Νίκολα Τέσλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Νίκολα Τέσλα''' ([[σερβικά]]: ''Никола Тесла, Nikola Tesla'', [[10 Ιουλίου]] [[1856]] - [[7 Ιανουαρίου]] [[1943]]) ήταν Σέρβο-Αμερικανός<ref> {{en}} {{cite book | author=Seifer, Marc | year=1998 |pages=1740 | quote=There is something in me which is only perhaps illusory," Tesla began, "[It is] like that which often comes to young, enthusiastic persons, but if I were to be sufficiently fortunate to bring about at least some of my ideas it would be for the benefit of humanity. ... If these hopes become one day a reality, my greatest joy would spring from the fact that this work would be the work of a Serb.}}</ref><ref> {{en}} {{cite book | title=My inventions| author=Tesla, Nikola |quote= At that time I was under the sway of the Serbian national poetry, and therefore full of admiration for the feats of the heroes.}}</ref> εφευρέτης, μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός.
== Πρώτα χρόνια ==
Γραμμή 14:
== Σπουδές ==
Το 1863 μετακόμισε με τους γονείς του στο [[Γκόσπιτς]] όπου ο Νίκολα έλαβε τη βασική εκπαίδευση και έμαθε τη γερμανική γλώσσα. Το 1870 συνέχισε την εκπαίδευση του μέχρι το 1873 στο ''
[[Αρχείο:Tesla young adjusted.JPG|αριστερά|μικρογραφία|Ο Τέσλα σε ηλικία 23 ετών το 1879]]
Τελικά στις 26 Ιουνίου του έτους 1873 αποφοίτησε με βαθμό «πολύ καλά» και επέστρεψε στη γενέτειρά του όπου προσβλήθηκε από [[χολέρα]]. Χρειάστηκε εννέα μήνες για να αναρρώσει. Την ίδια περίοδο, ανακοίνωσε στον πατέρα του την πρόθεσή του να ακολουθήσει σπουδές μηχανολόγου, παρά την επιθυμία του τελευταίου να γίνει ιερέας. Καθώς ο Τέσλα ήταν σε ηλικία να υπηρετήσει τον Αυστριακό στρατό για τρία χρόνια, ο πατέρας του, από φόβο πως δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στη σκληρή στρατιωτική ζωή, τον παρότρυνε να κρυφτεί στα βουνά του Γκόσπιτς, όπου έμεινε για εννέα μήνες μέχρι το καλοκαίρι του 1875<ref>Carlson (2013), σελ. 30</ref>. Με δεδομένο πως μέλη της οικογένειας του πατέρα του ήταν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, θεωρείται πιθανό πως κατάφεραν με την επιρροή τους να εξασφαλίσουν πως δεν θα υπηρετούσε τη θητεία του<ref>Cheney (2001), σελ. 69</ref>. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα βουνά, ο Τέσλα συνέλαβε δύο ευφάνταστες ιδέες οι οποίες, αν και αδύνατο να υλοποιηθούν στην πράξη, θεωρούνται ενδεικτικές της οικουμενικότητας των εφευρέσεων του. Η πρώτη αφορούσε ένα υποθαλάσσιο δίκτυο σωλήνων που θα επέτρεπε τη γρήγορη αποστολή αλληλογραφίας και δεμάτων από τη μία ήπειρο στην άλλη, και η δεύτερη ένα στάσιμο δακτύλιο κατά μήκος του [[ισημερινός|ισημερινού]] που θα επέτρεπε τους χρήστες του να μεταβαίνουν, χωρίς να μετακινούνται, σε διαφορετικά σημεία της Γης καθώς αυτή θα περιστρεφόταν ως προς το δακτύλιο.
