Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Υποστήριξη από το εξωτερικό: αρχή, μετάφραση σε εξέλιξη επειδή ο υπολογιστής θα χρειαστεί επανεκκίνηση για να δουλέψει το Λιμπρ Όφις.
Γραμμή 237:
===Γαλλο-βρετανικά σχέδια επέμβασης===
{{Main|Γαλλοβρετανικά σχέδια επέμβασης στον Σοβιετοφινλανδικό πόλεμο|}}
[[Αρχείο:Lapland1940.png|εναλλ.=A drawing shows that the Allies had two possible roads into Finland: through Soviet-occupied Petsamo or through Narvik in neutral Norway.|μικρογραφία|Franco-BritishΗ supportαγγλογαλλική wasυποστήριξη offeredθα onπαρεχόταν theεφόσον conditionοι theirδυνάμεις forcesτους couldθα passμπορούσαν freelyνα fromπεράσουν ελεύθερα από το [[NarvikΝάρβικ]] throughτης [[Neutral countryΟυδετερότητα|neutralουδέτερης]] NorwayΝορβηγίας andκαι SwedenΣουηδίας insteadκαι ofόχι theαπό difficultτο passageδύσκολο throughπέρασμα Soviet-occupiedστο κατεχόμενο από τους Σοβιετικούς [[Pechengsky District|PetsamoΠέτσαμο]]. ]]
Η Γαλλία ήταν ένας από τους πρώτους υποστηρικτές της Φινλανδίας στον πόλεμο. Οι Γάλλοι τον έβλεπαν ως ευκαιρία αποδυνάμωσης των Σοβιετικών (σύμμαχοι των Γερμανών) μέσω εισβολής των Φινλανδών στη Σοβιετική Ένωση. Η Φινλανδία είχε άλλο ένα κίνητρο, προτιμώντας να έχει μεγάλο πόλεμο σε ένα απομακρυσμένο σημείο της Ευρώπης παρά σε γαλλικό έδαφος. Οι Γάλλοι σχεδίαζαν να επανοπλίσουν τις [[Πολωνικές Ένοπλες Δυνάμεις στη δύση|πολωνικές ομάδες εξόριστων]] και να τους μεταφέρουν στο φινλανδικό λιμένα Πέτσαμο, στην Αρκτική. Άλλη μια πρόταση ήταν μια μαζική αεροπορική εισβολή των [[Πετρελαιοπηγές του Καυκάσου|πετρελαιοπηγών του Καυκάσου]] σε συνεργασία με την Τουρκία.<ref name="Trotter_235-236">[[Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939#Trotter2002|Trotter (2002)]], pp. 235–236</ref>
 
Γραμμή 244:
Στις 19 Δεκεμβρίου ο γάλλος πρωθυπουργός [[Εντουάρ Νταλαντιέ]] εισήγαγε το σχέδιο του στο γενικό προσωπικό και το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο. Στο σχέδιο του ο Νταλαντιέ δημιούργησε μια σύνδεση μεταξύ του πολέμου και του σιδηρομεταλλεύματος στην Σουηδία.<ref name="Edwards_145" /> Υπήρχε κίνδυνος ότι η Φινλανδία θα μπορούσε να πέσει υπό σοβιετική ηγεμονία, ενώ η Ναζιστική Γερμανία θα μπορούσε να εισβάλει και να κατέχει Σουηδία και Νορβηγία. Αυτές οι δύο δικτατορίες θα μπορούσαν να διαιρέσουν την Σκανδιναβία μεταξύ τους, όπως είχαν κάνει ήδη με την Πολωνία. Το κύριο κίνητρο Γάλλων και Βρετανών ήταν να μειώσουν την πολεμική ικανότητα των Γερμανών.<ref name="Edwards_146">[[Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939#Edwards2006|Edwards (2006)]], p. 146</ref>
 
