Κιλίμι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
όλο το κείμενο γιατί ήταν ασυνάρτητο και παραπλανητικό σε σχέση με το θέμα |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|20|12|2018}}
Το '''κιλίμι''' είναι ένας είναι χειροποίητος τάπητας, χωρίς πέλος, από πρόβειο συνήθως μαλλί και βαμβάκι που αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής λαϊκής τέχνης και ένα βασικό στοιχείο της διακόσμησης του παραδοσιακού νοικοκυριού σε όλη την Ελλάδα. Για την ύφανσή του χρησιμοποιείται ο όρθιος αργαλειός αλλά και ο οριζόντιος με πατήθρες.
'''Ετυμολογία'''
Η λέξη κιλίμι είναι τούρκικη αραβικής όμως προέλευσης (gilim).Πρωτοεμφανίζεται σε μια ανώνυμη γεωγραφική πραγματεία του τέλους του 10ου αιώνα το «Hadudal Alam» ή «Σύνορα του κόσμου» και σε ένα περσικό χειρόγραφο των αρχών του 11ου αιώνα το «Shahnameh» ή «βιβλίο των Βασιλέων» του Ferdowsi (Πετσόπουλος,1990, σ.7). Σύμφωνα με τον Collingwood η λέξη kilim προέρχεται από την αραβική λέξη κουρτίνα παραπέμποντας στην αρχική χρήση της για αναρτημένα διακοσμητικά υφαντά (1968,σ.141).
'''Τεχνική ύφανσης'''
Η ύφανση του κιλιμιού γίνεται περνώντας με το χέρι το βαμμένο μάλλινο νήμα του υφαδιού ανάμεσα από τα στημόνια εναλλάξ (βασική μορφή ύφανσης). Όταν το κιλίμι υφαίνεται στον όρθιο αργαλειό, με ένα μικρό ξύλινο χτένι το υφάδι χτυπιέται προς τα κάτω καλύπτοντας εντελώς το στημόνι, για να γίνει κρουστό. Το υφάδι δεν διαπερνά όλο το πλάτος του κιλιμιού αλλά περνά μόνο από όσα στημόνια χρειάζεται για την εκτέλεση του σχεδίου (μη συνεχόμενο υφάδι) επιτρέποντας την κάθετη ύφανση ενός χρώματος τοπικά (μέθοδος της ταπισερί). Τα μη συνεχόμενα υφάδια που σχηματίζουν το πολύπλοκο και πολύχρωμο σχέδιο του κιλιμιού δεν συνδέονται μεταξύ τους έτσι σχηματίζονται μικρές σχισμές ανάμεσα τους. Για το λόγο αυτό η μέθοδος ύφανσης του κιλιμιού ονομάζεται ταπισερί με σχισμή. Με την ίδια μέθοδο υφαίνονται τα κινέζικα μεταξωτά (kesi) και οι ευρωπαϊκές ταπισερί.
'''Γεωγραφικές περιοχές που απαντάται σήμερα'''
Το κιλίμι απαντάται στα Βαλκάνια, στην Τουρκία, στον Καύκασο (Γεωργία, Αρμενία, Νταγκεστάν, Αζερμπαϊτζάν, βορειοδυτικό Ιράν), στο Ιράν νότια της Ταυρίδας (Πετσόπουλος, 1990,σ.7) και νοτιοδυτικά στους νομάδες Qashqa’i (Huang,2009,σ.1). Σήμερα η μόνη χώρα που έχει εντάξει την υφαντική αναφέροντας τον όρο κιλίμι στον Αντιπροσωπευτικός Κατάλογος Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco είναι η Βουλγαρία<ref>{{Cite web|url=https://ich.unesco.org/en/lists|title=UNESCO - The tradition of carpet-making in Chiprovtsi|website=ich.unesco.org|language=en|accessdate=2020-01-27}}</ref>.
'''Βιβλιογραφία:'''
Collingwood Peter, (1968) The Techniques of Rug Weaving, London, Faber and Faber.
Πετσόπουλος Γιάννης, (1990) Κιλίμια από τον Δούναβη ως τον Ευφράτη 18ος – 19ος αιώνας, κατάλογος έκθεσης της Galerie Titanium, Αθήνα.
Huang Julia, (2009) Tribeswomen of Iran / Weaving Memories among Qashqa’i Nomads, London-New York, Tauris Academic Studies.
<br />
[[Κατηγορία:Σπίτι]]
| |||