Άττις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η πρώτη λογοτεχνική αναφορά στον Άττι είναι το θέμα ενός από τα πιο διάσημα ποιήματα του [[Γάιος Βαλέριος Κάτουλλος|Κάτουλλου]]<ref>Poem 63. Grant Showerman, "[https://books.google.com/books?id=xnTUrdpsV4gC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false Was Attis at Rome under the Republic?]" ''Transactions and Proceedings of the American Philological Association'' 31 (1900), pp. 46–59.</ref>, αλλά φαίνεται ότι ο Άττις δεν λατρευόταν στη Ρώμη μέχρι την πρώιμη Αυτοκρατορία<ref>Lambrechts 1962.</ref>. Ο [[Όσκαρ Ουάιλντ|Όσκαρ Γουάιλντ]] αναφέρει τον αυτο-ακρωτηριασμό του Ατίτη στο ποίημά του «Η Σφίγγα»: «Και ο Άττις με το αιματοβαμένο μαχαίρι του ήταν καλύτερος από αυτό που είμαι». <ref>"The Sphinx", Oscar Wilde, [http://www.gutenberg.org/ebooks/1057 ''Poems,'' Project Gutenberg, Ebook 1057, 1997.].</ref>

 

[[Αρχείο:The_great_mother_of_the_gods_(1901)_(14594571307).jpg|αριστερά|μικρογραφία|300x300εσ| Το αρχαίο ρωμαϊκό άγαλμα του θεού Άττι στην Ostia, τώρα στο Μουσείο του Λατερανού. ]]

Η πιο σημαντική απεικόνιση του Άττι είναι το άγαλμα που ανακαλύφθηκε στην Οστία κοντά στο στόμιο του ποταμού της Ρώμης. Το άγαλμα αναπαριστά τον Άττι σε ανάκλιση, μετά από τον ευνουχισμό. Στο αριστερό του χέρι κρατάει ραβδί βοσκού και στο δεξί ένα [[Ροδιά|ρόδι]]. Το κεφάλι του είναι στεφανωμένο με στεφάνι από φρούτα, χάλκινες ακτίνες ήλιου και μια ημισέληνο. Ανακαλύφθηκε το 1867 στην πεδιάδα του Magna Mater μαζί με άλλα αγάλματα. Τα αντικείμενα φαίνεται ότι κρύφτηκαν εκεί στην ύστερη αρχαιότητα. Ένα χυτό γύψινο αντίγραφο βρίσκεται σήμερα στην αψίδα του Ιερού του Άττι στο Magna Mater, ενώ το πρωτότυπο βρίσκεται στα Μουσεία του Βατικανού<ref>{{Cite web|url=http://www.ostia-antica.org/regio4/1/1-3.htm|title=Regio IV – Regio I – Santuario di Attis (IV, I, 3)|ημερομηνία=13 May 2006|website=www.ostia-antica.org}}</ref>.

 

 

== Παραπομπές ==

 

 

[[Κατηγορία:Φρυγικές θεότητες|Αττις]]