Ερρίκος της Βουργουνδίας (Κόμης της Πορτογαλίας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννημένος το 1066 στην [[Ντιζόν]], στο δουκάτο της Βουργουνδίας, ο κόμης Ερρίκος ήταν ο μικρότερος γιος του [[Ερρίκος της Βουργουνδίας|Ερρίκου]], δεύτερου γιου του [[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Α΄ της Βουργουνδίας]]<ref>[http://enchantedfamily.com/tng/getperson.php?personID=I2316&tree=enchanted Count of Portugal Henry] Enchanted Family Genealogy Pages</ref><ref>Gonzalo MartínezMartinez DíezDiez, ''Alfonso VI: señorsenor del Cid, conquistador de Toledo'', Μαδρίτη (2003), Temas de Hoy, S.A. ISBN 8484602516</ref>. Τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, ο [[Ούγος Α΄ της Βουργουνδίας]] και ο [[Εύδης Α΄ της Βουργουνδίας]], κληρονόμησαν το δουκάτο. Καμία σύγχρονη καταγραφή της μητέρας του δεν έχει σωθεί. Κάποτε θεωρούταν ότι η μητέρα του ονομαζόταν Σίβυλλα, με βάση μία αχρονολόγητη νεκρολογία που αναφερόταν στο θάνατο της "''Sibilla, mater ducus Burgundie''" (Σίβυλλα, μητέρα του δούκα της Βουργουνδίας), με το σκεπτικό ότι η ίδια δεν αποκαλούσε τον εαυτό της δούκισσα και ως εκ τούτου πρέπει να ήταν η σύζυγος του Ερρίκου, του μόνου πατέρα ενός δούκα που δεν κατείχε ποτέ τον τίτλο του δούκα, αλλά αυτή η αναφορά πιθανόν να αφορούσε την Σίβυλλα, μητέρα του τότε δούκα [[Ούγος Β΄ της Βουργουνδίας|Ούγου Β΄ της Βουργουνδίας]]. Όποιο και αν ήταν το όνομά της, ο γιος της Ερρίκος ήταν συγγενής του [[Ραϋμόνδος της Βουργουνδίας|Ραϊμόνδου της Βουργουνδίας]] και αυτή η σχέση μπορεί να προέρχεται από τις μητέρες τους, που αμφότερες είναι άγνωστης καταγωγής. Υπάρχει και η υπόθεση ότι η μητέρα του Ερρίκου μπορεί να ήταν κόρη του [[Ρέτζιναλντ Α΄, κόμης της Βουργουνδίας|Ρέτζιναλντ Α΄, κόμη της Βουργουνδίας]], γεγονός που θα την καθιστούσε θεία του Ραϊμόνδου, ο οποίος θα ήταν τότε πρώτος ξάδελφος του Ερρίκου.

Αυτή η λύση είναι προβληματική, καθώς ο αδελφός του Ερρίκου, [[Εύδης Α΄ της Βουργουνδίας]], παντρεύτηκε την αδελφή του Ραϋμόνδου, [[Σίβυλλα της Βουργουνδίας]], και παρόλο που οι γάμοι μεταξύ στενών συγγενών έπαιρναν εξαίρεση, η απαγόρευση των γάμων μεταξύ πρώτων ξαδελφώνξαδέλφων στο εκκλησιαστικό δίκαιο καθιστά πιθανό ότι η σχέση του Εύδη και της Σίβυλλας, και επομένως μεταξύ του Ερρίκου και του Ραϋμόνδου, ήταν πιο μακρινή.

Μία από τις θείες του ήταν η [[Κωνσταντία της Βουργουνδίας]], σύζυγος του [[Αλφόνσος ΣΤ΄ του Λεόν και της ΚαστίλληςΚαστίλης|Αλφόνσου ΣΤ΄ του Λεόν]], ενώ μακρινός του θείος ήταν ο [[Ούγος του Κλουνί|Ούγος]]Κλυνύ, ηγούμενος του ΚλουνίΚλυνύ, μία από τις πλέον σημαίνουσες και σεβάσμιες προσωπικότητες της εποχής του<ref>[http://wc.rootsweb.ancestry.com/cgi-bin/igm.cgi?op=GET&db=arciek&id=I00695 Carrie's Family Tree] Roots Web</ref>. Η οικογένεια του Ερρίκου ήταν πολύ ισχυρή και κυβέρνησε πολλές πόλεις της [[Γαλλία]]ς, όπως το [[Οσέρ]], το [[Οτάν]], το [[Νεβέρ]], το [[Ντιζόν]], το [[Μακόν]] κ.λπτ.λ.π.

