Ανδρέας Μιαούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
|||
Γραμμή 60:
Τον Ιανουάριο του [[1822]] εκλέχθηκε, μετά την παραίτηση του [[Ιάκωβος Τομπάζης|Ιάκωβου Τομπάζη]], ναύαρχος του στόλου της Ύδρας. Στις [[8 Φεβρουαρίου]], ως ναύαρχος πια, ξεκίνησε για τη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]]. Εκεί συναντήθηκε με τα Ψαριανά και τα Σπετσιώτικα και στις [[20 Φεβρουαρίου]] πραγματοποιήθηκε η [[ναυμαχία της Πάτρας (1822)|ναυμαχία των Πατρών]], όπου ο οθωμανικός στόλος ηττήθηκε και αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Η ιδέα της ναυμαχίας ανήκε στον Μιαούλη και σύμφωνα με τον ιστορικό [[Διονύσιος Κόκκινος|Διονύσιο Κόκκινο]] η νίκη ήταν δικό του επίτευγμα. Σημειώνει επίσης ότι από τότε αναγνωρίστηκε από όλους ως αρχηγός του ελληνικού στόλου.<ref>[[Διονύσιος Κόκκινος]], ''Η Ελληνική Επανάστασις'', τόμος Β΄, Αθήνα 1968, σελ.481</ref>
Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, και αφού είχε λάβει μέρος σε μερικές αψιμαχίες στη [[Χίος|Χίο]], βρέθηκε στο Ναύπλιο. Εκεί αντιμετώπισε με επιτυχία το στόλο του Καπιτάν πασά που αριθμούσε πάνω από 80 πλοία, σε αντίθεση με τον ελληνικό που είχε μόλις 60. Ο Μιαούλης σε συνεργασία και με τους άλλους πλοιάρχους, και κυρίως με τον Υδραίο [[Αντώνιος Κριεζής|Αντώνη Κριεζή]], κατάφερε να τρέψει σε φυγή τον οθωμανικό στόλο και να εμποδίσει τον ανεφοδιασμό του οθωμανικού φρουρίου του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]], το οποίο πολιορκούνταν από τους Έλληνες. Στις [[30
[[Αρχείο:Miaoulis Aris ship figurehead.jpg|thumb|right|200px|Το ακρόπρωρο του πλοίου ''Άρης'' του Μιαούλη στο [[Εθνικό Ιστορικό Μουσείο]].]]
| |||