Μωυσής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
restored Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
|||
Γραμμή 9:
Ανασύρει» (καθώς η ρηματική μορφή του ονόματος είναι ενεργητική, πιθανόν για να δοθεί έμφαση στο έργο που επρόκειτο να κάνει ο Μωυσής). Ο ιστορικός [[Φλάβιος Ιώσηπος]] ισχυριζόταν ότι το όνομα αυτό αποτελούσε συνδυασμό δύο [[Αρχαία αιγυπτιακή γλώσσα|αιγυπτιακών]] λέξεων που σημαίνουν «νερό» και «σωσμένος»<ref>Φλάβιος Ιώσηπος, ''Ιουδαϊκές Αρχαιότητες'' ΙΙ.9.6: «<span lang="grc" dir="ltr">Κἀπʹ αὐτῶν τὴν ἐπίκλησιν ταύτην τῶν συμβεβηκότων ἔθετο εἰς τὸν ποταμὸν ἐμπεσόντι: τὸ γὰρ ὕδωρ '''μῶυ''' Αἰγύπτιοι καλοῦσιν, '''ἐσῆς''' δὲ τοὺς [ἐξ ὕδατος] σωθέντας. συνθέντες οὖν ἐξ ἀμφοτέρων τὴν προσηγορίαν αὐτῷ ταύτην τίθενται</span>».</ref>. Παρόμοια και σήμερα, ορισμένοι μελετητές πιστεύουν ότι το όνομα Μωυσής έχει αιγυπτιακή προέλευση αλλά ότι πιθανότατα σημαίνει «Γιος, Παιδί». Αυτός ο ισχυρισμός βασίζεται στο γεγονός ότι η λέξη «Μωυσής» είναι ομόηχη με μερικά αιγυπτιακά ονόματα, όπως για παράδειγμα το όνομα Ραμσής. Εντούτοις, η ακριβής προφορά είτε της αρχαίας εβραϊκής γλώσσας είτε της αιγυπτιακής δεν είναι πλέον γνωστή και συνεπώς δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα με βεβαιότητα.
== Ο Μωυσής όπως παρουσιάζεται
=== Η Γέννηση και η ανατροφή του Μωυσή ===
Ο λαός του Μωυσή ήταν μια ομάδα οικογενειών που ζούσαν νομαδικά και είχαν εγκατασταθεί στην [[Αρχαία Αίγυπτος|Αίγυπτο]] με τον πατέρα τους τον [[Ιακώβ]], ή αλλιώς Ισραήλ, για να γλιτώσουν από τη λιμοκτονία. ([[s:Γένεσις#46|Γένεση κεφ. 46]]) Για δεκαετίες συνυπήρχαν ειρηνικά με τους Αιγύπτιους γείτονές τους. Αλλά άλλαξαν τα πράγματα όταν ανέλαβε την εξουσία ένας καινούριος [[Φαραώ]]<ref>Μερικοί ιστορικοί λένε ότι ο Φαραώ της Εξόδου ήταν ο [[Τουθμώσις Γ']]. Άλλοι ισχυρίζονται ότι ήταν ο [[Αμενχοτέπ Β']], ο [[Ραμσής Β']] ή άλλοι Φαραώ. Υπάρχει δυσκολία όσον αφορά την αιγυπτιακή χρονολόγηση και κατά συνέπεια είναι αδύνατον να προσδιοριστεί με βεβαιότητα ποιος ήταν αυτός ο Φαραώ.</ref>. «Βλέπετε ότι αυτοί οι Ισραηλίτες είναι λαός πολυάριθμος και ισχυρότερος από μας! Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να μην πολλαπλασιάζονται συνεχώς», είπε στο λαό του. (Έξοδος 1:9, 10, ''[[Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα|ΜΠΚ]]'', ''[[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Ο']]'' [[s:Έξοδος#1|εδώ]]) Το σχέδιο για τον έλεγχο του πληθυσμού των Ισραηλιτών ήταν πρώτα να τους κάνουν «να υπηρετούν ως δούλοι υπό τυραννία». (εδ. 13, ''[[Η Αγία Γραφή-Μετάφραση Νέου Κόσμου|ΜΝΚ]]'') και στη συνέχεια να διατάξουν τις Εβραίες μαίες να σκοτώνουν κάθε αρσενικό παιδί που γεννούσαν οι γυναίκες των Ισραηλιτών. (εδ. 15, 16) Ωστόσο, οι θαρραλέες μαίες επειδή "φοβούνταν τον Θεό" άφηναν τα παιδιά να ζουν κι έτσι οι Ισραηλίτες συνέχιζαν να αυξάνονται. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου διέταξε τότε: «Κάθε νεογέννητο γιο θα τον ρίχνετε στον ποταμό [[Νείλος|Νείλο]]».
Γραμμή 17 ⟶ 18 :
[[Αρχείο:Edwin Long 002.jpg|thumb|220px|left|''Η εύρεση του Μωυσή'', του [[Έντουιν Λονγκ]], 1886.]]
