Μινυάδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[ελληνική μυθολογία]] '''Μινυάδες''' ονομάζονταν συλλογικά οι τρεις κόρες του βασιλιά του [[Ορχομενός Βοιωτίας|Ορχομενού]] [[Μινύας|Μινύα]], οι οποίες είχαν τα ιδιαίτερα ονόματα [[Αλκοθόη]], [[Αρσίππη]] και [[Λευκίππη]]. Ο σχετικός με αυτές μύθος έχει πολλές παραλλαγές, αλλά το κοινό στοιχείο είναι ότι σε κάποια εορτή του [[Διόνυσος (μυθολογία)|Διονύσου]] οι Μινυάδες έμεναν στο σπίτι τους κλώθοντας και υφαίνοντας, ενώ οι γυναίκες του Ορχομενού (ή των [[Αρχαία Θήβα|Θηβών]]) έτρεχαν στα βουνά για να λατρέψουν τον θεό. Για την περιφρόνησή τους προς τη λατρεία του, ο Διόνυσος τιμώρησε τις Μινυάδες: Τους ενέβαλε τρέλα (μανία) ώστε να δουν τους εαυτούς τους τυλιγμένους από [[Κισσός (φυτό)|κισσό]] και [[Αμπέλι|αμπελόφυλλα]], ενώ από τη στέγη έσταζε πάνω τους [[κρασί]] και [[γάλα]]. Μυστηριώδη φώτα φάνηκαν στις αίθουσες των ανακτόρων του Ορχομενού, ενώ ακούστηκαν φωνές από άγρια ζώα και ήχοι από [[Αυλός|αυλούς]] και [[Τύμπανο|τύμπανα]]. Μετά από αυτά, οι Μινυάδες άρπαξαν τον μικρό [[Ίππασος (μυθολογία)|Ίππασο]], γιο της Λευκίππης, και τον καταξέσκισαν (η αρχαία λέξη είναι ''«σπαραγμός»'') γιατί τον πέρασαν για μικρό [[Ελάφι|ελαφάκι]]. Τελικά στεφανώθηκαν με κισσούς και έτρεξαν να συναντήσουν τις άλλες γυναίκες που εόρταζαν στα βουνά.