Ολλανδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

=== ΑψβουργικέςΑμβουργικές Κάτω Χώρες (1519 - 1581) ===

Η ευρύτερη περιοχή της σημερινής Ολλανδίας, μαζί με το σημερινό [[Βέλγιο]], το [[Λουξεμβούργο]] και όμορα εδάφη, αναφέρεται ως μέρος των [[Δεκαεπτά Επαρχίες των Κάτω Χωρών|Δεκαεπτά Επαρχιών των Κάτω Χωρών]], κατά τη βασιλεία του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου του Ε΄]], [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Άγιου Ρωμαίου Αυτοκράτορα]] και βασιλιά της [[Ισπανία]]ς κατά τον 16ο αιώνα. Το [[1568]] είναι η αρχή του [[Ογδοηκονταετής Πόλεμος|ογδοηκονταετούς πολέμου]] μεταξύ των επαρχιών αυτών και της Ισπανίας για τα κυριαρχικά δικαιώματα σε αυτές. Το [[1579]], το βόρειο τμήμα των δεκαεπτά επαρχιών σχημάτισε την [[Ένωση της Ουτρέχτης]], η οποία ουσιαστικά αποτέλεσε μία συμφωνία αλληλοϋποστήριξης μεταξύ τους στην άμυνα απέναντι στον ισπανικό στρατό. Η Ένωση της [[Ουτρέχτη (πόλη)|Ουτρέχτη]]ς αναφέρεται και ως το πρώτο ιστορικό σημείο εμφάνισης των Κάτω Χωρών ως ξεχωριστή θεσμική οντότητα. Το [[1581]] οι βόρειες επαρχίες υιοθέτησαν τη [[Δήλωση της Άρνησης]], με την οποία διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους και αποκήρυξαν τον [[Φίλιππος Β' της Ισπανίας|Φίλιππο τον Β΄]] της Ισπανίας. Ο αγώνας των Ολλανδών ενάντια στους Ισπανούς επηρέασε τη βασίλισσα [[Ελισάβετ Α' της Αγγλίας|Ελισάβετ η Α΄]] της [[Αγγλία]]ς, η οποία το [[1585]] υπέγραψε συνθήκη μαζί τους με την υπόσχεση αποστολής στρατού για την υποστήριξή τους στον πόλεμο για την ανεξαρτησία τους. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, σχεδόν 7.500 στρατιώτες έφτασαν στην Ολλανδία από την Αγγλία κάτω από τις διαταγές του [[Ρόμπερτ Ντάντλεϊ]], πρώτου κόμη του [[Λέστερ]]. Ο αγγλικός στρατός όμως αναλώθηκε σε ανώφελες εκστρατείες στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην ολλανδική εξέγερση. Ο Ντάντλεϊ επέστρεψε το [[1586]] στην Ολλανδία με στρατό, αλλά ούτε και τότε συνεισέφερε σε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα. Ο [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας|Φίλιππος ο Β΄ της Ισπανίας]], γιος του Καρόλου του Ε΄, δεν ήταν διατεθειμένος να παραδώσει τις Κάτω Χώρες και ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι και το [[1648]], όταν ο βασιλιάς [[Φίλιππος Δ' της Ισπανίας|Φίλιππος ο Δ΄]] τελικά αναγνώρισε την ανεξαρτησία των επτά βορειοδυτικών επαρχιών της περιοχής με τη συνθήκη ειρήνης του [[Μίνστερ]]. Τμήματα των νότιων επαρχιών παρέμειναν στην κατοχή των Ολλανδών και έτσι αποτέλεσαν και αυτά μέρος του νέου ανεξάρτητου κράτους.

Μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας τους οι επαρχίες Ολλανδία, [[Ζηλανδία (επαρχία)|Ζηλανδία]], [[Χρόνινγκεν (επαρχία)|Χρόνινγκεν]], [[Φρίσλαντ]], [[Ουτρέχτη (επαρχία)|Ουτρέχτη]], [[Οφεράισσελ]] και [[Χέλρε]] σχημάτισαν μία συνομοσπονδία γνωστή ως η [[Δημοκρατία των Επτά Ενωμένων Κάτω Χωρών]]. Όλες οι επαρχίες παρέμειναν αυτόνομες και είχαν τη δική τους κυβέρνηση, την πολιτεία της επαρχίας, όπως έμεινε γνωστή. Η κυβέρνηση της συνομοσπονδίας και οι ύπατοι κυβερνήτες των επαρχιών είχαν έδρα τη [[Χάγη]], ενώ αποτελούνταν από αντιπροσώπους των μελών της συνομοσπονδίας. Η αραιοκατοικημένη περιοχή [[Ντρέντε]] ήταν μέρος της δημοκρατίας, αν και δεν θεωρούνταν επαρχία. Η Ντρέντε είχε τους δικούς τους αξιωματούχους, αλλά ο κυβερνήτης της διορίζονταν από τους ύπατους κυβερνήτες. Παράλληλα, η δημοκρατία κατείχε και ορισμένες περιοχές εκτός των παραδοσιακών συνόρων των επαρχιών, γνωστές ως Γενικές Εκτάσεις, οι οποίες διοικούταν απευθείας από τους ύπατους κυβερνήτες, χωρίς δικούς τους αντιπροσώπους ή εξουσία. Η πλειοψηφία των περιοχών αυτών είχε καταληφθεί από τους Ολλανδούς κατά τη διάρκεια του ογδοηκονταετούς πολέμου και κατοικούνταν κυρίως από καθολικούς. Οι περιοχές αυτές αποτελούσαν μια ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στη δημοκρατία και τις νότιες Κάτω Χώρες.

Η ολλανδική αυτοκρατορία αναπτύχθηκε και σταδιακά εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές και οικονομικές δυνάμεις του 17ου αιώνα. Στην ονομαζόμενη ολλανδική Χρυσή Εποχή ιδρύθηκαν αποικίες και εμπορικοί σταθμοί σε όλο τον κόσμο. Η εγκατάσταση των Ολλανδών στη βόρεια Αμερική ξεκίνησε με την ίδρυση του οικισμού [[Νέο Άμστερνταμ]] στο νότιο άκρο του [[Μανχάταν]] το [[1614]]. Οι Ολλανδοί ίδρυσαν την [[Αποικία του Ακρωτηρίου]] στη [[Νότια Αφρική]] το [[1652]]. Μέχρι το [[1650]] ο ολλανδικός στόλος αριθμούσε 16.000 εμπορικά πλοία,<ref>"[https://web.archive.org/web/20120111092300/http://www.digitalhistory.uh.edu/database/article_display_printable.cfm?HHID=682 The Middle Colonies: New York] ". Digital History.</ref> ενώ παράλληλα ο πληθυσμός αυξήθηκε σε περίπου 2 εκατομμύρια από 1,5 μέσα στον 17ο αιώνα.