Βελγικό Κονγκό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 130:
Ο Λεοπόλδος ενδιαφερόταν να δημιουργήσει μια αποικία για το Βέλγιο, πολύ πριν το 1865 όπου ανέβηκε στον θρόνο. Η βελγική κυβέρνηση από την άλλη λίγο ενδιαφερον έδειξε για τις φιλοδοξίες του μονάρχη και την ίδρυση μιας αυτοκρατορίας. Αυτό δεν πτόησε τον βασιλιά και αποφάσισε να υλοποιήσει τα όνειρά του μόνος.
Ο ευρωπαϊκός ανταγωνισμός στην Κεντρική Αφρική οδήγησε σε διπλωματικές εντάσεις, ιδίως σε σχέση με την ευρέως απορριφθείσα λεκάνη του ποταμού Κονγκό. Το Νοέμβριο του 1884 ο Γερμανός αυτοκράτορας Όττο φον Μπίσμαρκ συγκάλεσε μια διάσκεψη με 14 κράτη (τη Διάσκεψη του Βερολίνου) για να βρει μια ειρηνική λύση στην κρίση του Κονγκό. Παρόλο που η Διάσκεψη του Βερολίνου δεν ενέκρινε επίσημα τις εδαφικές διεκδικήσεις των ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Κεντρική Αφρική, συμφώνησε σε ένα σύνολο κανόνων που θα διασφάλιζαν μια χωριστή διαίρεση της περιοχής. Οι κανόνες αναγνώρισαν (μεταξύ άλλων) τη λεκάνη του Κονγκό ως ζώνη ελεύθερου εμπορίου. Όμως, ο Λεοπόλδος του Βελγίου έφυγε θριαμβευτής από τη διάσκεψη του Βερολίνου (καθώς του παραχωρήθηκε το Κονγκό ως ατομική ιδιοκτησία) και ο φιλανθρωπικός οργανισμός του μεμονωμένου μετόχου έλαβε ένα μεγάλο μέρος της επικράτειας που οργανώθηκε ως ελεύθερο κράτος του Κονγκό.
Η Ελεύθερη πολιτεία του Κονγκό δημιουργήθηκε σαν μια ιδιωτική αποικία ελεγχόμενη από τον βασιλιά του Βελγίου, διαμέσου μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, την «Association Internationale Africaine». Το κράτος βρισκόταν στα εδάφη της σημερινής Δημοκρατίας του Κονγκό και υπήρξε από το 1885 έως το 1908 όταν η κυβέρνηση του Βελγιου πήρε την περιοχή.
| |||