Γεώργιος Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

</ref> Το 1947 εκλέχτηκε καθηγητής Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1952 τακτικός καθηγητής και το 1969 τακτικό μέλος στην Ακαδημία Αθηνών. Το 1960 ανέλαβε πρόεδρος της [[Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία|Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας]] και συγκέντρωσε και εξέδωσε πολλά παραμύθια του ελληνικού λαού, φανταστικές αφηγήσεις της λαϊκής λογοτεχνίας, προϊόντα δημώδους λογοτεχνίας, τα οποία αντικατοπρίζουν τον λαϊκό βίο, τα ήθη και τα έθιμα, τις προκαταλήψεις, τις δεισιδαιμονίες και τις αξίες της ζωής. Ήταν ο πρώτος που παρουσίασε λαϊκές αφηγήσεις ταξινομημένες όχι με άξονα τοπικό ή γεωγραφικό, χρονολογικό ή θεαματικό, αλλά σύμφωνα με το διεθνές σύστημα ''"AameAarne-Thompson"''. Για να διευκολύνει μάλιστα τον μελλοντικό ερευνητή, στο τέλος του βιβλίου παρουσιάζει πάντα και τον τύπο στον οποίο ανήκει κάθε παραμύθι (μύθος ζώων, παραμύθι ή ευτράπελη διήγηση) την προέλευσή του και τις παραλλαγές του. Συνέταξε επίσης αρκετά αναγνωστικά για το δημοτικό σχολείο.