Μιχαήλ Χρυσοχόος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 2:
==Βιογραφία==
Ο Μιχαήλ Χρυσοχόος γεννήθηκε στην ξακουστή [[Ζίτσα]] της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] το 1834, γι’ αυτό και σε πολλά γραπτά ή και στους χάρτες του που έχει εκτυπώσει, προσθέτει μετά το επίθετο Χρυσοχόος και το εκ καταγωγής προσδιοριστικό Ζιτσαίος Το οικογενειακό του όνομα ήταν Χρυσικός και προσδιόριζε την επαγγελματική ιδιότητα του παππού του, ο οποίος δούλευε το ασήμι και το χρυσάφι τόσο καλά όσο μόνον οι παλιοί Ηπειρώτες
Το 1854, όταν ήταν 20 ετών έλαβε πιθανότατα μέρος στην αποτυχημένη Θεσσαλική επανάσταση της χρονιάς εκείνης.<ref>Το αναφέρει η αδελφή του, Αμαλία Παπασταύρου, σε κάποιο βιβλίο της και μάλιστα προσθέτει ότι έπαθε κάποιο ατύχημα κατά τη διάρκεια της εξεγέρσεως του 1854 κατά των Τούρκων, χωρίς όμως να το προσδιορίζει. Βλ. Αμαλία Παπασταύρου, [https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/e/2/5/metadata-346-0000000.tkl&do=74150.pdf&lang=el&pageno=1&pagestart=1&width=434&height=631&maxpage=71 ''Η Ζίτσα. Γεωγραφική και Ιστορική περιγραφή της κωμοπόλεως ταύτης της Ηπείρου''], εν Αθήναις 1895, σελ. 40, υποσημείωση.</ref>
Το 1866-67 τον βρίσκουμε στην [[Κρήτη]] να συνεργάζεται με τον φιλέλληνα Αμερικανό ιατρό Σἀμουελ Χάουζ (''Samuel House'') και να συμμετέχει με άλλους Ηπειρώτες στην Κρητική επανάσταση, η οποία ως γνωστόν δεν κατέληξε θετικά για τους Κρητικούς. Η άσχημη εμπειρία που αποκόμισαν οι Έλληνες στρατιωτικοί από την αποτυχημένη [[Κρητική Επανάσταση (1895-1898)|Κρητική επανάσταση]], τους οδήγησε να δημιουργήσουν μια μυστική επαναστατική κίνηση με το όνομα «Αδελφότης και Άμυνα» στα μεγάλα κέντρα της υπόδουλης Ελλάδος. Η [[Λάρισα]] υπήρξε από τα πρώτα κέντρα αυτής της κινήσεως, με επικεφαλής τον [[Αριστείδης Μουσούρης|Αριστείδη Μουσούρη]], ο οποίος ήταν από την
[[Αρχείο:https://commons.wikimedia.org/wiki/File:IAN_0632_Chrysochoou_1881.jpg|250px|thumb|Δείγμα της χαρτογραφικής παραγωγής του Μ.Θ.Χρυσοχόου]]
Ο Μιχαήλ Χρυσοχόος από το 1873 διέμενε στη Λάρισα, κοντά στην αδελφή του Αμαλία Χρυσοχόου, η οποία ήταν διορισμένη από την Χριστιανική Κοινότητα Λαρίσης ως δασκάλα στο Παρθεναγωγείο της πόλεως και αργότερα παντρεύτηκε με τον φαρμακοποιό Κωνσταντίνο Παπασταύρου. Στην Λάρισα, ασχολήθηκε αρχικά με μεταλλευτικές εργασίες και εξορύξεις μαρμάρου στην περιοχή της Χασάμπαλης και συγχρόνως εργαζόταν και ως φωτογράφος, γεγονός που φαίνεται ότι τον βοήθησε αργότερα να διακριθεί ως γεωγράφος και τοπογράφος. Στη μυστική επαναστατική κίνηση τον μύησε ο Λαρισαίος έμπορος και χρηματιστής [[Γεώργιος Φαρμακίδης]] και από την πρώτη στιγμή ετοίμασε τοπογραφικό χάρτη της Λάρισας και της περιοχής, με τις συνοικίες των Τούρκων, των Εβραίων και των Χριστιανών, που ζητούσε ο [[Κωνσταντίνος Ισχόμαχος]].<ref>Ο Κωνσταντίνος Ισχομάχος κατάγονταν από τη [[Ασένοβγκραντ|Στενήμαχο της Θράκης]] και την περίοδο εκείνη ήταν, όπως τον περιγράφει ο Μιχαήλ Χρυσοχόος, ένας νέος και ζωηρός αξιωματικός, ο οποίος είχε τεράστια συμμετοχή στη Θεσσαλική επανάσταση του 1878. Μετά την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας το 1881 στο Ελληνικό Βασίλειο εκλέχτηκε βουλευτής στο νομό Λαρίσης.</ref> Στη συνέχεια ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη χαρτογράφηση γεωγραφικών περιοχών. Περιηγήθηκε βήμα-βήμα τη [[Θεσσαλία]], Ήπειρο και [[Μακεδονία]] και εκπόνησε, αν και ερασιτέχνης στον τομέα αυτόν, πολλούς τοπογραφικούς χάρτες των περιοχών που επισκεπτόταν, με ακρίβεια που ξεπερνούσε τους αντίστοιχους που σχεδίαζαν οι χαρτογραφικές υπηρεσίες του Στρατού. Πολλοί από τους χάρτες του έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα και αποτελούν αληθινά έργα τέχνης, για τα χρώματά τους, την ακρίβεια των στοιχείων τους και την ιστορική σημασία τους. Είναι γνωστό ότι πάνω στους χάρτες της Θεσσαλίας που φιλοτέχνησε ο Μιχαήλ Χρυσοχόος χαράχτηκαν οι γραμμές των νέων συνόρων μετά τη συνθήκη του Βερολίνου του 1878, με την οποία παραχωρείτο η Θεσσαλία (πλην της επαρχίας Ελασσὀνος) και μέρος της Ηπείρου στο Ελληνικό κράτος. Ο Επαμεινώνδας Φαρμακίδης αναφέρει στο βιβλίο του[7] στοιχεία της επαναστατικής δράσεως και της πολύτιμης προσφοράς του στην Θεσσαλική επανάσταση του 1878.<ref>Βλ. Επαμεινώνδας Φαρμακίδης, ''Η Λάρισα, από των μυθολογικών χρόνων μέχρι της προσαρτήσεως αυτής εις την Ελλάδα (1881)'', Βόλος, 1926, σελ. 339-341.</ref>
Φαίνεται ότι η αδελφή του Αμαλία Παπασταύρου- Χρυσοχόου έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη, εκτίμηση και σεβασμό στον αδελφό της Μιχαήλ, γιατί και στα δύο βιβλία που κυκλοφόρησε, το πρώτο το 1895 με την περιγραφή της Ζίτσας και το δεύτερο το 1897 στο οποίο περιγράφει γεγονότα από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, ξεκινάει με επιστολή στον αγαπημένο αδελφό της Μιχαήλ. Από το κείμενο των επιστολών αυτών αναδύεται η αδελφική τρυφερότητα προς το πρόσωπό του.
| |||