Κάλλιο Φωκίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην αρχαιότητα το Κάλλιον ή αρχαία '''Καλλίπολις''' βρισκόταν βορειοδυτικά του Λιδωρικίου, στη θέση “Στενό”, όπου μεταγενέστερα κτίστηκε το κάστρο του Βελούχοβου. Ο [[Θουκυδίδης]] αναφέρει τους Καλλιείς και την πόλη τους ως το ανατολικότερο μέρος της [[Αιτωλείς|αιτωλικής φυλής]] των [[Οφιονεία|Οφιονέων]]<ref>Τοὺς δὲ Αἰτωλοὺς οὐκ ἐλάνθανεν αὕτη ἡ παρασκευὴ οὔτε ὅτε τὸ πρῶτον ἐπεβουλεύετο, ἐπειδή τε ὁ στρατὸς ἐσεβεβλήκει, πολλῇ χειρὶ ἐπεβοήθουν πάντες, ὥστε καὶ οἱ ἔσχατοι Ὀφιονέων οἱ πρὸς τὸν Μηλιακὸν κόλπον καθήκοντες Βωμιῆς καὶ Καλλιῆς ἐβοήθησαν. - ΘουκιδίδηςΘουκυδίδης, "Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου" Ιστοριών Γ΄</ref>. Δεν αποκλείεται το Κάλλιον να αποτέλεσε διοικητικό κέντρο όλων των Οφιονέων, σύμφωνα με τις μαρτυρίες του [[Παυσανίας|Παυσανία]] <ref>Ελλάδος Περιήγησις 10.22.6</ref> και του [[Στέφανος ο Βυζάντιος|Στέφανου Βυζάντιου]] (που ονομάζει την πόλη Σόλλιον και Φάκιον). Στην [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστική περίοδο]], σύμφωνα με επιγραφικές μαρτυρίες, η πόλη ονομαζόταν Καλλίπολις. Παρότι σώζονται ίχνη κατοίκησης από τα [[Γεωμετρική εποχή|Γεωμετρικά χρόνια]], η Καλλίπολις κατοικήθηκε οργανωμένα από τον [[4ος αιώνας π.Χ.|4ο αιώνα π.Χ.]] Η άνθισή της συνδέεται ενδεχομένως με την ανάπτυξη της [[Αιτωλική Συμπολιτεία|Αιτωλικής Συμπολιτείας]]. Βρισκόταν σε ιδιαίτερα στρατηγική θέση και ίσως γι' αυτό υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή του κατά την επέλαση των [[Γαλατικές επιδρομές στην Ελλάδα|Γαλατών]] το [[279 π.Χ.]]<ref name=":1" />. Κατόπιν της εκστρατείας των Γαλατών, η πόλη ανοικοδομήθηκε εκ νέου<ref name=":2">{{Cite web|url=http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=4923|title=Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού {{!}} Κάλλιον|website=odysseus.culture.gr|accessdate=2017-09-15}}</ref>. Αρκετοί Καλλιπολίτες, όπως προκύπτει από τα επιγραφικά δεδομένα, αναρριχήθηκαν σε αξιώματα της [[Αιτωλική Συμπολιτεία|Αιτωλικής Συμπολιτείας]]. Επίσης, οι ανασκαφές αποκάλυψαν μια πόλη ακμάζουσα, με πολιτειακή οργάνωση, ιερά και οικονομική άνθιση. Οι κάτοικοι όμως φαίνεται ότι ενεπλάκησαν ενεργά στις πολιτικές διαμάχες του [[2ος αιώνας π.Χ.|2ου αι. π.Χ.]] σχετικά με τη θέση που έπρεπε να πάρουν ως προς τους [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίους]]. Μετά τη [[μάχη της Πύδνας]] (167 π.Χ.) φαίνεται πως το Κάλλιον καταστρέφεται από πυρκαγιά, που οφειλόταν ενδεχομένως σε εμπρησμό. Τον [[9ος αιώνας|9ο αιώνα]] αναφέρεται ως έδρα του επισκόπου το Λιδωρίκι, που διαδέχθηκε το Κάλλιο ως διοικητικό κέντρο της ορεινής Δωρίδας. Τον [[14ος αιώνας|14ο]] και [[15ος αιώνας|15ο]] αιώνα αναφέρεται μόνο το κάστρο του Λιδωρικίου, που μάλλον ταυτίζεται με τα μεσαιωνικά ερείπια των κτηρίων και της οχύρωσης, που σώζονται στη θέση της αρχαίας ακρόπολης<ref name=":2" />.