Γρηγόρης Γρηγορίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές|27|02|2015}}{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Γρηγόρης Γρηγορίου''' ([[1 Ιουνίου]] [[1919]] – [[4 Σεπτεμβρίου]] [[2005]]) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης.

Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] (τον Ιούνιο του 1919), γιος του γνωστού τότε δικηγόρου Μιχάλη Γρηγορίου. Σπούδασε Νομική και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και ξένες γλώσσες, πήρε μαθήματα στο θεατρικό τμήμα της Πανεπιστημιακής Λέσχης αλλά τελικά έγινε αυτοδίδακτος [[σκηνοθέτης]]. Κατά την περίοδο της [[Κατοχή|κατοχής]], έλαβε μέρος στη [[μάχη της Κρήτης]], συνελήφθη από τους Γερμανούς, δραπέτευσε και έπειτα προσχώρησε και πολέμησε μέσα από τις γραμμές του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]]. Από το [[1942]] μέχρι το [[1949]] εργάστηκε στο Νομικό Τμήμα της ΑΕΤΕ (την προκάτοχο του σημερινού ΟΤΕ). Σκηνοθέτης κινηματογράφου από το [[1949]] και του θεάτρου από το [[1951]]. Το [[1948]] έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία [[Ο Κόκκινος Βράχος]].

Η ταινία του [[Πικρό ψωμί]] ([[1951]]) θεωρείται σταθμός για τον ελληνικό κινηματογράφο ως η πρώτη νεορεαλιστική ελληνική ταινία στην οποία συνδύασε τον Ιταλικό [[Νεορεαλισμός|νεορεαλισμό]] με την ελληνική πραγματικότητα ασκώντας κριτική στην εξουσία.

Σταμάτησε την κινηματογραφική του δραστηριότητα το [[1971]] με τριάντα μεγάλου μήκους ταινίες στο ενεργητικό του. Επίσης, ο Γρηγόρης Γρηγορίου σκηνοθέτησε και πολλά θεατρικά έργα στο ραδιοφωνικό [[Θέατρο της Δευτέρας]] της κρατικής ραδιοφωνίας, ενώ από το [[1949]] υπήρξε συνιδρυτής της Κινηματογραφικής Σχολής του Λυκούργου Σταυράκου και από το [[1957]] καθηγητής Δραματικής Σχολής.

Έντονη ήταν και η παρουσία του στην τηλεόραση με τη σκηνοθεσία του στις "Αθάνατες ιστορίες αγάπης", "Καποδίστριας" καθώς και σε σειρά θεατρικών έργων στην ΕΡΤ. Η τηλεοπτική σειρά του λογοτεχνικού έργου [[Λωξάντρα]] γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπως και η εκπομπή [[Να η ευκαιρία]] που συνέβαλε στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνών. Από το [[1984]] μέχρι το [[1990]] παρουσίαζε και συντόνιζε την εβδομαδιαία εκπομπή ''Στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου''.