Γερμανός Καραβαγγέλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Μετά την Καταστροφή, έξαρχος στη Βιέννη: Προσθήκες από τη διδακτορική διατριβή του μητροπολίτη Αυστρίας Μιχαήλ Στάικου
→‎Μετά την Καταστροφή, έξαρχος στην Ουγγαρία και την Αυστρία: Προσθήκες από τη διδακτορική διατριβή του μητροπολίτη Αυστρίας Μιχαήλ Στάικου
Γραμμή 40:
 
== Μετά την Καταστροφή, έξαρχος στην Ουγγαρία και την Αυστρία ==
Αργότερα μετά και τη [[Συνθήκη της Λωζάνης]] το 1923 και την ανάρρηση στον Πατριαρχικό θρόνο του [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄|Γρηγορίου Z']], κι ενω ο Γερμανός Καραβαγγέλης έκλεισε ένα χρόνο στα Ιωάννινα, τον Απρίλιο του [[1924]] τοποθετήθηκεέλαβε ξαφνικά τηλεγράφημα από τον Πατριάρχη για τοποθέτησή του ως Μητροπολίτης Ουγγαρίας κι έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης του Οικουμενικού Πατριαρχείου με έδρα τη [[Βουδαπέστη]]. Επρόκειτο για μια πολύ μικρή ελληνική κοινότητα με πενιχρή αμοιβή που δεν κάλυπτε ούτε τα έξοδα διαβίωσης του<ref name=":0" />. Αρχικά αρνήθηκε και διαμαρτυρήθηκε με τηλεγράφημά του, όπως έκαναν και αρκετοί Ηπειρώτες, αλλά δεν εισακούστηκαν. Λόγος της δυσμενούς μετάθεσής του, σύμφωνα με το έρευνα του Μητροπολίτη Αυστρίας Μιχαήλ Στάικου, υπήρξε η πίεση στον Πατριάρχη από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, που ήθελε να επαναφέρει στα Ιωάννινα τον φιλοβασιλικό/αντιβενιζελικό ιεράρχη Σπυρίδωνα Βλάχου, απομακρύνοντας το γνωστό για το φιλοβενιζελικό του φρόνημα Γερμανό<ref name=":1">{{Cite book|title=Γερμανός Καραβαγγέλης - Μητροπολίτης Αμασείας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης(1924-1935)|first=Μιχαήλ|last=Στάικος|publisher=Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ Στάικος με επιχορήγηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης επί υπουργίας κ.Φίλιππου Πετσάλνικου|isbn=|year=1998|location=Θεσσαλονίκη|page=127-223|quote=}}</ref>. ΩστόσοΟ μετάΓερμανός το θέωρησε ως εξορία κι εμπαιγμό και στις 24 Απριλίου παραιτήθηκε γραπτώς από τη θέση αυτή<ref name=":1" />. Τότε η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε στο οικουμενικό Πατριαρχείο τη μετάθεση της έδρας από τη Βουδαπέστη στη Βιέννη για την ανάληψηΕξαρχία τωνΚεντρώας καθηκόντωνΕυρώπης, ως επαρχίας της Μητρόπολης Θυατείρων, με μισθό από το Υπουργείου Εξωτερικών<ref name=":1" />. Με τηλεγράφημά του ο Γερμανός μερίμνησεστις με11 κοπιαστικάΑυγούστου ταξίδιαπρος γιατον τηνΠατριάρχη ανασύστασηαποδέχθηκε τωνμε αποδυναμωμένωντον ελληνικώνόρο κοινοτήτωννα Βενετίας,του Λιβόρνου,αποδοθεί Γένοβας,ο Τεργέστης,τίτλος ΒιέννηςΜητροπολίτης Αμασείας και φυσικάΈξαρχος τηςΚεντρώας ΒουδαπέστηςΕυρώπης<ref name=":01" />.
 
Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στην Αυστριακή πρωτεύουσα τον Οκτώβριο ο Γερμανός μερίμνησε με κοπιώδη εργασία και αμέτρητα ταξίδια για την ανασύσταση των αποδυναμωμένων ελληνικών κοινοτήτων [[Βενετία|Βενετίας]], [[Λιβόρνο|Λιβόρνου]], [[Γένοβα|Γένοβας]], [[Τεργέστη|Τεργέστης]], [[Κέτσκεμετι ΤΕ|Κέτσκεμετ]] και [[Βουδαπέστη|Βουδαπέστης]]<ref name=":0" />. Στη Βιέννη συνεργάστηκε άριστα με τον Αρχιμανδρίτη, ιερατικό προϊστάμενο και μετέπειτα Μητροπολίτη Κυδωνίας κι Αποκορώνου Χανίων [[Αγαθάγγελος Ξηρουχάκης|Αγαθάγγελο Ξηρουχάκη]]<ref name=":1" />.
 
Πέθανε πάμπτωχος στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1935]] στην πολη Baden λίγο νότια από τη Βιέννη<ref name=":0" />.
 
== Απομνημονεύματα ==
Τα απομνημονεύματα που έγραψε ειδικά για τον Μακεδονικό Αγώνα, εκδόθηκαν από την [[Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών]] το [[1959]]. Το ίδιο έτος το «Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου» από κοινού με την «Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών» επιχορήγησαν τη μεταφορά των οστών του με τιμητική συνοδεία αρχικά στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στην Καστοριά, όπου και τοποθετήθηκαν σε κρύπτη κάτω από τον ανδριάντα του.