Η Επιτροπή Στρατιωτικού Συντονισμού συγκλήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου στο Λονδίνο.<ref name="Edwards_146" /> Το [[Αγγλογαλλικό Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο]] εξελέγη για να στείλει επιστολές στην Νορβηγία και τη Σουηδία στις 27 Δεκεμβρίου, ζητώντας από τις δύο χώρες να βοηθήσουν τη Φινλανδία και να προσφέρουν στήριξη στις συμμαχικές δυνάμεις. Οι δύο χώρες απέρριψαν την προσφορά στις 5 Ιανουαρίου 1940.<ref name="Trotter_237" /> TheΟι AlliesΣύμμαχοι cameεπανήλθαν upμε withνέο a new planσχέδιο, inστο whichοποίο theyζητούσαν wouldαπό demandτη thatΝορβηγία Norwayκαι andστη SwedenΣουηδία giveνα themεπιτρέψουν rightτην ofδιέλευση passageσυμμαχικών byστρατευμάτων citingβάσει aενός Leagueψηφίσματος ofτης NationsΚοινωνίας resolutionτων as justificationΕθνών. TheΤα expeditionστρατεύματα troopsτης wouldαποστολής disembarkθα atαποβιβάζονταν theστο Norwegianνορβηγικό portλιμένα ofΝάρβικ Narvikκαι andθα proceedέφταναν byστην railΦινλανδία towardμέσω Finlandσιδηροδρόμου, passingπερνώντας throughαπό theτα Swedishσουηδικά oreορυχεία fields on the wayσιδηρομεταλλευμάτων. ThisΗ demandαπαίτηση wasεστάλη sentστη toΝορβηγία Norwayκαι andτη SwedenΣουηδία onστις 6 January,Ιανουαρίου butαλλά itαπορρίφθηκε was likewise rejected six6 daysμέρες laterμετά.<ref>[[Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939#Trotter2002|Trotter (2002)]], pp. 237–238</ref>
 
Οι Σύμμαχοι δεν το έβαλαν κάτω και διαμόρφωσαν το τελικό σχέδιο τους στις 29 Ιανουαρίου. Πρώτα οι Φινλανδοί θα έκαναν επίσημο αίτημα για βοήθεια. Ύστερα οι Σύμμαχοι θα ζητούσαν άδεια από τη Νορβηγία και τη Σουηδία να μεταφέρουν τους "εθελοντές" κατά μήκος της επικράτειας τους. Τέλος, για να προστατέψουν την γραμμή προμήθειας από γερμανικές ενέργειες, οι σύμμαχοι θα έστελναν μονάδες που θα αποβιβάζονταν από τα λιμάνια του [[Νάμσος]], του [[Μπέργκεν]] και του [[Τρόντχαϊμ]]. Η επιχείρηση απαιτούσε την αποστολή 100.000 Βρετανών στρατιωτών και 35.000 Γάλλων στρατιωτών με αεροπορική και ναυτική υποστήριξη. Οι προμήθειες θα έφευγαν στις 12 Μαρτίου και οι αποβιβάσεις θα ξεκινούσαν στις 20 Μαρτίου.<ref>[[Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939#Trotter2002|Trotter (2002)]], pp. 238–239</ref> Ο πόλεμος τελείωσε στις 13 Μαρτίου, ακυρώνοντας τα αγγλογαλλικά σχέδια να αποβιβάσουν στρατεύματα στη Φινλανδία μέσω της Βόρειας [[Σκανδιναβία|Σκανδιναβίας]].<ref name="Trotter_239">[[Winter War#Trotter2002|Trotter (2002)]], p. 239</ref>
Stymied but not yet dissuaded from the possibility of action, the Allies formulated a final plan on 29 January. First, the Finns would make a formal request for assistance. Then, the Allies would ask Norway and Sweden for permission to move the "volunteers" across their territory. Finally, in order to protect the supply line from German actions, the Allies would send units ashore at [[Namsos (town)|Namsos]], [[Bergen]], and [[Trondheim]]. The operation would have required 100,000 British and 35,000 French soldiers with naval and air support. The supply convoys would sail on 12 March and the landings would begin on 20 March.<ref>[[Σοβιετοφινλανδικός πόλεμος του 1939#Trotter2002|Trotter (2002)]], pp. 238–239</ref> The end of the war on 13 March cancelled Franco-British plans to send troops to Finland through Northern [[Scandinavia]].<ref name="Trotter_239">[[Winter War#Trotter2002|Trotter (2002)]], p. 239</ref>
 
==Η συνθήκη της Μόσχας==