Γραμμή 28:
== Αρχή της σταδιοδρομίας του ==
Ο Τέσλα επέλεξε τη [[Βουδαπέστη]] καθώς εκείνη την περίοδο ο Τιβαντάρ Πούσκας, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, είχε εξασφαλίσει άδεια από τον [[Τόμας Έντισον]] για τη δημιουργία ενός τηλεφωνικού κέντρου στη Βουδαπέστη υπό την επίβλεψη του αδελφού του, Φέρεντς Πούσκας. Καθώς η χρηματοδότηση και οι εργασίες για την εγκατάστασή του δεν είχαν ολοκληρωθεί, ο Τέσλα προσελήφθη τελικά ως τεχνικός σχεδιαστής στο Κεντρικό Τηλεγραφικό Γραφείο της [[Ουγγαρία|Ουγγαρίας]] αποκτώντας πολύτιμη πρακτική εμπειρία. Όταν λίγους μήνες μετά εγκαταστάθηκε τελικά το τηλεφωνικό κέντρο της Βουδαπέστης, ο Φέρεντς Πούσκας προσέλαβε τον Τέσλα, o οποίος κατάφερε να υλοποιήσει αρκετές βελτιώσεις στον εξοπλισμό του κέντρου ενώ όπως ο ίδιος μαρτυρά στην αυτοβιογραφία του τελειοποίησε και έναν τηλεφωνικό [[ενισχυτής|ενισχυτή]], τον οποίο όμως δεν κατοχύρωσε ως ευρεσιτεχνία<ref name="tesla1">{{cite web|last=Tesla|first=Nikola|title=My Inventions The Autobiography of Nikola Tesla|url=http://www.lucidcafe.com/library/96jul/teslaautobio.html|accessdate=22 Ιανουαρίου 2014|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120805011300/http://www.lucidcafe.com/library/96jul/teslaautobio.html|archivedate=2012-08-05|url-status=dead}}</ref>.
Στην αυτοβιογραφία του, ο Τέσλα καταγράφει πως στη Βουδαπέστη αντιμετώπισε ένα σοβαρό νευρικό κλονισμό, τον οποίο ξεπέρασε με τη βοήθεια του συνεργάτη και στενού φίλου του
Μετά την πώληση του τηλεφωνικού κέντρου από τον Πούσκας, προσελήφθη στην Ηλεκτρική Εταιρεία Έντισον (Société Electrique Edison) με έδρα το Ιβρύ (σημερινό [[Ιβρύ-σιρ-Σεν]]), στα περίχωρα του Παρισιού. Ήδη από το 1881 είχε εγκατασταθεί στη [[Γαλλία]] ο στενός συνεργάτης του Έντισον, Τσαρλς Μπάτσελορ, ιδρύοντας τρεις εταιρείες: την Compagnie Continentale Edison (υπεύθυνη για τον έλεγχο των ευρεσιτεχνιών), τη Société Industrielle & Commerciale (υπεύθυνη για την κατασκευή του εξοπλισμού) και τη Société Electrique Edison (υπεύθυνη για την εγκατάσταση συστημάτων). Ήταν η πρώτη φορά που ο Τέσλα ήρθε σε άμεση επαφή με το έργο του Έντισον και απέκτησε βαθύτερη γνώση και εμπειρία γύρω από τις [[γεννήτρια|γεννήτριες]] και τους [[κινητήρας|κινητήρες]].
Γραμμή 38:
Ο Τέσλα έφτασε στη Νέα Υόρκη τον Ιούνιο του 1884 με το πλοίο '''Saturnia'' στα 28 του χρόνια. Αμέσως συναντήθηκε με τον Έντισον, ο οποίος του ανέθεσε την πρώτη του δουλειά: να επισκευάσει τη γεννήτρια του ατμοπλοίου «Όρεγκον» (S. S. ''Oregon''). Με μια ομάδα βοηθών και δουλεύοντας κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο Τέσλα κατάφερε να θέσει τις γεννήτριες του πλοίου σε λειτουργία εντυπωσιάζοντας τον Έντισον και κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του. Δύο ημέρες μετά την άφιξή του, ο Τέσλα ξεκίνησε να εργάζεται στο κατάστημα μηχανικών εργασιών του Έντισον. Οι σχέσεις των δυο ανδρών δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα θερμές. Ο Έντισον ήταν άνθρωπος πρακτικός και βασιζόταν περισσότερο στην εργατικότητα και στις εμπειρίες του, σε αντίθεση με τον Τέσλα που ήταν ένας άνθρωπος με ιδανικά, διανοούμενος και περισσότερο θεωρητικός. Ακόμα είχαν διαφωνίες στο αντικείμενο της εργασίας τους καθώς ο Έντισον ήταν υποστηρικτής της χρήσης του συνεχούς ρεύματος, κυρίως για πρακτικούς λόγους και για ζητήματα ασφάλειας, ενώ ο Τέσλα υποστήριζε τη χρήση του [[Εναλλασσόμενο ρεύμα|εναλλασσόμενου ρεύματος]]. Στο διάστημα που εργάστηκε στο εργαστήριό του, ο Τέσλα επανασχεδίασε τις γεννήτριες του Έντισον βελτιώνοντας την απόδοσή τους και είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη ενός συστήματος [[λαμπτήρας τόξου|λαμπτήρων τόξου]]. Απογοητευμένος από το γεγονός πως το σύστημα που σχεδίασε δεν τέθηκε τελικά σε εφαρμογή, αλλά και επειδή ποτέ δεν ανταμείφθηκε οικονομικά για τις πολύτιμες συνεισφορές του πέρα από τον μισθό του που έφτανε τα 18 δολάρια την εβδομάδα, παραιτήθηκε περίπου έξι μήνες μετά την έναρξη της συνεργασίας του με τον Έντισον<ref>Seifer (1998), σελ. 112</ref><ref>Carson (2013), σελ. 143</ref>.
