Δημήτριος Ράλλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

O '''Δημήτριος Ράλλης''' ([[1844]] – [[5 Αυγούστου]] [[1921]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της [[Ελλάδα|ΕλλάδαςΕλλάδα]].ς, επικεφαλής βραχύβιων κυβερνήσεων (1897, 1905, 1909, 1910 και 1920).

Έγινε πρωθυπουργός τον Απρίλιο του 1897, αλλά το κλίμα δυσαρέσκειας δεν επέτρεψε παρά μια πεντάμηνη θητεία στην κυβέρνηση αυτή ([[18 Απριλίου]] - [[21 Σεπτεμβρίου]] [[1897]]). Στη διάρκεια της κρίσης του Κρητικού Προβλήματος ακολούθησε ακραία φιλοπόλεμη κριτική κατά της κυβέρνησης Θ. Δηλιγιάννη. Ο Βίκτωρ Δούσμανης στα απομνημονεύματά του χαρακτηρίζει την αντιπολίτευση του 1897, που ηγούταν ο Δ. Ράλλης, ως "''σπείρα πατριδοκαπήλων και εξ ατομικών συμφερόντων αυτοανακηρυττομένων πατριωτών''". Ο Κορδάτος στην "Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδος" τ. Δ΄ υποστηρίζει ότι τον Δ. Ράλλη είχαν πιθανόν την ίδια περίοδο πλησιάσει άμεσα ή έμμεσα Γερμανοί πράκτορες.

Διετέλεσε ακόμη πρωθυπουργός τις περιόδους [[1903]], [[1905]] και [[1909]]. Την τελευταία πρωθυπουργία του από αυτές τις τρεις τη διέκοψε η στρατιωτική επανάσταση του [[1909]] και η εμφάνιση του Βενιζέλου στην πολιτική ζωή του τόπου, τον οποίο ο Ράλλης αντιπολιτευόταν, αν και συμφωνούσε μαζί του σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της [[Αντάντ]]. Μετείχε στις κυβερνήσεις [[Δημήτριος Γούναρης|Γούναρη]], [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Ζαΐμη]] και Σκουλούδη και ανέλαβε για τελευταία φορά την πρωθυπουργία το [[1920]] για μικρό όμως και πάλι χρονικό διάστημα (04.11.1920 – 24.01.1921). Πέθανε από καρκίνο λίγο αργότερα στην Αθήνα σε ηλικία 77 ετών.