένης αποτίναξε το ζυγό των ιερέων και τους θανάτωσε.
Ο Άμων κυριαρχούσε επίσης στις φυλές της [[Λιβύη|λιβυκής]] ερήμου μέχρι και τις νεότερες εποχές, όπου οι πολυάριθμοι προσκυνητές προσέρχονταν γεμάτοι σεβασμό στο ναό του
Σε κάθε περίπτωση τα μεγαλοπρέπεστερα ιερά του
==Σημειώσεις-παραπομπές==
|