Ο Τέσλα μετά από κάποιες αποτυχημένες επιχειρηματικές ενέργειες βρίσκει νέο χρηματοδότη για τα πειράματα του το [[1887]]. Ο νέος χρηματοδότης ήταν ο διευθυντής της τηλεγραφικής εταιρείας ''Western Union'' Α. Μπράουν, ο οποίος του έστησε το εργαστήριο του, λίγα τετράγωνα πιο πάνω από το εργαστήριο του [[Τόμας Έντισον|Έντισον]], στην οδό ''
== Η κορύφωση της δόξας και η προσπάθεια χαρακτηρισμού του ως τρελού ==
Γραμμή 49:
[[File:Nikola_Tesla,_with_his_equipment_Wellcome_M0014782.jpg|σύνδεσμος=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Nikola_Tesla,_with_his_equipment_Wellcome_M0014782.jpg|μικρογραφία|Ο Τέσλα στο εργαστήριο του στο [[Κολοράντο Σπρινγκς]]]]
[[File:Tesla_Broadcast_Tower_1904.jpeg|σύνδεσμος=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Tesla_Broadcast_Tower_1904.jpeg|αριστερά|μικρογραφία|165x165εσ|Ο πύργος του Ουόρντεκλιφ στο [[Λονγκ Άιλαντ]] το 1904. Το έργο προοριζόταν για ασύρματη μεταφορά ενέργειας σε πολύ μακρινές αποστάσεις, ωστόσο η χρηματοδότηση διακόπηκε πριν την ολοκλήρωση του]]
Από το [[1898]] έως το [[1903]] ο Τέσλα άλλαξε αρκετούς χρηματοδότες ενώ είχε αποτραβηχτεί σε πειράματα για τη λεγόμενη «ελεύθερη ενέργεια» στο [[Κολοράντο Σπρινγκς]] και στο [[Λονγκ Άιλαντ]], για τα οποία δεν γνωρίζουμε πολλά και τα οποία διακόπηκαν εντελώς ξαφνικά λόγω παύσης χρηματοδότησης όταν αποκάλυψε στο χρηματοδότη του
[[File:Twain_in_Tesla's_Lab.jpg|σύνδεσμος=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Twain_in_Tesla's_Lab.jpg|εναλλ.=Mark Twain in Tesla's lab, 1894|μικρογραφία|Ο [[Μαρκ Τουαίην|Μαρκ Τουέιν]] στο εργαστήριο του Τέσλα το 1894]]
Έως το [[1910]] ο Τέσλα είχε ξεχαστεί ή παραγκωνιστεί λόγω των νέων εφευρέσεων και θεωριών των [[αδερφών Ράιτ]], των [[Μαρία Κιουρί|Μαρί]] και [[Πιέρ Κιουρί]] και του [[Αϊνστάιν]] και της εμμονής του Νικολά να θεωρεί τον εαυτό του και τις εφευρέσεις του υπαίτιους για την έκρηξη στη Τουγκούσκα. Από το [[1915]] έως το [[1917]] κέρδισε πολλές διακρίσεις από διάφορες ακαδημίες αλλά έχασε την ευκαιρία να προταθεί για [[Νόμπελ]] φυσικής από τον [[Τόμας Έντισον|Έντισον]].
Γραμμή 80:
Σύγχρονοι μελετητές του έργου του τον έχουν αποκαλέσει «τον άνθρωπο που εφηύρε τον Εικοστό Αιώνα» και «προστάτη άγιο του σύγχρονου ηλεκτρισμού».
Στις 15 Μαρτίου 2019
Σύμφωνα με όσα έχουν
==Παραπομπές==
|