Πτολεμαίος ΙΒ΄ Αυλητής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 35:
Μετά τη δολοφονία του [[Πτολεμαίος ΙΑ' Αλέξανδρος Β'|Πτολεμαίου ΙΑ' Αλεξάνδρου Β']] από τον [[Αλεξάνδρεια|αλεξανδρινό]] όχλο, το κράτος βρέθηκε σε δυσμενή κατάσταση καθώς δεν υπήρχαν πλέον νόμιμοι απόγονοι του [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίου Α']], με εξαίρεση την [[Κλεοπάτρα Σελήνη Α']] και τους πρίγκιπες των [[Δυναστεία των Σελευκιδών|Σελευκιδών]] που έφεραν πτολεμαϊκό αίμα. Η λύση στην οποία κατέληξαν ήταν δύο υιοί του Πτολεμαίου Θ' Λάθυρου από μια παλλακίδα. Καθώς η πλήρωση του θρόνου ήταν επείγον ζήτημα προτού επεμβεί η [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρώμη]], ο ένας ονομάστηκε βασιλιάς της Αιγύπτου και ο δεύτερος βασίλεψε στην [[Κύπρος|Κύπρο]], όντας γνωστός σήμερα ως [[Πτολεμαίος της Κύπρου]]. Η μητέρα των δύο παιδιών μας είναι άγνωστη, όπως και η καταγωγή της, αν και το γεγονός πως οι Αλεξανδρινοί τη δέχτηκαν το γιο της ως διάδοχο αφήνει μια υπόνοια πως καταγόταν από αριστοκρατική ελληνική οικογένεια.
 
Ο [[Κικέρων]] αναφέρει πως όταν κλήθηκε να ανέβει στοστον θρόνο ο Πτολεμαίος ΙΒ' ήταν ένα αγόρι στη [[Συρία]]. Πιθανολογείται πως όταν παλαιότερα είχε σταλεί ο μετέπειτα βασιλιάς Πτολεμαίος ΙΑ' στην [[Κως|Κω]], μαζί του βρισκόταν και τα δύο νόθα αγόρια του Πτολεμαίου Θ', όπου και αιχμαλωτίστηκαν από το [[Μιθριδάτης Στ' Ευπάτωρ|Μιθριδάτη Στ' του Πόντου]] το [[88 π.Χ.]] Αυτό ίσως να αποτελεί εξήγηση του γιατί ο [[Αππιανός]] υποστήριξε πως οι δύο κόρες του Μιθριδάτη νυμφεύθηκαν το βασιλιά της Αιγύπτου και της Κύπρου. Ωστόσο αυτό το γεγονός είναι δύσκολο να τοποθετηθεί κάπου ιστορικά. Ένα πιθανό σενάριο είναι να ήθελε εξαρχής ο Μιθριδάτης να ανεβάσει στοστον θρόνο τα δύο αγόρια, ως αντιπολίτευση της Ρώμης και του δικού της εκλεκτού, του Πτολεμαίου ΙΑ', οπότε ένας λογικός τρόπος να τους δέσει με τα δικά του συμφέροντα να ήταν ο γάμος με τις κόρες του. Όπως και να έγιναν τα πράγματα, κατά την άνοδό του στοστον θρόνο ο Πτολεμαίος ΙΒ' νυμφεύθηκε την Κλεοπάτρα Τρύφαινα, γνωστή ως [[Κλεοπάτρα Ε' της Αιγύπτου|Κλεοπάτρα Ε']], η καταγωγή της οποίας δεν είναι εξακριβωμένη. Επρόκειτο μάλλον για αδερφή του από τον ίδιο πατέρα ή ξαδέρφη του και κόρη του [[Πτολεμαίος Ι' Αλέξανδρος|Πτολεμαίου Ι']].
 
Η άνοδος του Πτολεμαίου στοστον θρόνο σήμανε ρήξη στις σχέσεις της Αλεξάνδρειας με τη Ρώμη. Η Ρωμαίοι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το νέο βασιλιά. Στη Ρώμη εμφανίστηκε ένα επίσημο έγγραφο το οποίο υποστηρίχθηκε ότι αποτελούσε τη διαθήκη και τελευταία επιθυμία του Πτολεμαίου ΙΑ', ΄στην οποία, όπως στο παρελθόν έκαναν ο [[Άτταλος Γ' της Περγάμου]] και ο [[Πτολεμαίος Απίων]], κληροδοτούσε το βασίλειό του στη Ρώμη. Παράλληλα το [[75 π.Χ.]] έκαναν την εμφάνισή τους και άλλοι διεκδικητές του αιγυπτιακού θρόνου. Δεν ήταν άλλοι από τα παιδιά ή εγγόνια της Κλεοπάτρας Σελήνης Α'. Πράγματι η μητέρα τους ήταν το μοναδικό νόμιμο μέλος της δυναστείας που παρέμενε στη ζωή, και οι γιοι της πίστεψαν πως η Ρώμη θα υποστήριζε τα δικαιώματά τους. Εν τούτοις, τα πράγματα δεν έγιναν έτσι. Τη Ρώμη συνέφερε να υπάρχει στον αλεξανδρινό θρόνο ένας βασιλιάς περιορισμένης αναγνώρισης τον οποίο και θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν όποτε το έκριναν σκόπιμο, παρά ένας βασιλιάς που θα ένωνε τα βασίλεια της Αιγύπτου και των Σελευκιδών. Τα αγόρια απέτυχαν στη Ρώμη παρά τις αξιόλογες προσπάθειές τους και έπεσαν μάλιστα θύματα κλοπής στη [[Σικελία]], ενώ επέστρεφαν σπίτι.
 
