Φρειδερίκος Β΄ του Παλατινάτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1523 ο πεθερός του [[Χριστιανός Β΄ της Δανίας|Χριστιανός Β΄]] βασιλιάς της Δανίας και Νορβηγίας<ref name=ers-sandv-148>{{cite book|last=Ersland|first=Geir Atle|author2=Sandvik, Hilde|title=Norsk historie 1300-1625|publisher=Samlaget|location=Oslo|year=1999|series=Volume two of ''[[Norsk historie (Samlaget)|Norsk historie]]''|pages=148–149|isbn=82-521-5182-5|language=Norwegian}}</ref> εκθρονίστηκε από μία στάση των ευγενών. Στον εξόριστο μονάρχη πρότεινε συνδρομή ο Όλαφ, καθολικός επίσκοπος της Νορβηγίας και αρχηγός του Συμβουλίου του βασιλείου. Ο Φρειδερίκος Β΄ έγραψε επιστολή στον Όλαφ υποσχόμενος στρατιωτική βοήθεια από τον ίδιο και τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] της Γερμανίας, μια και η σύζυγος του Χριστιανού Β΄, η [[Ισαβέλλα της ΑστρίαςΑυστρίας|Ισαβέλλα των Αψβούργων]], ήταν αδελφή του καθολικού Καρόλου Ε΄<ref>Ersland and Sandvik, 1999: pp. 145-146</ref>. Το 1536 ο Όλαφ έστειλε υποστηρικτές σε χωριά στη Νορβηγία, όπου διάβασαν την πολλά υποσχόμενη επιστολή. Λίγοι αγρότες εξεγέρθηκαν και επειδή η στρατιωτική βοήθεια δεν έφθασε, απέτυχαν<ref name=ers-sandv-148/>. Το επόμενο έτος ο Φρειδερίκος Β΄ έστειλε δύο πλοία από τις Ισπανικές Κάτω Χώρες, αλλά ο [[Χριστιανός Γ΄ της Δανίας]] είχε οργανώσει τη ναυτική άμυνα της Νορβηγίας και εξασφάλισε τη χώρα. Ο Όλαφ διέφυγε, δύο επίσκοποι συνελήφθησαν, οι υποστηρικτές τιμωρήθηκαν και ο Καθολικισμός και το Συμβούλιο του βασιλείου καταργήθηκαν<ref>Ersland and Sandvik, 1999: p. 150</ref>.