Το μικρό κιβώτιο βρέθηκε σύντομα από την κόρη του Φαραώ που είχε πάει όπως συνήθιζε στον ποταμό για να λουστεί. Όταν το άνοιξε, είδε το παιδί να κλαίει. Τότε ένιωσε συμπόνια για αυτό, αν και είπε: "Αυτό είναι ένα από τα παιδιά των Εβραίων"». Έτσι, αποφάσισε να το υιοθετήσει και του έδωσε το όνομα Μωυσής, όπως είπε: «Επειδή τον ανέσυρα από το νερό».<ref>Ο ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι η κόρη του Φαραώ ήταν άτεκνη, ενώ η ίδια ήταν μοναχοκόρη του πατέρα της. <span lang="grc" dir="ltr">«Ὄντα δʹ αὐτὸν τοιοῦτον ἡ Θέρμουθις παῖδα ποιεῖται γονῆς γνησίας οὐ μεμοιραμένη, καί ποτε κομίσασα τὸν Μωυσῆν πρὸς τὸν πατέρα ἐπεδείκνυε τοῦτον καὶ ὡς φροντίσειε διαδοχῆς, εἰ καὶ βουλήσει θεοῦ μὴ τύχοι παιδὸς γνησίου, πρὸς αὐτόν τε ἔλεγεν, ἀναθρεψαμένη παῖδα μορφῇ τε θεῖον καὶ φρονήματι γενναῖον, θαυμασίως δὲ αὐτὸν καὶ παρὰ τῆς τοῦ ποταμοῦ λαβοῦσα χάριτος ἐμαυτῆς μὲν ἡγησάμην παῖδα ποιήσασθαι, τῆς δὲ σῆς βασιλείας διάδοχον</span>». ''Ιουδαϊκές Αρχαιότητες'' ΙI.9.7.</ref> (εδ. 6, 10) Με έξυπνο χειρισμό, η αδελφή του βρέφους Μωυσή, η [[Μαριάμ]], διευθέτησε να τον θηλάζει η ίδια η μητέρα του, η Ιωχαβέδ. Καθώς στους αρχαίους χρόνους τα παιδιά συνήθως θήλαζαν επί αρκετά χρόνια<ref>Την εποχή των [[Μακκαβαίοι|Μακκαβαίων]] (πρώτος και δεύτερος αιώνας [[Π.Κ.Χ.]]) οι γυναίκες φαίνεται πως θήλαζαν τα παιδιά τους τρία χρόνια. ([[s:Μακκαβαίων Β'#Κεφάλαιον Ζ'|2 Μακκαβαίων 7:27]])</ref>, η Ιωχαβέδ είχε προφανώς την ευκαιρία να διδάξει τον Μωυσή σχετικά με "τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ". ([[s:Έξοδος#3|Έξοδος 3:6]]) Όταν παραδόθηκε τελικά στην κόρη του Φαραώ, ως μέλος του οίκου του Φαραώ, «ο Μωυσής διδάχτηκε όλη τη σοφία των Αιγυπτίων». Μάλιστα αποδεικνυόταν «δυνατός στα λόγια και στις πράξεις του». ([[s:Πράξεις των Αποστόλων#7|Πράξεις των Αποστόλων 7:22]])▼
▲ένα από τα παιδιά των Εβραίων"». Έτσι, αποφάσισε να το υιοθετήσει και του έδωσε το όνομα Μωυσής, όπως είπε: «Επειδή τον ανέσυρα από το νερό».<ref>Ο ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι η κόρη του Φαραώ ήταν άτεκνη, ενώ η ίδια ήταν μοναχοκόρη του πατέρα της. <span lang="grc" dir="ltr">«Ὄντα δʹ αὐτὸν τοιοῦτον ἡ Θέρμουθις παῖδα ποιεῖται γονῆς γνησίας οὐ μεμοιραμένη, καί ποτε κομίσασα τὸν Μωυσῆν πρὸς τὸν πατέρα ἐπεδείκνυε τοῦτον καὶ ὡς φροντίσειε διαδοχῆς, εἰ καὶ βουλήσει θεοῦ μὴ τύχοι παιδὸς γνησίου, πρὸς αὐτόν τε ἔλεγεν, ἀναθρεψαμένη παῖδα μορφῇ τε θεῖον καὶ φρονήματι γενναῖον, θαυμασίως δὲ αὐτὸν καὶ παρὰ τῆς τοῦ ποταμοῦ λαβοῦσα χάριτος ἐμαυτῆς μὲν ἡγησάμην παῖδα ποιήσασθαι, τῆς δὲ σῆς βασιλείας διάδοχον</span>». ''Ιουδαϊκές Αρχαιότητες'' ΙI.9.7.</ref> (εδ. 6, 10) Με έξυπνο χειρισμό, η αδελφή του βρέφους Μωυσή, η [[Μαριάμ]], διευθέτησε να τον θηλάζει η ίδια η μητέρα του, η Ιωχαβέδ. Καθώς στους αρχαίους χρόνους τα παιδιά συνήθως θήλαζαν επί αρκετά χρόνια<ref>Την εποχή των [[Μακκαβαίοι|Μακκαβαίων]] (πρώτος και δεύτερος αιώνας [[Π.Κ.Χ.]]) οι γυναίκες φαίνεται πως θήλαζαν τα παιδιά τους τρία χρόνια. ([[s:Μακκαβαίων Β'#Κεφάλαιον Ζ'|2 Μακκαβαίων 7:27]])</ref>, η Ιωχαβέδ είχε προφανώς την ευκαιρία να διδάξει τον Μωυσή σχετικά με "τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ". ([[s:Έξοδος#3|Έξοδος 3:6]]) Όταν παραδόθηκε τελικά στην κόρη του Φαραώ, ως μέλος του οίκου του Φαραώ, «ο Μωυσής διδάχτηκε όλη τη σοφία των Αιγυπτίων». Μάλιστα αποδεικνυόταν «δυνατός στα λόγια και στις πράξεις του». ([[s:Πράξεις των Αποστόλων#7|Πράξεις των Αποστόλων 7:22]])
Όταν έγινε σχεδόν 40 ετών, ο Μωυσής πιθανότατα φαινόταν να είναι έτοιμος να γίνει ένας εξέχων Αιγύπτιος ηγέτης. Η δύναμη και τα πλούτη του σπιτικού του Φαραώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν εγγύηση για αυτή την εξέλιξη.
| |||