== Ο κίνδυνος της Ρώμης ==
Γραμμή 54:
Πίσω στην Αλεξάνδρεια διέμενε η οικογένεια του Αυλητή που δεν τον είχε συνοδέψει στη Ρώμη. Ο λαός αναγνώριζε ως κυβερνήτες τη [[Βερενίκη Δ' της Αιγύπτου|Βερενίκη Δ']], κόρη του Αυλητή, και την Κλεοπάτρα Ε' Τρύφαινα, τη σύζυγό του (ή μια κόρη του με το ίδιο όνομα κατά μια εκδοχή). Όπως και να έχει η τελευταία πέθανε αφήνοντας τη νεαρή Βερενίκη μόνη Βασίλισσα του Νείλου.
 
Από το 58 μέχρι και το τέλος του [[57 π.Χ.]] ο Πτολεμαίος ΙΒ' παρέμεινε στη Ρώμη ή σε εξοχική βίλα του Πομπήιου, απασχολημένος με δωροδοκίες και υποσχέσεις σε συγκλητικούς. Θεωρείται επίσης πως διέταξε την εξόντωση μιας ομάδας απεσταλμένων από την Αλεξάνδρεια. Αποκομμένος από τα πλούτη του βασιλείου του αναγκάστηκε να δανείζεται και να χρεώνεται σε Ρωμαίους χρηματοδότες. Τελικά το [[57 π.Χ.]] αποφασίστηκε να παρέμβει η Ρώμη ώστε ο Πτολεμαίος να επιστρέψει στοστον θρόνο του, όμως δεν πάρθηκε απόφαση σχετικά με το ποιος θα αναλάβει την αποστολή μιας και οι αντιμαχόμενες παρατάξεις βρισκόταν σε αναβρασμό. Τελικά ο Πτολεμαίος αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερο να φύγει από την πόλη, και έτσι βρέθηκε στην [[Έφεσος|Έφεσο]], στο [[Ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο|Ναό της Αρτέμιδος]]. Τις ελπίδες του στήριξε ο Aulus Gabinius, προσκείμενος στον Πομπηίο, αφού του υποσχέθηκε 10.000 τάλαντα.
 
Στο μεταξύ οι Αλεξανδρινοί προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την επιστροφή του Πτολεμαίου ΙΒ' βρίσκοντας έναν νέο σύζυγο κατάλληλο για τη νεαρή τους βασίλισσα. Προσπάθησαν πρώτα με δύο πρίγκιπες των Σελευκιδών. Ο πρώτος ήταν γιος της Κλεοπάτρας Σελήνης Α', που πιθανώς ήταν ο νεότερος από τους δύο αδερφούς που χρόνια πριν διεκδίκησαν τα δικαιώματά του στη Ρώμη. Ωστόσο πέθανε όσο οι διαπραγματεύσεις βρίσκονταν σε εξέλιξη. Κατόπιν οι προσπάθειες στράφηκαν σε έναν εγγονό του [[Αντίοχος Η' Γρυπός|Αντίοχου Η' του Γρυπού]] και της Τρύφαινας, που ονομαζόταν [[Φίλιππος Β' Φιλορωμαίος|Φίλιππος]] και τον οποίο ο Gabinius απέτρεψε από το να ανταποκριθεί στην πρόσκληση. Κατόπιν οι Αλεξανδρινοί κάλεσαν έναν άντρα με το όνομα [[Σέλευκος Ζ' Κυβιοσάκτης|Σέλευκος]], που υποστήριξε πως συνδεόταν με κάποιο τρόπο με το βασιλικό οίκο, ίσως από την μεριά των Σελευκιδών βασιλέων. Όταν έκανε την εμφάνισή του, αποδείχτηκε πως είχε τόσο αποτρόπαια εμφάνιση και συμπεριφορά, που οι Αλεξανδρινοί τον ονόμασαν Κυβιοσάκτη, δηλαδή έμπορα αλμυρών ψαριών. Κατά συνέπεια η Βερενίκη, μετά από μερικές μέρες στο πλάι ενός τέτοιου άντρα, αποφάσισε να διατάξει το στραγγαλισμό του.
 
