Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Περίοδος Χιου Φουτ (Οκτώβριος 1957 - Φεβρουάριος 1959): Αφαιρεση παλιου κειμενου, εισαγωγη νεου, ο Ριχτερ δεν φειδεται αρνητικών σχολίων για την ΤΜΤ. Δεν γράφει την λέξη "τρομοκρατική" αλλά την προσθεσα καθως οσα περιγράφει ειναι εκ των πραγμάτων τρομοκρατια.
→‎ΕΟΚΑ και Τουρκοκύπριοι: καλυφθηκε παραπάνω
Γραμμή 60:
 
== ΕΟΚΑ και Τουρκοκύπριοι ==
[[Αρχείο:Image of Fazıl Küçük in 1963.png|μικρογραφία|Ο Τουρκοκύπριος εθνικιστής Φαζιλ Κιουτσιούκ]]
Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ δίχασε περισσότερο τις δυο κοινότητες της Κύπρου. Οι Τουρκοκύπριοι αισθάνονταν άβολα με την πιθανότητα της Ένωσης, διότι στα προηγούμενα ιστορικά παραδείγματα προσάρτησης περιοχών από την Ελλάδα (Κρήτη, Ήπειρος, Μακεδονία), οι Τούρκοι εκτοπίζονταν.<ref name=":23">{{Cite web|url=http://politis.com.cy/article/i-eoka-kai-oi-tourkokuprioi|title=Η ΕΟΚΑ και οι Τουρκοκύπριοι|last=Κτωρής|first=Σώτος|date=2015-04-06 |website=Πολίτης |archiveurl=https://web.archive.org/web/20190118055728/https://politis.com.cy/article/i-eoka-kai-oi-tourkokuprioi|archivedate=2019-01-18 |accessdate=}}</ref> Η ΕΟΚΑ αρχικά, δεν τους αντιμετώπιζε ως εθνικό εχθρό, αλλά μάλλον απαξιωτικά. Ωστόσο, υποστηρίζεται πως η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη λόγω αντίθετων επιδιώξεων.<ref name=":23" />
 
Εξίσου εθνικιστική, αντικομμμουνιστική και σωβινιστική με την ΕΟΚΑ, υπήρξε η ΤΜΤ [[Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης]] ([[τουρκικά]]: ''Türk Mukavemet Teskilati'', TMT),] οργάνωση που ίδρυσε ο Ραούφ Ντεκτάς σε συνεννόηση με την Άγκυρα. Η εμφάνιση και κοινωνική αποδοχή της ΤΜΤ οφείλεται στην αγωνία που δημιουργούσε στους τουρκοκύπριους η προοπτική της Ένωσης. {{sfn|Souter|2017}} H TMT απορρόφησε τις προϋπάρχουσες οργανώσεις όπως τη Volkan και μερικές άλλες όπως οι Κιτέμπ, Καρά Τσετέ (Kara Cete=μαύρη συμμορία), Μέτωπο 9ης Σεπτεμβρίου και 3 Ok (Οk= βέλη). Οι οργανώσεις αυτές είχαν δημιουργηθεί μετά τον τραυματισμό 14 Τούρκων στην επίθεση κατά του αρχηγείου της αστυνομίας στην πλατεία Κονακίου στις 21 Ιουνίου 1955{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=816}}
 
Την άνοιξη του 1958, τόσο η ΕΟΚΑ όσο και η ΤΜΤ ξεκίνησαν τις επιθέσεις σε αριστερούς. Τα μέλη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ ήταν προδότες για την ΕΟΚΑ και την ΤΜΤ {{sfn|Ρίχτερ|2011|p=825}}
 
Στις 12 Ιουνίου 1958, έγινε η Σφαγή στο Κιόνελι. Αγγλικές δυνάμεις απελευθέρωσαν συλληφθέντες έξω από το Κιόνελι, ένα αμιγώς τουρκοκυπριακό χωριό, διατάσσοντας τους να πάνε με τα πόδια στο χωριό τους, το Κοντομενό- ήταν συνηθισμένη πρακτική. Πίσω από τον λόφο, αφού χάθηκαν από τα μάτια των Βρετανών, έπεσαν σε ενέδρα Τουρκοκυπρίων οι οποίοι σκότωσαν 9, τον ένα μάλιστα τον αποκεφάλισαν. Οι υπόλοιποι σώθηκαν χάρη στην επέμβαση της Έφιππης Φρουράς.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=830}}. Οι φόνοι συνεχίστηκαν. Ο Γρίβας έδωσε εντολές οι Έλληνες να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους, αλλά σε καμιά περίπτωση να αντεπιτεθούν. Συνολικά σκοτώθηκαν 25 Ελληνοκύπριοι και 4 Τουρκοκύπριοι τον Ιούνη.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=832}} Επιπλέον, τουρκικός όχλος κατέλαβε το προάστιο της Ομορφίτας, έξω από τη Λευκωσία, ένα μέρος από το Καϊμακλί και στη Λεμεσό συνέβη το ίδιο, διώχνοντας τους Έλληνες και Μαρωνίτες της περιοχής. Ο Γρίβας εξέδιδε διαταγές για τους Έλληνες, να μην επιτίθενται πρώτοι, έπρεπε όμως να οργανώσουν επιστροφή στα σπίτια τους.