Γεράρδος ΣΤ΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
{{χωρίς παραπομπές|21|09|2017}}
Ο '''Γκέρχαρτ ΣΤ΄''', εξελληνισμένα '''Γεράρδος ΣΤ΄ κόμης του Χόλσταϊν-Ρένντσμπουρκ''' ή '''Γεράρδος Β΄ δούκας του Σλέσβιχ''' (''Gerhard VI. (Holstein-Rendsburg)'', περί το [[1367]] - [[1404]]) από τον [[Οίκος του Σάουμμπουρκ|Οίκο του Σάουμμπουρκ]] ήταν κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ ([[1382]] - [[1404]]) και δούκας του Σλέσβιχ ([[1386]] - [[1404]]) μέλος του [[Οίκος του Σάουμμπουργκ|Οίκου του Σάουμμπουρκ]] ήταν γιος του [[Ερρίκος Β΄ του Χόλσταϊν-Ρένντσμπουρκ|Ερρίκου Β΄]] και της [[Ίνγκεμποργκ του Μεκλεμβούργου-Σβερίν]]. Με τον θάνατο του πατέρα του (1384) ο ίδιος και ο μικρότερος αδελφός του [[Αλβέρτος Β΄ του Χόλσταϊν-Ρένντσμπουρκ]] συγκυβέρνησαν μαζί με τον θείο τους [[Νικόλαος του Χόλσταϊν-Ρένντσμπουρκ|Νικόλαο]], μετά την παραίτηση του θείου τους (1386) ο [[Όλαφ Β΄ της Δανίας]] τον όρισε δούκα του Σλέσβιχ.
Το 1390 ο Γεράρδος και ο αδελφός του κληρονόμησαν το Χόλσταϊν-Κίελο το οποίο περιελάμβανε το διαλυμένο από το 1350 Πλόν, μετά τον θάνατο του θείου τους τα δυο αδέλφια μοίρασαν τα εδάφη τους ο μεγαλύτερος Γεράρδος κληρονόμησε το Σλέσβιχ και το Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ και ο μικρότερος Αλβέρτος Β΄ το Χόλσταϊν-Σεγζέμπεργκ. Ο Γεράρδος κληρονόμησε και το Σεγζέμπεργκ μετά τον θάνατο του Αλβέρτου κυβερνώντας πλέον σε ολόκληρο το Χόλσταϊν εκτός από την περιοχή του Χόλσταϊν-Πίνεμπεργκ. Έπεσε στην ''μάχη του Χάμ'' στις 4 Αυγούστου 1404 στις προσπάθειες του να υποτάξει το Ντίτμαρς.
| |||