Κατόπιν ήρθε στο προσκήνιο ένας άντρας με το όνομα [[Αρχέλαος της Αιγύπτου|Αρχέλαος]]. Ο πατέρας του, που έφερε το ίδιο όνομα, ήταν ένας από τους αρχιστράτηγους του Μιθριδάτη και πέρασε στο Ρωμαϊκό στρατόπεδο πριν τον τελευταίο Μιθριδατικό πόλεμο. Ο νεαρός Αρχέλαος υποστήριξε πως στην πραγματικότητα ήταν γιος του ίδιου του Μιθριδάτη και κατ’ επέκταση μακρινός συγγενής των Πτολεμαίων. Ο ίδιος ο Πομπηίος του είχε δώσει μια καλή θέση στον Πόντο. Το χειμώνα του [[56 π.Χ.|56]] – [[55 π.Χ.]] ο Αρχέλαος έφτασε στην Αίγυπτο, παντρεύτηκε τη Βερενίκη και ανέβηκε στοστον θρόνο.
 
== Επιστροφή στην Αίγυπτο ==
Την Άνοιξη του [[55 π.Χ.]] ο Gabinius εισέβαλε στην Αίγυπτο, έχοντας μαζί του τον Πτολεμαίο ΙΒ'. Αρχηγός του ιππικού του ήταν ένας νεότατος [[Μάρκος Αντώνιος]]. Ο Αρχέλαος προσπάθησε να πολεμήσει αλλά ο στρατός του δεν τον υπάκουσε και ο ίδιος έπεσε στο πεδίο της μάχης. Ο Πτολεμαίος ΙΒ' Αυλητής εγκαταστάθηκε και πάλι στοστον θρόνο της Αιγύπτου χάρις στο ρωμαϊκό στρατό.
 
Μια από τις πρώτες πράξεις του Πτολεμαίου μετά την επιστροφή του ήταν η θανάτωση της κόρης του Βερενίκης Δ' που υπονόμευσε την εξουσία του. Του απέμειναν τέσσερα ακόμη παιδιά: το μεγαλύτερο ήταν ένα κορίτσι δεκατεσσάρων ετών με το όνομα [[Κλεοπάτρα Ζ' της Αιγύπτου|Κλεοπάτρα]]. Ακόμη μια άλλη κόρη με το όνομα [[Αρσινόη Δ' της Αιγύπτου|Αρσινόη]], ένα με τέσσερα χρόνια νεότερη και δύο γιους με το όνομα Πτολεμαίος, περίπου έξι και τεσσάρων ετών αντίστοιχα. Αργότερα ειπώθηκε πως η Κλεοπάτρα, ήδη από την πρώτη τους γνωριμία, έκανε εντύπωση στο νεαρό αξιωματικό του ιππικού, τον Μάρκο Αντώνιο.
Γραμμή 130:
|-
!58 π.Χ.
|Η Ρώμη κατακτά την Κύπρο, ενώ ο βασιλιάς της και αδερφός του Πτολεμαίου ΙΒ', ο [[Πτολεμαίος της Κύπρου]], αυτοκτονεί. Η επιλογή του Πτολεμαίου ΙΒ' να μην κινηθεί σε βοήθεια του αδερφού του τού στοιχίζει το θρόνο. ΣτοΣτον θρόνο ανέρχεται η κόρη του Βερενίκη Δ' στην οποία προτείνονται μια σειρά από σύζυγοι.
|-
!57 π.Χ.
Γραμμή 136:
|-
!56/55 π.Χ.
|Ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Συρίας, ο Gabinius, δωροδοκείται από τον Πτολεμαίο ΙΒ' και συμφωνεί να υποστηρίξει το αίτημά του. ΣτοΣτον θρόνο της Αιγύπτου κάθεται για λίγο ο [[Αρχέλαος της Αιγύπτου|Αρχέλαος]].
|-
!55 π.Χ.
|Ρωμαϊκή δύναμη καταλαμβάνει την Αλεξάνδρεια τοποθετώντας εκ νέου τον Πτολεμαίο ΙΒ' στοστον θρόνο. Η Βερενίκη εκτελείται τον Ιούλιο. Οι Ρωμαίοι παραμένουν για να φυλάνε την πόλη. Η Κλεοπάτρα Ζ' γνωρίζει τον [[Μάρκος Αντώνιος|Μάρκο Αντώνιο]], αξιωματικό του ρωμαϊκού ιππικού.
|-
!