Μετά την ήττα των χριστιανικών στρατευμάτων στην [[Μάχη του Σαγράχας]] τον Οκτώβριο του [[1086]], κατά τους πρώτους μήνες του επόμενου έτους ο βασιλιάς [[Αλφόνσος ΣΤ΄ του Λεόν και της Καστίλλης]]Καστίλης απηύθυνε έκκληση για βοήθεια από τους χριστιανούς της άλλης πλευράς των [[Πυρηναία|Πυρηναίων]]. Πολλοί Γάλλοι ευγενείς και στρατιώτες εισάκουσαν το αίτημα, συμπεριλαμβανομένων του [[Ραϋμόνδος της Βουργουνδίας|Ραϋμόνδου της Βουργουνδίας]], του αδελφού του Ερρίκου, δούκα [[Εύδης Α΄ της Βουργουνδίας|Εύδη]], και του [[Ραϋμόνδος Δ΄ της Τουλούζης|Ραϋμόνδου Δ΄]] κόμη της Τουλούζης. Δεν έφτασαν όλοι τους ταυτόχρονα στην [[Ιβηρική χερσόνησος|Ιβηρική χερσόνησο]] και το πιθανότερο είναι ότι ο Ραϋμόνδος της Βουργουνδίας ήρθε το [[1091]]. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ο κόμης Ερρίκος ήρθε με την αποστολή που έφτασε το 1087, ακόμη και αν "τα αποδεικτικά στοιχεία εδώ είναι πολύ πιο μικρά", η παρουσία του επιβεβαιώνεται μόλις το [[1096]]<ref>Bernard F. Reilly, ''[http://libro.uca.edu/urraca/urraca.htm The Kingdom of LeónLeon-Castilla under Queen Urraca, 1109-1126]'', Princeton (1982) Princeton University Press. ISBN 9780812234527</ref>.

Μεταξύ του πρώτου τριμήνου του [[1096]] και του τέλους του [[1097]], ο κόμης Ραϋμόνδος, βλέποντας ότι η επιρροή του στη βασιλική αυλή ήταν φθίνουσα, κατέληξε σε συμφωνία με τον ξάδελφό του, Ερρίκο της Βουργουνδίας, ο οποίος δεν είχε ακόμα διοριστεί κυβερνήτης της [[Κομητεία της Πορτογαλίας|Πορτογαλίας]]. Η γέννηση του μοναχογιού του βασιλιά Αλφόνσου ήταν επίσης αντιληπτή ως απειλή από τα δύο ξαδέλφια. Συμφώνησαν να μοιραστούν την εξουσία και το βασιλικό θησαυροφυλάκιο και να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλο<ref>Ana Rodrigues Oliveira, ''[https://books.google.gr/books?id=xdotKQEACAAJ&dq=isbn:9789896262617&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjzrNaz6IfPAhWGPhQKHf_CBRUQ6AEIHDAA Rainhas medievais de Portugal: dezassete mulheres, duas dinastias, quatro séculosseculos de históriahistoria]'', Lisbon: A esfera dos livros (2010), ISBN 978-989-626-261-7</ref>. Βάσει της συμφωνίας αυτής, η οποία έγινε με τις ευλογίες του συγγενή τους, ηγούμενου του ΚλουνίΚλυνύ, ο Ραϋμόνδος υποσχέθηκε στον ξάδελφό του με όρκο να του παραδώσει το βασίλειο του Τολέδο και το ένα τρίτο του βασιλικού ταμείο μετά τον θάνατο του βασιλιά Αλφόνσου ΣΤ'<ref>Το αχρονολόγητο κείμενο, το οποίο διασώθηκε μέσω του ΚλουνίΚλυνύ, αποτελείται από ένα σύντομο σημείωμα που στάλθηκε προς τον ηγούμενο Ούγο μέσω ενός αγγελιοφόρου, το οποίο περιλαμβάνει ένα αντίγραφο των όρκων που έδωσαν τα δύο ξαδέλφια κατόπιν εντολής του προαναφερθέντος ηγούμενου.</ref>.

Μετά το θάνατο του Ραϋμόνδου, η γυναίκα του, [[Ουρράκα του Λεόν και της Καστίλλης|Βασίλισσα Ουρράκα]], παντρεύτηκε τον [[Αλφόνσος Α΄ της ΑραγονίαςΠαμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσο Α΄ τηςτον ΑραγονίαςΜαχητή]] για πολιτικούς και στρατηγικούς λόγους. Ο Ερρίκος, εκμεταλλευόμενος τις οικογενειακές συγκρούσεις και πολιτικές αναταραχές, και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Κομητείας της Πορτογαλίας.

ΒρισκόμενοςΕυρισκόμενος υπό πολιορκία στην [[Αστόργα]], από τον [[Αλφόνσος Α΄ της Αραγονίας|Αλφόνσο Α΄ της Αραγονίας]],Αραγωνίας θα πεθάνει το 1112 από τραυματισμό που υπέστη. Τα λείψανά του μεταφέρθηκαν, σύμφωνα με εντολή που είχε δώσει, στην [[Μπράγκα]]. Μετά το θάνατό του η σύζυγός του [[Θηρεσία, κόμισσα της Πορτογαλίας|Θηρεσία]] ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Κομητείας, καθώς ο γιος τους ήταν μόλις τριών ετών εκείνη την περίοδο.

* [[Ουρράκα Ενρίκες]] π. 1095–μετά το 1169, παντρεύτηκε τον [[Μπερμούδο Πέρες ντε Τράβα]].

* [[Σάντσα Ενρίκες]] π. 1097–1163, παντρεύτηκε πρώτα τον ευγενή Σάντσο Νούνες και μετά τον Φερδινάνδο Μέντες ντε Μπραγκάνσα.

* [[Αλφόνσος Α΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσος Α΄ Ενρίκες]] 1109–1185. Το 1112 έγινε κόμης της Πορτογαλίας και το 1139 ο πρώτος βασιλιάς[[Κατάλογος μοναρχών της Πορτογαλίας|Βασιλιάς της Πορτογαλίας]].

* Πέτρος Ενρίκες, ηγούμενος στο [[Μοναστήρι της Αλκομπάκα]].